عصر آزادی آنلاین/ محمد فرج پور باسمنجی
امروز ۲۹ بهمن چهل و پنجمین سالروز قیام مردم تبریز علیه دودمان پهلوی است. چند نکته قابل تامل است.
۱/ قیام تبریز برخلاف قم که روحانیون بودند اقشار مردم بود. یعنی قیام تبریز خودجوش و برخاسته از اراده مردمی شریف و آزاده بود. ۲/ اولین شعارهای مردمی مرگ بر شاه و حمله به مراکز سینمایی، هنری، بانکی و دولتی در بین تمام شهرها از تبریز آغاز شد. ۳/ پرویز راجی سفیر وقت ایران در شامگاه ۲۹ بهمن در لندن نوشت: با قیام تبریز و آذربایجان پهلوی رفتنی شد. ۴/ تبعات و تاثیرات این قیام در تداوم چهلمین ها به ۲۲ بهمن ختم شد و این اتفاق عیانی است که همه به آن معترفند. ۵/ با این وصف سهم آذربایجان در توسعه نزدیک به ۵ دهه پس از انقلاب با توجه به نقش تاریخ ساز آن باید دوچندان می شد.۶/ نتایج بررسی توسعه یافتگی مناطق نشان می دهد در قبل از انقلاب، استان مهم و زرخیز آذربایجان شرقی در شاخص های توسعه یافتگی پس از پایتخت قرار داشت. تبریز دومین شهر بزرگ، اقتصادی و صنعتی کشور بود. متاسفانه بررسی نتایج توسعه یافتگی تبریز و آذربایجان شرقی در ۴۴ سال اخیر نشان می دهد شاخص کلی توسعه این مراکز از دوم به رده های هفتم و هشتم و در برخی شاخص ها به دو رقمی در بین استانها و شهرهای بزرگ تنزل کرده است.
به نظر می رسد علاوه بی توجهی های ملی، نبود تفکر سیستمی، کم رنگ شدن سهم این منطقه در لیدری و بدنه کارشناسی وزارتخانه ها و سازمان‌ها دولتی، گسست حضور مردان توانمند در حوزه های مختلف و جولان مدیران غیربومی و درجه چندم مزید بر علت باشد. با این حال ضمن افتخار به نقش برجسته تبریز و آذربایجان در تحولات ملی مشروطه و انقلاب، یاد و نام مبارزان راه حق و شهدا این خطه را در اعصار مختلف تاریخی گرامی می داریم و ارج می نهیم و درود می فرستیم.
