دبیر انجمن تکنسین های داروی آذربایجان شرقی: کسی نیست که به مشکلات تکنسین های دارویی رسیدگی کند
مریم خدابخش/ عصر آزادی آنلاین:
چندی است که چرخه زندگی بشر و حیات تحت تأثیر کرونا و تبعات سوء و منفی آن شده است و در این ایام هم‌پا با کادر درمان، اورژانس، جامعه پزشکی و پرستاری و سایر فعالان خدمات رسان، قشری نیز در سکوت مظلومانه در حال فعالیت هستند تا مبادا در طول شبانه روز و ساعاتی از آن بیماری بدون دارو بماند و ترس از نبود دارو را مهمان دل و روح‌اش سازد. محسن تبریزی، دبیر انجمن تکنسین های داروی آذربایجان شرقی به سؤالات مطرح شده، پاسخ می‌دهد:
* موانع و مشکلات عمده تکنسین های دارویی مربوط به چه حوزه هایی است؟
تکنسین های داروخانه از ارائه دهندگان خدمات درمانی هستند که در داروخانه و تحت نظارت مستقیم دکتر داروساز فعالیت می‌کنند. این شغل به دلیل لزوم تسلط بر اسامی چندین هزار نام ژنریک، تجاری داروها و لزوم خواندن آن‌ها از میان علایم، اختصارات و حتی اشتباهات پزشکان بسیار سخت به شمار می رود. اما با وجود این‌که تکنسین داروخانه یکی از مشاغل سخت و کم درآمد است، عمدتاً از حقوق قانونی دیگری هم‌چون، بیمه و غیره برخوردار نیست و فاصله بسیار عظیمی نیز با درآمد داروسازان در ایران دارد. زیرا هر کارفرمایی به دلخواه خود به تکنسین های داروئی فعال در این حرفه، حق و حقوق پرداخت می‌کند و متأسفانه می‌توان گفت که بسیاری از تکنسین های فعال در داروخانه‌ها با کم‌تر از حداقل حقوق قانون کار مشغول به‌کار هستند و توجه به حقوق مناسب، بیمه، امنیت شغلی، آینده شغلی، آسیب های ناشی از ایستادن طولانی، مرخصی‌های استحقاقی و استعلاجی، اضافه کار، شب کاری، عیدی، حق شیفت و دیگر حقوق مطرح در قانون کار از جمله مواردی است که در این صنف، به سادگی از سوی بعضی از داروسازان و داروخانه دار ها نقض و نادیده گرفته می‌شود.
* تحریم ها و کرونا چه تأثیری بر نحوه فعالیت تکسنین های دارویی داشته است؟
در شرایط فعلی با توجه به تحریم های ظالمانه آمریکا و دیگر کشور‌های اروپایی برعلیه ایران شاهد فشار مضاعف بر جامعه، به ویژه، قشر کارگر هستیم و تکنسین های داروئی نیز مستثنی از این قشر و فشار نیستند و حقوق های حداقلی یا زیر حداقل دستمزد بعضی از داروخانه ها؛ معشعیت و زندگی تکنسین های دارویی را واقعاً به مخاطره انداخته است. در چنین ایامی، کارگران یا تکنسین‌های این صنف نیز با تلاش شبانه روزی در داروخانه های کل کشور در حال خدمات‌رسانی به مردم و بیماران هستند و با کم‌ترین امکانات بهداشتی در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا به بیماران در حال ارایه خدمات رسانی‌اند. چنانچه واقف هستید چرخه داروئی از وارد کننده دارو گرفته تا تولید کننده دارو، شرکت های پخش دارو و سیستم توزیع آن‌ها به داروخانه ها و در نهایت مصرف کنندگان واقعی که همان بیماران هستند، را شامل می‌شود و تحریم های ظالمانه کل این چرخه را با مشکل جدّی مواجه ساخته و متأسفانه بعضی از داروهای اساسی به دست بیماران نمی‌رسد.
* با نظر به نامگذاری ۱۴۰۰ با عنوان تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها چه انتظاراتی از مسؤولان استان دارید؟
امسال با درایت مقام معظم رهبری و نام گذاری سه سیلابی شعار سال، مشکلات اجرائی حوزه تولید را شفاف معرفی کرده، و پشتیبانی ها و موانع زدائی ها را به عنوان دو راهکار اجرائی تولید و نقشه راه برای دست اندرکاران نظام برشمرده اند. روشن است برای تحقق این شعار لازم است که به کلیه عوامل مؤثر در چرخه تولید توجه شود و مقصود این مقام عظمی از این شعار، فقط پشتیبانی از کارفرمایان نیست و می‌بایست کارگران بخش های تولیدی، اعم از؛ محصولات، خدمات، فرهنگ و هنر و … نیز مورد توجه و حمایت قرار گیرند. بدیهی است برای پشتیبانی از تولید لازم است که یک نگاه همه جانبه به تمامی عوامل مؤثر بر تولید داشته باشیم و اجازه ندهیم تا از این شعار در جهت تضییع حقوق کارگران که عامل کار را در این معامله نمایندگی می نمایند، مصادره به مطلوب صورت پذیرد. زیرا نیروی کار در همان اوان ورود به فرآیند تولید، در جهت ایفای نقش در این چرخه و نقش آفرینی مؤثر در آن، باید هم به لحاظ دستمزد، هم، از منظر امنیت شغلی و حقوق تحت پوشش مکفی و متناسب در مقابل مخاطرات، از یک رضایت، اطمینان و آرامش خاطر نسبی برخوردار باشد.
* سخنی مانده است؟
در پایان از تلاشگران حوزه رسانه و خبر سپاسگزارم که صحبت‌ها و مطالبه‌های تلاشگران این حوزه را به مسؤولان انعکاس می دهند. از سال پیش با شیوع ویروس منحوس کرونا، تکنسین های دارویی به طور شبانه روز در حال فعالیت در جبهه اول مقاومت هستند و هرچه که در توان داشتند و دارند را انجام داده اند و می‌دهند. جالب است بدانید در صورت ابتلای یک همکار به کرونا که مدام با بیماران متعددی از جمله بیماران کرونایی سر و کار دارند، همکاران دیگر به شکل دو یا سه شیفتی کار کرده اند و کار می‌کنند و با تلاش مضاعف‌شان کمبود نیرو در داروخانه‌ها را جبران می‌نمایند تا مبادا بیماران کرونایی یا سایر بیماران، بدون دارو یا خدمات بمانند. اما متأسفانه با وجود این همه تلاش، در چنین شرایط سخت کرونا، مشکلات معیشتی، وضعیت حقوق‌ها، گرانی اقلام و افزایش تورم، هیچ‌گونه توجهی به این قشر نشده است و تکنسین‌های دارویی استان در این مدت حتی یک سبد معیشتی نداشته اند و متأسفانه مسؤولی یافت نشده که به مشکلات کارگران یا تکنسین های دارویی رسیدگی کند و با حمایت از آن‌ها مشکلات‌شان را برطرف سازد و اگر بگویم ما جزو فراموش‌شدگان هستیم، افراط نکرده‌ام. تلاشگران این حوزه نیز به عنوان یک کارگر یا مدافع سلامت در حال تلاش و فعالیت هستند. در ارتباط با مشکلات این صنف هر چند از طریق انجمن و کانون، آن‌ها را به گوش مسؤولان رسانده‌ایم. منتهی نمی‌دانم چرا کسی نیست که رسیدگی کند. در این ارتباط گلایه اصلی ما از مسؤولان وزارت بهداشت است. زیرا در همین ایام کرونایی، تعدادی از تلاشگران این حوزه در راه ارایه خدمات به هم‌نوعان‌شان، خود مبتلا به کرونا شده و جان خود را از دست داده اند و در واقع بهتر است بگوییم شهید شده‌اند. اما جالب است بدانید که جزو شهدای مدافع سلامت محسوب نمی‌شوند و این موضوع اجحاف در حق کارگران یا تکنسین‌های دارویی و تلاشگران این صنف است و بیان آن، درد دلی بود که جا دارد با انعکاس از طریق رسانه‌ها به گوش مسؤولان برسد.
توضیح: محسن تبریزی، دبیر انجمن تکنسین های داروی آذربایجان شرقی، دبیر کانون انجمن های صنفی حرف آذربایجان شرقی و بازرس کانون کارکنان داروخانه های کشور است.
