مصطفی آتشکار:فیلم نشان می‌دهد چگونه یک رابطه ناپخته می‌تواند روح و روان یک دختر را نابود کند
عصرآزادی آنلاین / سرویس فرهنگی:
فیلم کوتاه «زندگی شاید همین باشد» به تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی سامیار صفری پس از پایان مراحل تدوین، روز جمعه نهم آبان ماه ۱۴۰۴ در سالن پانصد نفری سینما بهمن اصفهان، اکران خصوصی شد.
عصرآزادی آنلاین – علیرضا نیاکان؛ این اثر با هدف آگاهی‌بخشی دربارهٔ آسیب‌های اجتماعی، فشارهای خانوادگی و فریب‌های روان‌شناختی در روابط انسانی تولید شده و تلاش دارد واقعیت‌هایی که در زیرپوست جامعه جریان دارند را به تصویر بکشد.
خلاصه داستان
روایت زندگی نیکا است؛ دختری که در بند تعصبات خانوادگی گرفتار می‌شود و درگیر عشقی خام و بی‌تجربه می‌گردد. خیانت و رهاشدگی از سوی سینا او را تا آستانهٔ فرار از خانه پیش می‌برد و در جاده‌ای بی‌پایان، سرنوشت و مسیری تازه و تلخ را برایش رقم می‌زند.
این فیلم در ژانر اجتماعی – درام روان‌شناختی – درام جنایی در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۴ تولید شده و فیلمنامهٔ آن طی ۱۲ ماه نگارش یافته است.
بازیگران
سامیار صفری (سینا)، مائده اخوان (نیکا)، ترنم جعفری (کودکی نیکا)، مهربد رحیمیان (جواد)، علی سعادت (برادر نیکا)، فاطمه نجفی (مادر نیکا)، ساناز اسکندری (نسیم)، علیرضا بمانی (راننده تاکسی)، علیرضا الله‌یورتی (موتورسوار)، یسنا عسگری (خاله مریم)، محمدامین جریانی (مشتری)، ملیکا دهقانی (شهره)، امین اسماعیلی (مراقب)، غلامرضا پورجوهری (دکتر)، مریم احمدی (همسر دکتر)، رونیکا خدایی (رونیکا)، فهیمه حیدری (مادر رونیکا)، محمد هوایی (راننده اتوبوس) و جمعی از هنروران و بازیگران خردسال.
عوامل تولید
• کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده: سامیار صفری
• دستیار کارگردان و مشاور: پریسا آذرم
• کارگردان و هدایت بازیگران خردسال: سمیره بیگدلی
• طراح لباس و صحنه: فهیمه حیدری
• طراح گریم: ویدا داوری
• تصویربرداران: سارا کیانی و هاله امینی
• مدیر صدابرداری: محمدمهدی سهیلی‌راد
• منشی صحنه: مهسا طائی
• مدیر تدارکات: سپهر علی‌کوچکی
• عکاس پشت صحنه: امین امامی
• مترجم فیلم: یسنا عسگری
• تدوین و پوستر: امیر رحیمی
• روابط عمومی و ارتباطات رسانه‌ای: علیرضا نیاکانباهمراهی مریم فضلی باباکندی، ندا کدخدایی
• مدیر تولید: زهرا جهانی
• مدیریت گروه موسیقی: بابک حیدری
• خوانندگان: بهار جهانگیری و بابک حیدر
دربارهٔ کارگردان
سامیار صفری، کارشناس بازیگری تئاتر و سینما و عضو خانه سینما است.
او از سال ۱۳۸۶ فعالیت خود را در حوزهٔ تصویربرداری و عکاسی آغاز کرده و از سال ۱۳۹۸ به‌صورت حرفه‌ای در زمینه‌های کارگردانی، بازیگری، فیلمنامه‌نویسی و تولید آثار سینمایی و نمایشی فعالیت دارد.
از آثار او می‌توان به بازی در سریال تاریخی «سلمان فارسی» به کارگردانی داوود میرباقری، فیلم سینمایی «بریالی» به کارگردانی رها سلیمانی و سریال کمدی «داستان زندگی» به کارگردانی فرشاد فهیمی اشاره کرد.
رزومهٔ هنری سامیار صفری به شرح زیر است:
• نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده و بازیگر در فیلم کوتاه «زندگی شاید همین باشد»
• بازی در سریال کمدی «داستان زندگی» به کارگردانی فرشاد فهیمی
• بازی در فیلم سینمایی «بریالی» به کارگردانی رها سلیمانی
• بازی در سریال تاریخی «سلمان فارسی» به کارگردانی داوود میرباقری
• مدیر صحنه و پشتیبانی سالن در نمایش «شرک و شرکا» به کارگردانی محمدجواد صرامی
• دستیار صحنه در نمایش «هفت روز نخست» به کارگردانی شیما زاغیان
• کارگردانی و بازی در مونولوگ نمایش «دو راهی سقاخانه»
• عروسک‌گردانی غول پیکر «نوری» برای محیط زیست به کارگردانی فائزه بختیار و فاطمه بختیار
• عروسک‌گردانی غول پیکر «اقوام» در سالن اجلاس اصفهان به کارگردانی فائزه بختیار
• عروسک‌گردانی غول پیکر در ورزشگاه نقش جهان به کارگردانی فائزه بختیار
نقد و دیدگاه منتقدان و استادان
استاد مصطفی آتشکار، کارگردان و منتقد سینما، دربارهٔ فیلم گفت:
«سیاهی موجود در فیلم، بازتاب ذهن کارگردان نیست؛ بلکه انعکاسی از سیاهی‌ای است که در جامعه ما وجود دارد. این همان واقعیتی است که بارها در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دیده‌ایم. فیلم نشان می‌دهد چگونه یک رابطه ناپخته می‌تواند روح و روان یک دختر را نابود کند و چگونه جامعه، شکارش می‌کند.
این اثر تلنگری است به خانواده‌ها و پسرانی که با رفتارهای خام، احساس و روان یک انسان دیگر را بازیچه می‌کنند، بی‌آنکه بدانند چه آسیب‌هایی در پی دارد.»
جناب استاد اکبر دباغیان بزرگ و پیشکسوت تئاتر اصفهان نیز گفت:
«برخی تصور می‌کنند ما این مسائل را نمی‌بینیم، اما می‌بینیم؛ چون رسالت ما به‌عنوان هنرمند، دیدن و بازتاب دادن تمام مسائل جامعه است. وظیفه ماست که دردها و واقعیت‌های مردم را به هر نحوی که می‌توانیم، با زبان هنر بیان کنیم.»
استاد غلامرضا آب‌آب، کارگردان و منتقد سینما در سخنان خود افزود:«معمولاً وقتی فیلم‌نامه‌ای را می‌بینم، زود قضاوت نمی‌کنم؛ چون پشت هر کار فکر و اندیشه‌ای وجود دارد. آقای صفری بیش از شش ماه با این جوان‌ها زندگی کرده و حاصل آن در فیلم مشهود است.
این جوان‌ها گستاخ نیستند، بلکه شجاع و جسور هستند چون از مسائلی گفته‌اند که در زیرپوست شهرها اتفاق می‌افتد و در هر شهر یا محله‌ای می‌تواند وجود داشته باشد.
فیلم‌نامه پر از گره‌های دراماتیک بود، تصاویر زیبا، حرکات دوربین روان و قشنگ بود و موسیقی کاملاً به‌جا انتخاب شده بود.»
در کنار این نظرات مثبت، سرکار خانم مولا نیز نقدی انتقادی داشتند:
«به نظر من فیلم کمی اغراق‌آمیز بود. فکر نمی‌کنم این نوع اتفاقات در جامعه ما تا این حد وجود داشته باشد. برخی صحنه‌ها برای ذهن من آزاردهنده بود، به‌ویژه جایی که پسر به دنبال دختر به خانه‌ای می‌آید تا او را با خود ببرد.
جوانان امروز آگاه‌تر از گذشته‌اند و در دنیای رسانه‌ای کنونی، چنین رفتارهایی کمتر رخ می‌دهد. به همین دلیل، احساس می‌کنم فیلم تا حدی از واقعیت جامعه فاصله گرفته است.»
جمع‌بندی
فیلم کوتاه «زندگی شاید همین باشد» اثری است که میان تحسین و نقد، گفت‌وگویی جدی دربارهٔ جامعه و نسل امروز برانگیخته است. چه آن را واقع‌گرایانه بدانیم و چه اغراق‌آمیز، یک نکته روشن است:
این فیلم مخاطب را وادار می‌کند به دیدن، فکر کردن و پرسیدن — همان چیزی که رسالت واقعی هنر است.
