عصرآزادی آنلاین / نوید مدیرپناه؛ کارشناس ارشد مدیریت راهبردی ورزش
یکی از دغدغه‌های مهم خانواده بزرگ ورزش کشور؛ کمبود تاسیسات و تجهیزات ورزشی است زیرا این موضوع باعث کاهش ابعاد کمی و کیفی خدمات ورزشی می‌شود که در نهایت تنزل جایگاه و رتبه‌ی ورزشکاران رشته‌های ورزشی در میدان‌های داخلی، آسیایی، جهانی و المپیکی را به دنبال خواهد داشت.
در سالهای گذشته؛ مدیریت کلان سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش و جوانان، علیرغم وجود مشکلات زیاد و بحران‌های مالی توانسته‌اند در طراحی و اجرای پروژه‌های عمرانی و تامین تجهیزات ورزشی، تلاشهای شایسته‌ای انجام دهند اما همانطوری که می‌دانیم، اکنون در وضعیت خوبی قرار نداریم و جامعه ورزشی کشور، انتظارات بیشتری را در این راه خواستار است.
میزان کمی و کیفی خدمات ورزشی؛ چه در بخش همگانی و چه در بخش قهرمانی، رابطه‌ی مستقیم و موثری با کمیت و کیفیت تاسیسات و تجهیزات ورزشی دارد و هر اندازه بتوانیم تاسیسات و تجهیزات ورزشی بیشتر و با کیفیت‌تری را فراهم سازیم بی‌تردید مدیران ورزشی خواهند توانست با ارائه‌ی خدمات ورزشی کارآمدتر، نتایج کمی و کیفی بیشتری را بدست آورند.
ساخت و تجهیز اماکن ورزشی در نقاط مختلف کشور همواره نیازمند یک دیدگاه عدالت‌محور نیز بوده است چراکه همه‌ی ایرانیان در شهرها و روستاها حق دارند از تاسیسات، تجهیزات و خدمات ورزشی با کیفیت و استاندارد برخوردار و بهره‌مند شوند و در میدان‌های ورزشی داخلی و خارجی، امکان حضور یابند.
چنین انتظاراتی از سوی مردم زمانی می‌تواند به رضایتمندی آنان ختم شود که مدیر ارشد دستگاه ورزش کشور بتواند در زمینه نیازسنجی و امکان‌سنجی دارای برنامه باشد و تیم چابکی از مدیران را برای طراحی و اجرای برنامه‌های خرد و کلان خود گزینش، انتخاب و انتصاب کند که خوشبختانه با معرفی آقای دکتر احمد دنیامالی به مجلس شورای اسلامی از سوی رئیس جمهوری محترم و رای اعتماد چشمگیر نمایندگان مردم شریف ایران به ایشان؛ نور امید بیشتری بر فضای ورزش کشور تابیدن گرفت.
به منظور تبیین نظرات و مواضع خود در باره ابعاد شخصیتی وزیر ورزش و جوانان دولت چهاردهم لازم می‌دانم این مطلب را بیان کنم که در مسیر انجام کارهای مربوط به پایان نامه‌ی خود در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد و در رشته مدیریت راهبردی ورزش، این افتخار را یافتم تا در چارچوب موضوع پایان‌نامه ( تعیین و تبیین معیارها و شاخصه‌های گزینش، انتخاب و انتصاب مدیران ورزشی بر اساس اصول و مبانی توسعه و پیشرفت ورزش کشور) مصاحبه‌ی علمی و پژوهشی با ایشان داشته باشم و از همان زمان با توانمندیهای علمی و اجرایی مدیریتی‌شان آشنا شوم که برایم بعنوان یک دانشجوی علاقه‌مند به دانایی و توانایی در زمینه‌های مربوط به مباحث مدیریتی، بسیار جالب و قابل توجه بود.
حضور ایشان بعنوان وزیر ورزش و جوانان در کابینه دولت چهاردهم می‌تواند این پیام را به همراه داشته باشد که پس از سالها؛ اکنون در راس سازمان و تشکیلات ورزش و جوانان کشور مدیری شایسته و اثرگذار حضور دارد و بر دوش خانواده بزرگ ورزش میهن عزیزمان ایران این وظیفه سنگین قرار دارد که با بکارگیری تجارب و معلومات ارزنده خود، یاریگر ایشان باشند تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن بتوانیم به بیشترین خروجی‌ها دست یابیم.
سوابق کاری ایشان گواه این مطلب است که می‌توانند انتظارات مدیریتی جامعه ورزش کشور را تا حدود چشمگیری برآورده سازند و باعث توسعه و پیشرفت ورزش کشور عزیزمان گردند اما بی‌تردید حرکت در این راه هرگز بدون چالش نخواهد بود و در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت؛ با برخی موانع طبیعی و تصنعی روبرو خواهند شد که البته قبول این واقعیت هیچگاه باعث ایجاد یاس و ناامیدی نخواهد شد زیرا یکی از توانمدی‌های برجسته‌ی هر مدیر ارشد و توانمندی، مدیریت بحران خواهد بود.
از میان سوابق مدیریتی متنوعی که احمد دنیامالی در کارنامه خود دارد می‌توان به مدیریت عمرانی و مدیریت شهری اشاره داشت و این انتظار را مطرح کرد که بتوانند در مسیر طراحی و اجرای برنامه‌های مربوط به ایجاد و راه‌اندازی تاسیسات و همچنین فراهم‌سازی تجهیزات ورزشی، توانمندیهای بیشتری از خود نشان دهند تا در سایه‌ی وجود تاسیسات و تجهیزات ورزشی مناسب و کافی، دیگر مدیران و دست‌اندرکاران حوزه‌ی ورزشی نیز بتوانند نتایج بیشتر و بهتری از تلاشهای خود بدست آورند.
از سوی دیگر می‌توان چنین گفت که حضور او در پارلمان‌های محلی و کشوری (شورای اسلامی پایتخت و مجلس شورای اسلامی) و همچنین اشراف او بر ساز و کارهای تصمیم‌گیری، تصمیم‌سازی و اجرای برنامه‌های مربوط به نهادهای اجرایی این دو پارلمان (شهرداری تهران، وزارتخانه‌ها و سازمانهای اجرایی دولت) بیانگر برخورداری میزان قابل توجهی از توان تصمیم‌گیری، طراحی و اجرای برنامه‌های مفید و موثر در عرصه‌های مدیریتی ورزش کشور است که برای اعضای خانواده بزرگ ورزش میهنمان، فرصت ارزشمندی به حساب می‌آید.
او همچنین در کارنامه‌ی خود؛ سابقه‌ی موفقی در جمع مدیران فدراسیونهای ورزشی ملی، آسیایی و بین‌المللی دارد که گویای شناخت او در بخش خدمات ورزشی هم می‌باشد و بنابراین خواهد توانست در راهبری مدیریتی امور فدراسیونهای ورزشی درون‌مرزی و برون‌مرزی نیز با موفقیت عمل کند و توان مدیریتی مدیران و مسئولان ورزشی دولتی، غیر دولتی و باشگاهها را افزایش دهد.
هدف از بیان این مطالب تعریف و تمجید از وزیر ورزش و جوانان دولت چهاردهم نیست بلکه تعیین و تبیین مواضع خود در زمینه‌ی مدیریت راهبردی سازمانهای ورزشی کشور است و اینکه نباید حضور چنین شخصیتی را نادیده گرفت و نسبت به بهره‌مند شدن از فرصت‌های ناشی از حضور ایشان برای کاهش و رفع چالش‌ها؛ غفلت ورزید.
توجه و تمرکز وزیر جدید بر کاستی‌های موجود در زمینه‌ی تاسیسات و تجهیزات ورزشی، یک موقعیت ممتاز است که اکنون می‌تواند نیروی محرکه‌ی قدرتمندی برای ورزش کشور باشد و در کنار این مباحث، پاسخگوی نیازمندیهای مدیریتی در بخش جوانان نیز گردد.
انسجام و همراهی تمام عیار اعضای خانواده بزرگ ورزش کشور با این مدیر شایسته و توانمند؛ ارمغان بزرگی برای او خواهد بود تا مدل و الگوی مناسبی برای مدیریت ورزش و جوانان با برخورداری و بهره‌مندی از استانداردهای جهانی و بومی‌سازی شده در ابعاد علمی و عملی، به نمایش گذاشته شود.
بی‌تردید برای فراهم‌سازی الزامات تحقق چنین هدفی؛ طراحی و اجرای برنامه‌های علمی، آموزشی، پژوهشی و اجرایی از سوی سازمان‌ها و تشکل‌های ورزشی کشور اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد و از وزیر جدید ورزش و جوانان نیز انتظار می‌رود تا حمایت، هدایت و نظارت قابل قبولی را در رابطه با اینگونه اقدامات، داشته باشند.
دانستن این موضوع نیز بر همگان لازم و ضروری است که شتاب گرفتن قطار توسعه و پیشرفت ورزش کشور در چارچوب استانداردهای درستِ فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و دیپلماسی عمومی؛ می‌تواند چرخ حرکت دیگر حوزه‌ها را برای اقشار مختلف بویژه قشر جوان کشور، با سرعت و دقت بیشتری روبرو سازد.
