عصر آزادی آنلاین/ مریم خدابخش،
هاشمی؛ رکورد‌‌دار دوی ۴۰۰ متر ایران و عضو تیم ملی دوی میدانی با اظهار بر این‌که حسادت دارم که روی سکوی قهرمانی باشم و سرود ملی کشور دیگر خوانده شود، گفت: کسب مدال طلا، یک فخر، غرور ملی و افتخاری است که به‌نام ملت تمام می‌شود و امیدوارم مدال طلای مسابقات آسیایی چین را کسب کنم.
سجاد هاشمی؛ عضو تیم ملی دوی میدانی و نماینده ورزشی هافمن در نشست با خبرنگاران و اصحاب رسانه از برگزاری اولین مسابقات قهرمانی داخل سالن آسیا در قزاقستان در بهمن سال‌جاری، مسابقات متعدد بین‌المللی، مسابقات جهانی آمریکا، بازی‌های کشورهای همبستگی اسلام در ترکیه و بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ چین در سال آینده خبر داد.
وی در همین راستا با بیان این‌که مسابقات خیلی خوبی را در پیش‌رو داریم، ادامه داد: مسابقات قهرمانی داخل سالن آسیا که در بهمن سال‌جاری برگزار خواهد شد، اولین مسابقات رسمی است که بعد از ۲۰۱۹ و ایام کرونا برگزار می‌شود و آخرین مسابقه سال آینده، بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ چین است که برای تمامی کشورهای قاره آسیا و ایران خیلی مهم است و در این مسابقات حضور خواهم داشت و امیدوارم با دعای خیر مردم و تلاشی که خواهیم کرد مدال طلای این مسابقات را کسب کنم.
هاشمی در همین راستا با گریز بر اتفاقات تلخ سه، چهار سال پیش اعم از ملی و استانی و بیان این‌که ما با صدم ثانیه کار داریم و استراحت پیش از برگزاری مسابقات برای‌مان خیلی مهم و حیاتی است، ابراز داشت: در سن ۲۱ سالگی، بعد از کسب تجارب و نتایج خوب در المپیک لندن خیلی دوست داشتم المپیک ریو را تجربه کنم. اما متأسفانه سیاست‌های بد و غلط فدراسیون در ۱۳۹۵ و کم‌کردن هزینه‌ها از سوی این فدراسیون، ۲,۳ ساعت مانده به برگزاری مسابقات به محل برگزاری المپیک رسیدیم و به خاطر نبود استراحت کافی و بازیابی کامل توان بدنی خود، مجبور شدم بیرون از گود بمانم و نتوانم مسافر موفق المپیک ریو باشم.
عضو تیم ملی دوی میدانی ایران در همین راستا با تکیه بر حمایت‌های هافمن و بیان این‌که حمایت‌های هافمن، فاصله ۵۰ صدم ثانیه‌ای را برای‌مان پر کرد و تلاش‌ام را مضاعف ساخت، ادامه داد: متأسفانه ورزش حرفه‌ای دوی میدانی، ورزش کشور ما نیست و جزو ورزش‌های اول و مطرح در جهان، و ورزش‌های آخر در کشور ماست و کنار کشیدن از این ورزش قهرمانی و حرفه‌ای ناشی از سیاست‌های غلط فدراسیون برایم خیلی ناراحت کننده بود. چون همّت ما، همّت بزرگی بود و سجادی که از ۱۳۹۸ عضو تیم ملی دوی میدانی و قهرمان تیم ملی شده بود، همه موفقیت‌های خود را به‌نام مردم ایران، آذربایجان و تبریز می‌داند و امیدوار است با تغییر ریاست فدراسیون و تحویل این کِشتی به گِل نشسته به ریاست جدید این فدراسیون، شاهد وقوع اتفاقات خوب در این ورزش قهرمانی و حرفه‌ای باشیم.
نماینده ورزشی هافمن و نفر اول رنکینگ آسیایی برای اولین‌بار در تاریخ ورزش دو‌های ۴۰۰ متر، اظهار داشت: ورزش دو، ۲۴ ماده دارد و این موفقیت نوید دهنده این است که ما جزو به‌دست‌آورندگان قطعی سه مدال هستیم و باید برای کسب مدال طلا بجنگیم.
وی با تأکید بر این‌که تلاش امروزمان حفظ این رنکینگ است، متذکر شد: این ورزش، یک ورزش حرفه‌ای است و رکورد به کسی رحم نمی‌کند و قدردان شهریار سیه‌جانی؛ دوست دوران مدرسه‌ای و حامی خود هستم که با یک پیام خود باعث شد انگیزه دیگری در من ایجاد شود تا این ورزش حرفه‌ای را ادامه دهم و با شروع مجدد، قوی‌تر ظاهر شوم و در این زمینه، بهتر است متذکر شوم که برگشتن مجدد به این وادی برایم خوشحال کننده‌تر از کسب سهمیه مسابقات آسیایی و بهترین نتیجه، کسب مدال طلا در چهار مسابقه بین‌المللی و شکست رکورد ملی در دوی ۴۰۰ متری است. هاشمی با بیان این‌که اکنون خود را بسیار قوی می‌دانم و خوشحال‌ام که زنجیرهای ذهن و جسم‌ام نتوانستند تأثیر چندانی در عملکرد ورزشی‌ام داشته باشند، ادامه داد: امیدوارم روزی برسد که در قیاس موقعیت این ورزش حرفه‌ای، آن را با آسیا مقایسه کنیم، نه با کشور، و این نیز با ارتقای حمایت‌ها، امکانات سخت افزاری، تغییر نگرش دستگاه‌ها و ترویج نگاه مثبت به ورزش حرفه‌ای و ورزشکاران و اختصاص بخشی از مالیات دستگاه‌های حامی و سوق‌دهی آن به ورزش شدنی است.
وی در پایان ضمن قدردانی از رسانه ها و اظهار بر این‌که تیتر رسانه‌ها مرا برای مسابقات بعدی مقیّد می‌سازد و همیشه مدیون قلم خبرنگاران هستم، از خانواده و دیگر حامیان خود یعنی دبیری، هافمن و حمیدیه و بیگی، قدردانی کرد و افزود: همیشه سعی کرده‌ام با تمام وجود به این جمله پدرم که «ما در این خانه، نیازی به قهرمان نداریم و پهلوان می‌خواهیم» معنا ببخشم و بیشتر از قهرمان شدنم به پهلوان شدنم بها دهم.
توضیح: در راستای حمایت از این قهرمان، بیستم آبان جاری آیین رونمایی از سایت تخصصی دوی میدانی و تمبر ابطال شده به‌نام سجاد هاشمی در مجتمع تجاری و فرهنگی لاله پارک تبریز برگزار خواهد شد.
