تاملی بر عدم کنترل ورود و خروج مبادی شهرها در دوران اولیه شیوع کرونا؛ نمی توان برای “در خانه ماندن مردم” نسخه پیچید!
✍ شهرام صادق زاده/ عصرآزادی،
از زمانی که ویروس منحوس کرونا در کشورمان خودنمایی کرد باید طرح های سختگیرانه اجتماعی مدنظر قرار می گرفت و به اعتقاد دلسوزان حوزه درمان، با توجه به شدت و قدرتی که در گسترش این ویروس وجود دارد از ابتدای دوران شیوع کووید-19 اقدامات عاجل و جدی می‌طلبید.
چندین ماه است که کشور ما نیز همزمان با سایر نقاط جهان با این ویروس درگیر شده و به صورت قطره چکانی مواردی به اسم فاصله گذاری اجتماعی در جامعه تزریق کرده‌ایم که البته چاره ای جز این امر نیز وجود ندارد، در حالی که رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز بارها خواستار کنترل ورود و خروج‌ها در مبادی ورودی شهرهای آذربایجان شرقی شد اما گوش شنوایی نداشت!
جامعه کارشناسی و پزشکی کشور نیز اصرار داشت برای اینکه سرعت واگیر و به تبع آن، مرگ و میر ناشی از کروناویروس کاهش یافته و توان کادر درمان و پیشگیری حفظ گردد باید فاصله گذاری اجتماعی در بین شهروندان رعایت شود اما با سهل انکاری برخی ارگان ها، این اقدام جدی تلقی نگردید و بر تعداد مبتلایان کرونایی افزوده شد!
همانطور که همگان مطلع هستند فاصله گذاری اجتماعی از قرنطینه خفیف‌تر است، یعنی در قرنطینه منع عبور و مرور وجود دارد و اگر مردم از آن تخطی کنند با جریمه سختی مواجه خواهند شد در حالی که وقتی از فاصله‌گذاری اجتماعی صحبت می‌کنیم منظور، سطح پایین تری از قرنطینه است و قوانینی وضع می‌شود که اگر مردم اگر آنها را رعایت نکنند، می‌توانند مشمول جریمه شوند.
در پیک دوم شیوع کرونا، اگرچه اجرای این طرح دیر است اما باید از آن حمایت کرد زیرا در اجرای این طرح، نقش مردم بسیار اهمیت دارد به طوری که یک فرهنگ دیرینه ملی داریم که مردم مشارکت خود را در همه جا نشان داده‌اند، این شرایط نیز یک نقطه تاریخی است و می‌توانیم بدون اینکه سخت‌گیری‌ها افزایش یافته و نیروی انتظامی و ارتش وارد عمل شوند به آنچه توصیه شده، عمل نماییم.
مردم باید به حق و حقوق دیگران که خودشان را از فعالیت‌های اجتماعی محروم کرده‌اند تا خودشان، خانوادهایشان و جامعه سالم بمانند احترام بگذارند لذا اگر مردم همراه نشده و به این قوانین اجتماعی احترام نگذارند علاوه بر اینکه باعث بیماری خودشان و دیگران می‌شوند، عامل مرگ دیگران نیز خواهند شد.
در این دوره حساس انتظار می رود همه نهادها و سازمان‌‌ها به کمک بیایند زیرا هر سازمان فرهنگی و هر ستاد، وظایفی دارند و امروز وظیفه همه آنها باید مقابله با انتشار بیروس کرونا باشد تا مردم تشویق به رعایت پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی شوند زیرا شرایط اقتصادی هم به گونه ای است که نمی توان برای در خانه ماندن مردم نسخه پیچید!
بدین ترتیب مجموعه هایی که امور ترویجی را به عهده دارند نیز باید تمام نیرو و تلاش خود را صرف مسئله فرهنگ سازی رعایت فاصله گذاری اجتماعی نمایند تا حداقل از انتشار و سرایت ویروس از ناقل ها به شهروندان سالم جلوگیری به عمل آید، لذا دستگاه‌هایی که از بودجه‌های عمومی استفاده می‌کنند باید با یک هدف مشخص همه برنامه‌ها و توان خود را برای کنترل این بیماری و رعایت نکات اصولی که سازمان بهداشت جهانی ابلاغ کرده اند به کار گیرند.
