چند نکته در عظمت ۲۹ بهمن/ سهامداری آذربایجان از خوان نعمت انقلاب قابل قبول نیست
عصر آزادی آنلاین/ محمد فرج پور باسمنجی
امروز ۲۹ بهمن چهل و پنجمین سالروز قیام مردم تبریز علیه دودمان پهلوی است. چند نکته قابل تامل است.
۱/ قیام تبریز برخلاف قم که روحانیون بودند اقشار مختلف مردم بود. یعنی قیام تبریز خودجوش و برخاسته از اراده مردمی شریف و آزاده بود.
۲/ اولین شعارهای مردمی مرگ بر شاه و حمله به مراکز سینمایی، هنری، بانکی و دولتی در بین تمام شهرها از تبریز آغاز شد.
۳/ پرویز راجی سفیر وقت ایران در شامگاه ۲۹ بهمن در لندن نوشت: با قیام تبریز و آذربایجان پهلوی رفتنی شد.
۴/ تبعات و تاثیرات این قیام در تداوم چهلمین ها به ۲۲ بهمن ختم شد و این اتفاق عیانی است که همه به آن معترفند.
۵/ هرسال رهبر انقلاب در آستانه قیام ۲۹ بهمن، تبریز و آذربایجان را با عنوان جدیدی و مطابق واقعیت های خاصی خطاب می کند و امسال نیز آذربایجان و تبریز را پرچمدار آزادی ایران خطاب کرد. انتظار افکار عمومی این است که این خطه با توجه به نقش بی بدیل تاریخی در عمران و آبادانی و پیشرفت و توسعه سرآمد همه مناطق باشد و سر ایران بودن و پرچم آزادی ایران را در دست داشتن و صف اول مبارزه با استعمار روس و نقش لشکر خط شکن آن در سد راه تجاوز ۸ سال جنگ، باید با امتیازات بیشتر ملی در همه زمینه ها مواجه میشد که متاسفانه نشده است. با این وصف سهم آذربایجان در توسعه نزدیک به ۵ دهه پس از انقلاب با توجه به نقش تاریخ ساز آن باید دوچندان میشد.
۶/ بودجه استانی سال ۱۴۰۱ کشور نشان میدهد که اعتبارات استان اصفهان از بودجه ۵ استان ترک نشین آذربایجان شرقی، غربی اردبیل، زنجان و همدان بیشتر است و این تبعیض های آشکار در کنار تبعیض های پنهان در حوزه فرهنگ و هنر برای ده‌ها میلیون ترک اصیل ایرانی قابل قبول نیست. نتایج بررسی توسعه یافتگی مناطق نشان میدهد در قبل از انقلاب، استان مهم و زرخیز آذربایجان شرقی در شاخص های توسعه یافتگی پس از پایتخت قرار داشت. تبریز دومین شهر بزرگ، اقتصادی و صنعتی و پرجمعیت کشور بود.
متاسفانه بررسی نتایج توسعه یافتگی تبریز و آذربایجان شرقی در ۴۴ سال اخیر نشان میدهد شاخص کلی توسعه این استان از رده دوم به رده های هفتم و هشتم و در برخی شاخص ها به دو رقمی در بین استانها و شهر های بزرگ تنزل کرده است.
به نظر می رسد علاوه بی توجهی های ملی، نبود تفکر سیستمی، کم رنگ شدن سهم این منطقه در لیدری و بدنه کارشناسی وزارتخانه ها و سازمان‌ها دولتی، گسست حضور مردان توانمند آذربایجانی در حوزه های مختلف و جولان مدیران غیربومی و غیرمتخصص و نمایندگان کم بضاعت مزید بر علت باشد.
با این حال ضمن افتخار به نقش برجسته تبریز و آذربایجان در تحولات ملی مشروطه و انقلاب، یاد و نام مبارزان راه حق و شهدا این خطه را از ستارخان تا باقرخان، سرداران و سالاران ملی و از فکوری تا باکری، قهرمانان جنگ تحمیلی، در اعصار مختلف تاریخی گرامی می‌داریم، افتخار می‌کنیم، ارج می نهیم و درود می فرستیم.
