عصرآزادی آنلاین/ دکتر قدیر گلکاریان، مدرس روابط بین الملل Near East University
سرانجام چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری برای انتخاب نهمین رئیس جمهور در دور دوم به نتیجه رسید و آقای دکتر پزشکیان با آرای قابل توجهی مسیر خودش را برای رفتن به پاستور و خدمت به مردم شریف ایران امری قطعی می‌داند. مسیری که پیش از این رؤسای جمهور متعددی آن را طی کرده و برخی از آنها موفق و عده ای ناموفق شده اند. اما آنچه در حافظه تاریخی ملت بزرگ ایران همیشه ماندگار شده است، خدمات یا صدماتی است که این شخصیت ها گاهاً با مماشات و رفتار محافظه کارانه و بعضاً با سیاست تک سویه و سلیقه ای خود مردم را با دنیایی از تصورات و تخیلات تنها گذاشته‌اند. در نتیجه برخی از همین رفتارها بوده که چندین سال است مردم ایران توجه جدی به نتایج انتخابات و یا حاکمیت آرای مقدس خود نداشته و به نوعی از صندوق های رأی قهر کرده اند.
اما … اما این بار ورق برگشت و ملت بار دیگر با هوشمندی، عقل مندی و خردمندی خود توانست صفحات زرین اعتبار و عزت انکارناپذیرش را بر تاریخ نگار تحولات سیاسی ایران بیفزاید. اگر از من نوعی پرسیده شود که روند انتخابات این مرحله را با نگاهی عمیق چگونه ارزیابی می کنید، چنین جوابی برای پرسش گر دارم:
- ملت ایران بهترین و هوشمندانه ترین استراتژی پیام رسانی خود را در این دوره از انتخابات به گوش همگان رساند. اینکه اولاً بی توجه به آینده خود و دیگران نبوده و بی تفاوت به سرنوشت کشور عزیزش نیست. در مرحله نخست با عقب نشینی 60 درصدی از مشارکت خود در انتخابات هر آنچه لازم بود به استماع همگان رسانید. اما در مرحله دوم چنان ظاهر شد که تمامی رشته های ریسیده شده توسط القاء کنندگان روح انفعال توسط ایادی داخلی و خارجی و همچنین رویاپردازان شوم خصلت و بیگانه پرستان را پنبه کرد و اثبات نمود که در هیچ شرایطی ولو در اوج زحمت و مصیبت به کسی بیش از خودشان باور ندارد.
- ملت ایران در این دوره ثابت کرد که دنبال پوپولیسم نیست و به خوبی فراست سیاسی و بلوغ درک مسایل اجتماعی را دارد و مناظره ها و پیام ها و همچنین ذهن شویی ها از هر طریقی برایش نمی تواند بر قدرت تجزیه و تحلیل و درک شرایط کنونی کشورش صدمه ای بزند. آنچه را که منطقی است و نیاز کشور و شهروندانش است، به خوبی می‌شناسد و حتی قدرت بازبینی بینشی دارد.
- ملت ایران این را ثابت کرد که یکی از اصول دموکراتیک در تمامی جوامع بشری عصر مدرن، عرصه انتخابات است و می توان از این امکانات بدون نبرد و جنگ و درگیری خاصی به اهداف خود رسید. این را ثابت کرد که کنترل های لازم و سلایق خاص در یک سویه کردن انتخابات را هم می‌تواند در پای صندوق به زیر سئوال برود. علاوه بر آن ثابت نمود که حاکمیت یک مجموعه واحد و یکدست و منسجم نیست و در درون آن هم رقابت هایی وجود دارد و تصمیم بر روی یک فرد و یا یک جریان را به چالش کشید و فهماند که سلایق خاص نیز در خیلی از برهه ها از ملت جدا نیست و تسلیم خاستگاه ملی است.
- در این انتخابات بر تمامی تئوری های توطئه خط بطلان کشیده شد و ملت ثابت کرد که با وجود اختلاف نظرهای تاریخی –حاصل چند سال گذشته- میان ملت و حکومت، مردم در برهه‌های تاریخ ساز با درک واقعیات آینده سیاسی خود از نقش آفرینی در تغییر و یا تصحیح مسیر قطار پویای سیاست ایران جدا نیستند و حضور دارند. از این رو بر بینش غلط “فلانی برای ریاست جمهوری از قبل تعیین شده است!.. آرای مردم در تعیین فلان فرد بی فایده است و فلانی، به قدرت خواهد رساند!” در پای صندوق های رای پاسخ دادند که تصورش هم نمی رفت.
- در انتخابات ریاست جمهوری ملت قواعد بازی را به خوبی بازی کرد. نسل جدید و روشن بین جامعه ایرانی از سنت گرایی سیاسی و عوام فریبی و هدایت آرا توسط عده ای خاص اهتراز جسته و مسجل ساخت که تلقین برخی مسایل غیر منطقی را به هیچ وجه نمی پذیرد.
دیار آذربایجان که تا به امروز سهم اندکی در مدیریت قوه مجریه را داشت، لیکن با انتخاب فرزند مورد مقبلوش، دکتر پزشکیان، وی را راهی مسئولیتی کرد که نه تنها آبروی خود رئیس جمهور آینده که آبرو و حیثیت و اعتبار دیار آذربایجان نیز در گروی تحقق تعهداتی است که وی به مردم داده است. ملت ایران فریاد زد که بدون توجه به نژاد، قوم، زبان، مذهب دنبال روی فردی است که به راستی از کیان کشور و اعتبار ملت دفاع کرده و عزت دنیوی و اخروی ملت ایران را ضمانت کند. پزشکیان تعهدی در قبال ملت و به ویژه همشهریان خود دارد. شاید ایشان قبل از انتخاب، خودش نیز با دیده تردید به تأیید صلاحیت خود – بعد از ماجراهایی که در تأیید صلاحیت از سوی شورای نگهبان در مرحله انتخابات مجلس شاهدش شده بود،- می نگریست. از این رو به نظر می رسد در برابر فردی مانند دکتر لاریجانی که به نظر می رسید 99% احتمال تأیید دارد، آمادگی لازم را برای تشکیل هسته انتخاباتی و یا دولت آینده پیدا نکرده بود. ولی آفرین به وی که در کوتاه ترین زمان چنان تیم و گروهی از کارشناسان و خبرگان علم سیاست، اقتصاد، فرهنگ و سایر علوم دور خود جمع کرد که حاصل آن امیدپروری ماندگاری بود که حضور آن خبرگان در اطراف وی خود دلیلی بر اعتماد ملت به پزشکیان شد.
دکتر پزشکیان یقین این را می داند که با توجه به ادعاهایی که در زمینه ایجاد تحولات در رفع تحریم ها و عبور کشور از گردنه سخت چالش های سیاست خارجی بیان داشته تقریباً چند ماه بیشتر فرصت ندارد. زیرا چنانچه از ماهوی قضایا بر می‌آید اگر ترامپ راهی کاخ سفید شود، شاید عقوبتی که دکتر روحانی با آن مواجه شده و زمینه برای شلیک تیرهای انتقادات را برای مخالفانش فراهم آورده بود برای پزشکیان هم فراهم بیاید. زیرا در این فرصت اندک باید چنان کار کارشناسی و سیاست گذاری بهینه و معقولانه‌ای تدبیر شود که در رسیدن ترامپ به قدرت، بتواند کشور را با حداقل مشکلات و بحران ها به ساحل امن برساند.
رئیس جمهور جدید در وعده های انتخاباتی خود انگشت بر روی نبض احساس و باورهای ملت نهاد. تپش قلب مردم را از اضطراب های موجود درک کرد. اما باید این اضطراب ها را رفع و اعتماد ملی را ماندگار سازد که سرمایه ای است که بعد از او نیز جهت مسئولیت پذیری دیگران نیاز می باشد. باز هزاران آفرین که در صدد تشکیل دولت فرا جناحی است که بتواند تنها از خرد ورزان برای اعتلای کشور بهره ببرد. اصولگرایی است که اصلاحات را شرط اجتناب ناپذیر کشور می داند.
اما آینده ایران!.. از آغاز دوره تبلیغات و رقابت های نامزدهای انتخاباتی در مرحله دوم، تمام چشم و گوش کشورهای منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای به تصمیم و اراده ملت بود و حالا بعد از مشخص شدن شرایط، باز شاخک های حساسشان به حرکت در آمده که ایرانی را چگونه ارزیابی کنند و ایران برایشان چه خواهد شد! این را در روزهای نه چندان دور در شکل گیری روابط سیاسی جدید میان ایران و خودشان نشان خواهند داد. آنچه مسلم است، انتخاب شدن پزشکیان خواب واهی را از چشمان صهیونیست ها ربود و دیگر نمی توانند ایران را مترسک سر خرمن برای ترساندن سایرین و مظلوم نمایی خود جلوه دهند. انتخاب پزشکیان و اراده سیاسی وی در سیاست خارجی حاکی از آن است که در ادبیات سیاسی ایران دوره وی، کشورها برای ایران رقیب منازع یا بلامنازع خواهند بود. همانطور که چین و روسیه با آمریکا رقیب هستند نه غیر آن! راه برون رفت از انزوای سیاسی دست به اقدام شدن در بازشناسی کشورها و سیاست های آنها است و در مسابقه رقابت دیپلماسی هر کشوری قاعده بازی را بداند، یا برد- برد نتیجه می گیرد یا اینکه بدون منازعه میدان را ترک می کند. نیازی به این نیست که هر شرایط گفتمانی را به معنای دادن و ستاندن مطلق دانست.
نتیجه اینکه، پیام های حاصل از انتخابات و ایفای نقش صحیح ملت این را نشان داد که باید عاشق این ملت شد. باید برای این ملت فداکاری کرد. ملتی که در سخت ترین شرایط امیدش را از دست نداده و در تب و تاب وطن می سوزد، سرمایه ای است عظیم که هیچ چیز جای آن را نمی گیرد. تعهداتی که رئیس جمهور جدید دارد باید تا حداکثر امکان تحقق بخشد که این هم بر بقای کشور و نظام و هم بر حیات سیاسی رجلان کشور اثر مثبتی خواهد گذاشت. چالش های لازم را باید نه از روی خوش بینی و یا توهم بیجا؛ که باید واقع گرایانه شناخت و بدون تعصب و یا نگاه ایدئولوژیکی به مصاف آنها رفت تا پیروز از میدان رقابت بیرون آمد.
به امید روزهای هر چه با شکوهتر برای ملت ایران!
