هنرمندان آذربایجانی به نحوه فراخوان دوره چهارم سمپوزیوم مجسمه سازی سنگی در تبریز اعتراض دارند؛
غربت مجسمه سازان تبریزی در شهر خود!
عصرآزادی/ سرویس فرهنگی: یک هنرمند مجسمه ساز آذربایجانی می گوید: می خواهند سمپوزیوم مجسمه سازی برگزار کنند اما از مجسمه سازان تبریز کسی را انتخاب نکرده اند و جالب اینکه دبیر و داوران سمپوزیوم را از تهران و شهرهای دیگر انتخاب کرده اند و اینجاست که بودجه تبریز برای شهرهای دیگر خرج می شود.
“حامد لطف الله پور” افزود: تعداد هنرمندان مجسمه ساز در کل کشور محدود است، در خود آذربایجان ۱۱۴ نفر مجسمه ساز وجود دارد و همه ما با هم در ارتباط هستیم اما اینکه به جای هنرمندان باتجربه و حرفه‌ای تبریز، هنرجویان و شاگردان کم تجربه ای همچون هدایت صحرایی، بیژن غنچه پور و حمید شانس که هر سه از تهران در جایگاه کارشناس در رویداد شهرمان گنجانده شده اند، در سمپوزیوم بومی تبریز شرکت می کنند، هنرمندان شهرمان را به اعتراض وا داشته است.
وی با تجربه شرکت در ۳۰ سمپوزیوم و نمایشگاه داخلی و خارجی اضافه کرد: معمولاً در چنین سمپوزیوم هایی، حداکثر انتخاب هنرمندان از شهر میزبان اتفاق می‌افتد، کارشناس و داوران هم باید از میان هنرمندان همان شهر برگزیده شود در غیر این صورت، مثال دعوت به میهمانی ای است که میزبانش حضور ندارد! قبلاً پیش بینی کرده بودم که چنین اتفاقی خواهد افتاد!
این هنرمند، سیاست گذاری سازمان سیما و منظر شهرداری را انحصارطلبانه خواند و تاکید کرد: از مرکز بودجه برای چنین رویداد هایی به سازمان سیما منظر تعلق می‌گیرد تا برای مبلمان و زیبایی شهری هزینه شود ولی این سازمان رویکردی مافیایی دارد، به طوری که بودجه‌ای که برای هنرمند بومی تبریز در دوره چهارم سمپوزیوم این شهر تخصیص یافته، حدود ۲۰۰ میلیون تومان بود که قرار است طبق فراخوان به مجسمه سازان غیربومی داده شود تا برای زیباسازی تبریز وارد عمل شوند! آیا تبریز هنرمند مجسمه ساز ندارد!؟
لطف الله پور اظهار کرد: متاسفانه در شرایط فعلی، مجسمه سازان جوان تحصیل کرده همه بیکار مانده اند و یا در یک کار حداقلی، صدای اعتراضشان خفه شده است، جریان کار همه هنرمندان را به جان هم انداخته، با یکی قرارداد ۳ میلیاردی می بندند و به دیگری کار ۴۰ میلیونی هم نمی دهند! من با همه تجربه ام، سه سال است که هیچ قراردادی نداشته ام در حالی که معاش ام در گرو همین حرفه است.
وی خاطرنشان کرد: این موارد در حالی است که طبق ماده ۹ قانون حمایت از هنرمندان مصوبه ۱۳۹۶ و ماده ۱۹ آیین نامه اجرایی حمایت از هنرمندان، شهرداری موظف است که با من هنرمند قرارداد ببندد، آیا اقدامات امروز این مسئولان مجرمانه نیست؟ چندین بار نامه به حراست و شهرداری نوشته ایم ولی ما را از سر وا می کنند!
لطف الله پور که ۲۳ سال سابقه فعالیت در این را حوزه داشته و تحصیلات آکادمیک خود را در دانشگاه ملی کشور آذربایجان به پایان رسانده است متذکر شد: سه سال است که کنار کشیده‌ام زیرا حرکات انحصارگرانه، انگیزه ام را کُشت، بارها آثارم دزدیده شد؛ سرقت مجسمه کودکان در پارک صدف یکی از آنهاست که هرگز پیگیری نشد، در حالی که امروز از شهرهای مادرید، پاریس و نیویورک دعوت به همکاری شده ام، ولی من زحمت کشیده ام تا برای شهرم خدمتگزار باشم با این حال حاضر نیستم شرافتم را برای گرفتن پروژه زیر پا بگذارم و تن به خفت دهم.
وی درباره مطالبه بیش از ۱۰۰ نفر از مجسمه سازان آذربایجان شرقی یادآور شد: مطالبه ما این است که فراخوان دوره چهارم سمپوزیوم مجسمه سازی سنگی تبریز متوقف شده و دوباره کارشناسی گردد و این بار با نظارت یکی از هنرمندان تحصیل کرده تبریز این اتفاق بیفتد تا به نام تبریز و به کام دیگران تمام نشود.
شایان ذکر است بی انصافی در گزینش و داوری فراخوان سمپوزیوم مجسمه سازی تبریز با واکنش تند برخی از هنرمندان مجسمه ساز آذربایجانی نیز همراه بوده است؛ فعالان این حوزه تاکید دارند که انتخاب سلیقه ای آثار هنری توسط کارشناسانی که بیشتر آنها جایگاهی در جامعه هنری شهر ندارند یا اغلب به نفع عده محدودی هستند برخاسته از سیاست کلان کشوری است در حالی که این سیاست، غلط است و صد افسوس که غرض ورزی، کج فهمی یا کج سلیقگی فعلی برخی جریانهای خاص، هنر تبریز و آذربایجان را به سوی نابودی می کشاند.
