گره های کور صنعت کشور با همکاری تراکتورسازی و دانشگاه آزاد واحد تبریز باز می شود؛
اتحاد صنعت و دانشگاه برای حل موانع کشور
طراحی، ساخت و دستیابی به تکنولوژی سیستم هوشمند هدایت پذیر خودران AGV در سایه همکاری تراکتورسازی و دانشگاه آزاد واحد تبریز
عصرآزادی/ سرویس اقتصادی: مطمئناً در کنار بسیاری از موارد آنچه طی ۲ سال گذشته در تراکتورسازی تبریز نمود بیشتری داشت و حتی می توان به جرأت به آن اعتراف کرد که در کمتر صنعت کشور بنا به مصائب و مشکلاتی که وجود دارد اتفاق می افتد ارتباط تنگاتنگ این گروه صنعتی با تمام دانشگاه ها در بسیاری از مراکز علمی و دانشگاهی کشور می باشد به طوری که این مسئله که تراکتورسازی در امور خود استفاده از پتانسیل های دانشگاهی را در اولویت دارد زبانزد عام و خاص شده است.
در منظر اولیه شاید بتوان گفت این یک روند عادی، جاری و ساری می باشد و باید انجام می شده اما بنا به مشکلات عدیده ای که در حوزه صنعت و تولید کشور وجود دارد کمتر کارفرما و یا تولیدکننده ای اولویت و توان خود را به این موضوعات اختصاص می دهد چرا که باید گره های کور بسیاری را حل نموده و زمان و سرمایه های گزافی را پرداخت نماید تا بتواند به حداقل آنچه که مدنظر داشته برسد.
در حقیقت، این روند هرچند دشوار و هزینه بر در گروه صنعتی تراکتورسازی و در یکی دو سال اخیر طی و خوشبختانه ثمرات آن فقط در یک مورد به بار نشسته و امید است در سایر درختهای این باغ میوه زیبا نیز شاهد به بار نشستن محصولات آن باشیم.
دستگاه های AGV سیستم های حمل بار بدون نیاز به راننده یا اپراتور هستند
تراکتورسازی ایران – تبریز با اعتماد به جامعه دانشگاهی کشور توانست نه تنها بخشی از نیاز تجهیزاتی خود را با استفاده از دانش و توان دانشگاهی تامین نماید بلکه زمینه خودکفایی کشور به تجهیزات و خطوط هوشمند را نیز فراهم آورد به طوری که اکنون در سایه این اعتماد و همکاری می توان اذعان کرد کشور در تولید خطوط رباتیک صنایع به خودکفایی رسیده است.
بر اساس تفاهم نامه ای که در کمتر از یکسال قبل بین تراکتورسازی و مجموعه دانشگاه آزاد آذربایجان شرقی منعقد شد مقرر گردیده دانشگاه آزاد دانش طراحی سیستم هوشمند هدایت پذیر خودران موسوم به AGV موردنیاز خطوط تراکتورسازی را با بهره مندی از صاحب نظران این حوزه به دست آورده و زمینه استفاده از این خط در سوله های تولید این مجموعه را فراهم نماید و اکنون این تفاهنامه و مفاد آن اجرایی شده و شاهد آزمایش نمونه تولید این خط رباتیک در کارگاه کاربردی گروه صنعتی تراکتورسازی تبریز هستیم.
اولین AGV در دهه ۱۹۵۰ به بازار عرصه شده که در آن زمان به سادگی یک کامیون یدک کش بوده که یک سیم را در کف دنبال می کرد اما اکنون این فن آوری پیچیده تر شده و نقش مهمی را در کارخانه ها و انبارها ایفا نموده و بار را با خیال آسوده به مقصد واقعی خود منتقل می کند.
دستگاه های AGV در واقع، به سیستم های حمل مواد یا جابجایی بار با هدایت شوندگی مستقل بدون نیاز به راننده یا اپراتور اطلاق می گردد که از طریق نشانگر سیمی با نواری و سیستم بینایی سنجی با لیزر هدایت می شوند و تقریباً در تمام صنایع مانند مواد غذایی، پارچه، دارو، قطعات، ماشین آلات راهسازی و کشاورزی، خودرو سازی و غیره کاربرد دارد که انواع مدل های آن در بازار موجود می باشد و می توانند برای جابجایی محصولات در خطوط مونتاژ، حمل و نقل کالاها در سراسر کارخانه یا انبار، تحویل بار و محموله مورد استفاده قرار گیرند.
برای خرید نمونه مشابه خارجی این دستگاه بین ۵۰ تا ۸۰ هزار دلار ارز نیاز بود
معاون فنی و توسعه گروه تراکتورسازی ایران – تبریز درباره مزیتهای کلان این سیستم و کاربردهای آن گفت: کاهش هزینه ها، افزایش کیفیت، حذف گلوگاه های توقفی در خطوط تولید، آمار گیری و گزارش دهی آنلاین، مهیا شدن زمینه افزایش تولید و غیره از مهمترین مزیت های استفاده از این سیستم در واحدهای صنعتی می باشد و در همه صنایع کاربرد و کارایی دارد و منحصر به صنعت خودرو یا صنایع مانند تراکتورسازی نمی باشد.
“امیر جدیری فیضی” با تاکید بر اینکه تراکتورسازی با پیش قدم شدن در این زمینه و سرمایه گذاری برای طراحی و تولید این نوع سامانه در کشور نه تنها بروزرسانی و تکنولوژیک کردن خطوط تولیدی خود را ممکن ساخته است افزود: بلکه در اصل، زمینه را برای خودکفایی کشور در تولید سیستم هوشمند نقلیه خودران هدایت پذیر یا به اختصار AGV را فراهم آورده است.
وی با اشاره به اینکه تراکتورسازی برای طراحی دو نمونه از این سیستم بیش از ۶۲ میلیارد ریال اعتبار اختصاص و در اختیار دانشگاه آزاد تبریز قرار داده ادامه داد: برای خرید نمونه مشابه خارجی این دستگاه با در نظر گرفتن مسائلی همچون گذشتن از سد تحریم ها و هزینه های دستیابی به دانش و تکنولوژی و امثال آن صرفاً برای خرید دستگاه بین ۵۰ تا ۸۰ هزار دلار ارز نیاز بود.
جدیری اضافه کرد: در کنار تمام مزیت ها نباید از موضوعی به نام بومی سازی و استفاده از توان و ظرفیت های داخلی به راحتی گذشت چرا که دیگر تولیدکنندگان در اقصی نقاط کشور دغدغه ای به نام خرابی و خوابیدن خطوط تولید به واسطه تامین قطعه موردنیاز از سازنده خارجی و مهمتر از همه تنگناهای مباحث ارزی و تحریمها و غیره را ندارند.
این فعال حوزه صنعت اذعان داشت: برآیند جلسات متعدد، همفکری و همکاری بین کارشناسان گروه تراکتورسازان و دانشگاه آزاد تبریز به منظور بررسی طرح های چرخ های مورد استفاده، بررسی شاسی، پانل مدیریتی دستگاه، چگونگی وارد نمودن داده ها به سیستم کنترلی، سیستم های کنترلی و ناوبری و غیره، زمینه برای طراحی و ساخت محصولی فراهم کرد که باعث قطع وابستگی به بیگانگان و رسیدن به خودکفایی برای کشور شده است.
خط تولید واحدهای جدید صنعتی از سامانه سیستم رباتیک داخلی استفاده خواهند کرد
مدیر تکنولوژی تولید و مونتاژ گروه تراکتورسازی ایران – تبریز که در واقع مسئولیت اجرای این پروژه را نیز بر عهده دارد درباره پیشینه شرکت های دارای تکنولوژی این نوع سیستم گفت: در دنیا ۲۳۹ شرکت تولید کننده سامانه های AGV وجود دارد که آمریکا و چین صدرنشین این تولید کنندگان محسوب می شوند.
“امیر مختاری” با تشریح وضعیت خطوط تولیدی تراکتورسازی و سیستم آن که مربوط به بدو تاسیس این مجموعه و نهایتاً اواخر دهه ۷۰ می باشد افزود: از معایب استفاده از گاری ها در خط مونتاژ می توان به عدم امکان کنترل سرعت خط، عدم امکان افزایش تولید، عدم امکان رعایت اصول ایمنی، ایرادات ارگونومیکی ایستگاههای کاری، عدم امکان انتقال قطعات به طرف دیگر خط با توجه با اختلاف ارتفاع سطح در سیستم گاری و کانوایر زمینی، غیر مکانیزه بودن ثبت و ردیابی سوابق مونتاژی، عدم انعطاف پذیری خط مونتاژ اشاره کرد.
وی اضافه کرد: در سیستم هوشمند فعلی با رفع این نواقص به مزایایی همچون انعطاف پدیری خط به منظور انجام هر گونه تغییرات، قابلیت عملیات اضافی و سفارشی نمودن محصول، امکان مونتاژ همزمان چند محصول متفاوت در یک خط، رفع نقص موضعی بدون نیاز به توقف خط، عدم نیاز به کارهای زیربنایی در سالن ها و خطوط مورد نیاز، سهولت در تغییر وظیفه و موقعیت کاری AGV، دسترسی به حجم وسیعی از اطلاعات مدیریت، کنترل، بازدید و ردیابی تولیدات در هر زمینه، امکان به کارگیری در عملیات و تغذیه خط، کاهش حرکات اضافی اپراتور مونتاژ، امکان ارتقای ایمنی در عملکرد، مدیریت فضای کاری و غیره دست می یابیم.
مختاری یادآور شد: ناوبری یا مکان یابی سیستم های AGV با یکی از روش های نوار معناطیسی، نوار رنگی، کاشت مغناطیس، سیستم های مبتنی بر wifi، سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی و هیبرید، سیستم های ناوبری اینرسی یا زیروسکوپ و سیستم های ناوبری مکان یابی رادیویی شبیه لوران انجام می شود و درجات آزادی حرکت AGV نیز در مسیر مستقیم به جلو، به عقب و حرکت در صفحه با چرخش ۳۶۰ درجه امکان پذیر است و نحوه کنترل نیز به صورت تفاضل سرعت با چرخ محرک فرمان پذیر یا کنترل ترکیبی چرخ ها صورت می گیرد.
وی با اشاره به اینکه داخلی سازی AGV در راستای فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص توسعه فعالیت های دانش بنیان صورت گرفته تاکید کرد: این کار نو علاوه بر مزیتهای فنی از بسیاری جهات از جمله جلوگیری از خروج ارز، دسترسی آسان به قطعات یدکی، خدمات پس از فروش و گارانتی، تضمین امنیت اطلاعاتی مراکز استفاده کننده، استقرار سِرور و تمام ملزومات در داخل شرکت، به صفر رساندن اختلال در سرورها به دلیل قطع اینترنت بین المللی و غیره نیز مفید واقع خواهد بود.
مختاری اظهار کرد: در پروژه نهایی برای یکی از خطوط مونتاژ تراکتورسازی که گاری های سنتی مورد استفاده قرار می گیرد به ۳۴ دستگاه از این سامانه نیاز داریم که سفارش طراحی و ساخت دو دستگاه آن با دانشگاه آزاد صورت گرفته و با طی مراحل آزمایشی، تست عملیاتی و عملی در تراکتورسازی و دستیابی به نتیجه نهای تولید ۳۲ دستگاه دیگر در برنامه ریزی های بعدی انجام خواهد شد.
وی در پاسخ به اینکه آيا تمام خطوط موجود تراکتورسازی به این تکنولوژی مجهز خواهد شد گفت: این کار عملاً توجیه اقتصادی و عملی ندارد بلکه از این به بعد در تراکتورسازی و یا در هر واحدی که بخواهیم خط تولید جدید راه اندازی کنیم از سامانه سیستم رباتیک داخلی استفاده خواهیم کرد.
امیر جدیری فیضی – معاون فنی و توسعه گروه تراکتورسازی تبریز – نیز در پایان از طی مراحل تست و آزمایش سیستم رباتیک طراحی شده توسط دانشگاه آزاد در تراکتورسازی اعلام رضایت کرد و افزود: این سامانه مراحل آزمایشی و حتی چرخش ۳۶۰ درجه و جابجایی تراکتور سنگین تولیدی در تراکتورسازی را که با ۶.۵ تن وزن و بزرگی به جهت ابعاد فیزیکی را دارد با نمرات قابل قبول طی کرده و امیدواریم با استفاده از این سامانه داخلی و ساخت متخصصان بومی، گام های توسعه ای در صنعت کشور را با مشارکت بخش صنعت و دانشگاه برداریم.
به نظر می رسد با روند طی شده برای دستیابی به تکنولوژی تولید سیستم هوشمند نقلیه خودران هدایت پذیر خطوط تولید موسوم به AGV به نتایجی فراتر از یک کار صنعتی و تولیدی رسیده باشیم چرا که شاهد تحقق شعار ارتباط صنعت با دانشگاهی هستیم که چندین سال به عنوان سخن پشت ویترین و تزئینی بسیاری از محافل چه صنعتی و اقتصادی و حتی سیاسی استفاده می شد و مهمتر از همه اینکه حتماً روزنه امید و پویایی در دانشگاه ها و دانشجویان به واسطه این اقدام روشن شده که صنعت و بازار کار کشور مشتاق و خریدار دانش آموخته شده در پشت میزهاست و این دانش و آموختن ها به کمک چرخ های تولیدی و صنعتی کشور خواهد آمد و قرار نیست فقط لای کتابهای درسی و پشت در کلاس های آموزشی بماند.
