روزگار غریب چرم آذربایجان

یک فعال حوزه چرم تبریز که به تولید انواع چرم‌های رویه، کیف، کفشی و کمری می‌ پردازد صادرات چرم را بسیار محدود دانست و به “عصرآزادی” گفت: علت این امر را باید در داخل ایران جستجو کرد که اکثر دستگاه‌ها و ماشین آلات تولید چرم فرسوده هستند و کارخانجات تولید چرم نیز به سختی به فعالیت خود ادامه می‌ دهند.

“محمد بهروزی” افزود: در حالی که در کشور ترکیه محصولات به مراتب با کیفیت و با قیمت‌های مناسب تری را به فروش می‌رسانند اما در داخل ایران تولید محصولات چرمی با دستگاه‌های فعلی مقرون به صرفه نیست زیرا مواد اولیه این محصول با قیمت‌های گزاف تامین می‌شود زیرا تحریم‌ها و هزینه‌های گمرکی باعث می‌شود تا مواد اولیه با قیمت بالاتر به دست تولید کننده برسد و برای همین علت است که صادرات تولیدات چرمی از ایران به کشورهای خارجی در برهه زمانی فعلی مقرون به صرفه نیست.

وی اضافه کرد: متاسفانه علیرغم همه شعارهایی که داده می‌شود تاکنون حمایتی از سوی اتحادیه کفاشان، انجمن کفش، صمت و مجموعه چرمشهر و غیره صورت نگرفته و متاسفانه دولت نیز هیچگونه حمایتی حتی در حد لوازم آرایشی نیز از صنعت چرم به عمل نیاورده است.

بهروزی، از یکسان بودن عوارض گمرکی چرم با کالاهای لوکس مانند لوازم آرایشی انتقاد کرد و یادآور شد: در حالی که کیف و کفش حالت مصرفی دارند و نباید مانند محصولات آرایشی طبقه بندی گردد همچنین، لوازم یدکی ماشین آلات حوزه چرم نیز بسیار گران قیمت وارد می‌شود که باید با ارز آزاد نسبت به واردات آنها اقدام نماییم که البته آن هم به دلیل این است که با واسطه‌های دست چندم از جمله ترکیه و امارات به دستمان می‌رسد و بسیار گران تمام می‌شود.

وی با ذکر این نکته که اکثر دستگاه‌ها و ماشین آلات تولید چرم در ایران مربوط به ۴۰ سال پیش است تاکید کرد: متاسفانه این نوع ماشین آلات چرمسازی مصرف انرژی بالایی در برق و گاز دارند و برای همین است که کارخانجات بزرگ تولید چرم کشور و به ویژه منطقه آذربایجان روز به روز کوچکتر می‌ شوند.

یک فعال حوزه تولید محصولات چرمی در تبریز که در خانواده‌ اصیل در تولید کیف‌های چرمی فعالیت داشته و از اجداد و نیاکانشان شروع شده و او در حال حاضر نسل Z این مجموعه را اداره می کند معتقد است: از مرحله تامین مواد اولیه که مقداری از آن مواد شیمیایی و پوست خام است تا تولید محصول دچار مشکل هستیم در حالی که واقعاً پتانسیل آن را داریم که به جای اینکه از کشورهای دیگر وارد کنیم پوست‌های خود را به صورت ایده‌ آل فرآوری نموده و به مرحله تولید چرم برسانیم.

“محمد وجدی” به “عصرآزادی” گفت: در مواد شیمیایی نیز آنطور که بتوانیم کیفیت برتر را در محصولات چرمی داشته باشیم نداریم زیرا یا باید در تولید محصولات شیمیایی پیشرفت کنیم و یا اینکه دروازه آن به روی کشور گشوده شود تا بتوانیم نیاز بازارهای بین‌ المللی را تامین نماییم تا به چرم ایده آل تبدیل گردد.

وی اضافه کرد: تکنولوژی‌ و دستگاه‌های بسیار مجهزی در سطح جهان وجود دارد که یا باید توان تولیدش را داشته باشیم که جوانان ما این توان را دارند ولی از آنها استفاده نمی‌ شود و یا اینکه دستگاه‌ های به روز را وارد کشورمان کرده و با مراوده بین کشورها محصولات چرم نهایی را در سطح جهان به فروش برسانیم اما چون با آنها تعامل نداریم با دستگاه‌های فرسوده و تمام این مصائب، به تولید چرم می پردازیم اما قادر به صادرات آنها نیستیم و متاسفانه نمی‌ توانیم از علم و تکنولوژی جهانی در تعاملات بین‌ المللی خود استفاده نماییم.

این فعال جوان صنعت چرم و کیف تاکید کرد: واقعیت این است که جهان به تولیدات ما نیاز دارد و ما نیز به دستگاه‌ها و تکنولوژی روز جهانیان نیازمندیم، با یک چرخش و تعامل منطقی می‌توان به تولید منطقی دست یافت اما متاسفانه اینگونه نیست و در تولید چرم و محصولات وابسته به شدت با کمبود نیرو و علم روبرو هستیم.

وجدی با اشاره به اینکه افرادی هستند که علاقمند به فعالیت در چرمسازی هستند و ما نیز در تولیدی‌ها به شدت به این نوع جوانان نیازمندیم یادآور شد: اما متاسفانه کسی آماده کار نیست و در حقیقت فقط به فکر تامین نیازهای اولیه خود هستند نه اینکه برای توسعه یک صنعت پردرآمد و با سابقه تلاش نمایند در حالی این صنعت، یک صنف ماندگار بوده و می‌ تواند برای آیندگان نیز حفظ گردد.

مشاور بازاریابی و توسعه فروش یکی از تولیدی های کفش در تبریز نیز که بیش از ۳۲ سال در خدمت تارگت مارکت‌ ها قرار دارد به “عصرآزادی” گفت: از مدتها پیش تلاش می شد تا صادرات کفش در حد وسیعی صورت گیرد اما چالش‌های حوزه صادرات باعث شده تا با توجه به موقعیت مکانی تبریز در همسایگی کشورهای CIS، روسیه و اروپا، متاسفانه مدت‌هاست که اتاق بازرگانی تبریز، وزارت صمت و معاونت اقتصادی استانداری آذربایجان شرقی تمام تلاش خود را کرده‌ اند اما کفایت نمی‌کند.

“مرتضی مختاری” افزود: همچنان مشکلات مختلفی در حوزه لجستیک و ترانزیت برای ارسال کفش‌های تولید تبریز داریم و در بازگرداندن پول صادرات به داخل کشور نیز مشکل داریم اما تاکنون فرجی در این خصوص حاصل نشده است.

وی با اشاره به اینکه ۹۰ درصد تولیدات کفش ایران در تبریز انجام می شود اضافه کرد: کماکان صادرات محصولات چرم و کفش تبریز از محل درب کارخانه این شرکت انجام می‌گیرد اما اکثر تولیدات کفش تبریز برای فروش در داخل کشور انجام می‌گیرد در حالی که حدود ۱۵ سال است که صادرات کفش به خارج از کشور افول داشته است.

مختاری با ذکر این نکته که مابین سالهای ۸۷ و ۸۸ حدود ۲۵۰ میلیون دلار صادرات کفش از تبریز انجام می‌گرفت یادآور شد: اما اکنون صادرات کفش تبریز به حدود ۸ میلیون دلار کاهش یافته است در حالی که راهکار برون رفت از این وضعیت همانا راهکار قانونی است که آیین نامه‌های گمرکی و تعامل با کشورهای همسایه و CIS می‌ تواند در دستور کار قرار گیرد و از دست ما به جز تولید، کاری بر نمی‌ آید.

وی با اشاره به اینکه بستر و ساز و کارهای صادراتی باید از سوی مسئولان امر انجام گیرد خاطرنشان کرد: امیدواریم تیم جدید اقتصادی دولت چهاردهم و مجمع نمایندگان استان آذربایجان شرقی بتوانند در نحوه حمایت از تولید و صادرات کفش تبریز که حدود ۵۰ هزار نفر از شهروندان از این طریق ارتزاق می‌ کنند گام های بزرگی بردارند.