علل اهانت افراطیون غربی به مقدسات کشورهای اسلامی در بررسی "عصرآزادی"

اسلام هراسی کارساز نشد اسلام ستیزی آغاز شد

?عصرآزادی آنلاین/ شهرام صادق زاده

یک روز قرآن سوزی، یک روز توهین به پیامبر اکرم، یک روز اهانت به رهبران جهان اسلام و امثال این موارد همگی به قرون وسطی در منطقه شبه جزیره ایبریا باز می گردد که همان اسپانیا و پرتغال امروزی و هم مرز با فرانسه است که پس از فتح توسط خلافت اموی، آندلس نامیده شد.

آندلس تقریباً ۸۰۰ سال بعد در سال ۱۴۹۲ میلادی به دلیل تفرقه بین مسلمانان از سیطره مسلمین خارج شد و نسخه‌ های عربی قرآن حد فاصل سال‌های ۱۴۹۸ تا ۱۵۰۰ میلادی به دستور کلیسا سوزانده شدند.

امثال قرآن سوزی های امروزی به نوعی واکنش راست افراطی اروپا به روند رشد جمعیتی مسلمانان جهان بالاخص در کشورهای اروپایی است که مواردی از آن در روز پنجشنبه ۲۰ جولای و قبل از آن در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۳ برای دومین بار طی چند هفته اخیر عاملان قرآن‌سوزی در سوئد بروز داد و به طور حتم آخرین مورد آن هم نخواهد بود!

برخی از صاحب‌نظران، پدیده قرآن‌ سوزی و توهین به مقدسات اسلامی در کشورهای غربی را نشانه‌ای از روحیه خود برتربینی به جا مانده از دوران استعماری می‌دانند در حالی که با بسط و گسترش اینگونه حرکت ها، اصل آزادی بیان در کشورهای غربی زیر سوال می رود که با شعارهایشان در تناقض است…

▪️نگرانی اول

طی سال‌های اخیر عمدتاً نروژی‌ها و سوئدی‌ها بارها اقدامات موهنی مانند قرآن سوزی انجام داده‌اند که اساساً با هیچگونه مخالفتی از سوی سران کشورهایشان مواجه نشده‌اند اما از قرار معلوم اگر به مقدسات خود آنها اهانت شود برخوردهای سختی را با شخص اهانت کننده انجام می‌دهند.

بدین ترتیب، با چنین اقدامات افراطی می‌توان گفت نباید آزادی ادیان و عقاید را با سیاسی کاری های افراطی به نام آزادی بیان زیر سوال برد؛ عملی که با واکنش جهانیان همراه بوده و کشورهایی مانند ترکیه به عنوان لیدر جریانات اسلامی در مقابل اینگونه اعمال ایستاده و همراهی سایر کشورها، حس خوشایندی را به مسلمانان بخشیده است!

نهادهای رسمی اسلامی در سراسر جهان معتقدند که تحقیر ادیان نباید به عنوان آزادی بیان توجیه شود، آنها خواستار وضع قوانین بین‌المللی هستند که اسلام‌ هراسی و تبعیض علیه مسلمانان و توهین به نمادهای مذهبی را به عنوان جرم‌انگاری مشخص کند که این رفتارها منعکس‌کننده آزادی یا نشانه تمدن نیست!

بسیاری از متخصصان گفتگوی ادیان، این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا نقد ادیان نشانه آزادی بیان یا نوعی تحقیر است که از عوامل مرتبط با هژمونی اروپا، اسلام‌ هراسی و تاریخ دوران استعمار الهام گرفته و به تشدید خشم مسلمانان جهان نسبت به این حوادث دامن می‌زند!؟

تاریخ گذشته و معاصر اروپا گواهی بر این است که چگونه پیشینه علمی مسلمانان سانسور شده و چهره مسلمانان با افراط‌گرایی، رادیکالیسم و تروریسم پیوند داده شده تا جنگ‌های غیرقانونی غرب در خاورمیانه، آفریقا و جنوب آسیا را توجیه کند!

این در حالی است که برخی گزارش‌های اخیر تأیید می‌کنند که دولت‌ها به طور غیررسمی اسلام‌ هراسی را در اروپا قانونی می‌کنند و بسیار نگران‌ کننده است که قرآن، از سوی افراد متعصب و نفرت‌پراکن مورد هتک حرمت قرار می‌گیرد که سوزاندن مقدسات را با مرتبط کردن متن آن با افراط‌گرایی، رادیکال‌سازی و تروریسم توجیه می‌کنند.

▪️نگرانی دوم

یک پژوهشگر و کارشناس روابط بین‌الملل با بیان اینکه قرآن‌سوزی های اخیر در سوئد با مجوز دولت این کشور نشانه تغییر جهت از اسلام‌ هراسی به اسلام‌ستیزی غربی است گفت: در این رویکرد علاوه بر مواجهه با تبلیغات رسانه‌ای، با برخورد رسمی و حکومتی غرب با نمادها و ارزش‌های اسلامی نیز روبرو هستیم که در نهایت همانند اسلام‌هراسی شکست خواهد خورد.

غلامرضا کحلکی درباره تفاوت رویکرد غرب در هتک حرمت مقدسات و اسلام‌هراسی با حمایت و مجوز قانونی از قرآن‌سوزی اخیر در سوئد علیرغم عذرخواهی دولت این کشور افزود:‌ کشورهای غربی علی‌الظاهر مدعی هستند افراد در اظهارنظر پیرامون مسائل و رفتارهای مختلف از جمله مسائل دینی آزاد هستند و قرآن‌سوزی را هم جزو آزادی بیان محسوب کرده و اجازه چنین کاری را می‌دهند اما وقوع چنین اتفاقات کاملاً حساب‌شده است و دادن مجوز قانونی با پوشش آزادی بیان برای پنهان کردن اهداف اساسی از اسلام‌هراسی است.

وی اضافه کرد: غربی‌ها به این جمع‌بندی قطعی رسیده‌اند که روند رو به گسترش اسلام در جهان، مسلمانان را تا چند سال آینده به جمعیت اول جهان تبدیل می‌کند به ویژه اینکه نقاط حساس جهان از جمله در حوزه انرژی و امنیت در اختیار کشورهای اسلامی است.

کحلکی اظهار کرد: تحولات اخیر عرصه بین‌الملل نشان می دهد در جریان اسلام‌هراسی بیشتر با یک مواجهه رسانه‌ای با اسلام در قالب پدیده‌هایی مانند افراط‌گرایی و تروریسم روبرو بودیم که بیشتر به دنبال ارائه یک چهره خشن و منفی از سلام بود و تغییر ذهنیت مردم جهان را نسبت به اسلام دنبال می‌کرد اما در اسلام‌ ستیزی خود دولت‌ها در این صحنه حضور فعال پیدا می‌کنند.

این پژوهشگر حوزه روابط بین‌الملل یادآور شد: پروژه اسلام‌هراسی خلاف فطرت است و هر چه که خلاف فطرت باشد در نهایت شکست می‌خورد لذا امروز هم غالب مسلمانان و هم جامعه جهانی بالاخره متوجه شده اند که اسلام بنیادگرا و رادیکال برساخته غربی‌ها و در راستای همین پروژه اسلام‌هراسی است و این اسلام‌ستیزی و جنگ با اسلام هم در درازمدت به عاقبت اسلام‌هراسی دچار شده و کار ویژه خود را از دست می‌دهد.

▪️نگرانی آخر

کارشناسان معتقدند به قرآن‌ سوزی در سوئد که هفته گذشته و با مجوز دولت این کشور صورت گرفت نباید به عنوان یک رویداد تصادفی یا آنطور که در بعضی تحلیل‌ها آمده، در واکنش به عملکردهای افراطیون و تکفیری‌هائی از قبیل داعش و القاعده و طالبان نگاه کرد.

در حقیقت، این گروه‌ها را خود غربی‌ها به وجود آورده‌اند تا با ایجاد جنگ و درگیری و اختلاف در کشورهای اسلامی، با استفاده از این فرصت بتوانند اهداف استعماری خود را محقق سازند.

مشاهده می کنیم که داعش، القاعده و طالبان هیچ مزاحمتی برای رژیم اسرائیل که در قلب منطقه اسلامی حضور دارد فراهم نمی‌کنند و دولت اسرائیل هم کاملاً هوای آنها را دارند بطوری که حتی مجروحین و مصدومین آنها را در بیمارستان‌های تل‌آویو معالجه می‌کنند.

نتیجه‌ای که از این واقعیت آشکار می‌توان گرفت این است که اقدامات ضداسلامی در غرب از جمله سوزاندن قرآن کریم در سوئد و امثال آن با مجوز دولت و شبیه چنین اقدامات در چند کشور دیگر اروپائی که چندی پیش صورت گرفت، ربطی به عملکرد گروه‌های تکفیری و تروریستی منتسب به اسلام و مسلمانان ندارد.

در واقع، اطلاعات موجود نشان می‌دهد دست‌ هایی که ماجراهایی از قبیل قرآن‌ سوزی، کاریکاتور مجله شارلی ابدو و کتاب آیات شیطانی سلمان رشدی را به وجود می‌آورند، همگی از مراکز فعال اسرائیلی بیرون می‌آیند زیرا آنها موجودیت خود را از ناحیه مسلمانانی که به تعالیم قرآن اعتقاد دارند و پای‌بندی نشان می‌دهند در خطر می‌بینند و نیک می‌دانند که پیروان قرآن کریم هرگز به اشغال فلسطین توسط اسرائیلی ها رضایت نخواهند داد و دشمنی خود نسبت به مسلمانان را پایان ‌ناپذیر می‌بینند و تلاش می‌کنند از طریق اهانت به قرآن و پیامبر اسلام، عقده‌ گشائی کنند.

بدین ترتیب، دولت‌های اسلامی دچار یک نوع بی‌عملی هستند که برای مقابله با اهانت به قرآن در کشورهای غربی، بموقع وارد عمل نمی‌شوند لذا باید دولت های ممالک اسلامی راهکاری را برای جلوگیری از تکرار اهانت ها به مقدسات دینی خود در نظر گرفته و از این طریق به جسارت‌های غربی پایان دهند.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.