“عصرآزادی” از بلبشوی خارج از شورای شهر تبریز در فرآیند انتخاب شهردار گزارش می دهد؛ ماجرای یک استعفا!

? عصر آزادی آنلاین/ شهرام صادق زاده

 ماجرای استعفای فریدون بابایی اقدم از شورای ششم شهر تبریز اتفاق جالب توجهی بود که توجه شورانشینان، رسانه ها، فعالان مدنی و شهروندان را برانگیخت و بار دیگر دستهای پشت پرده و لابی گر را برملا ساخت!

همزمان با جلسه انتخاب شهردار تبریز، حسب حواش به وجود آمده در فرآیند تصمیم گیری ها، این عضو متخصص ادوار گذشته شورا ابتدا از رقابت برای تصدی شهرداری و سپس از خود شورای شهر تبریز کناره گیری نمود!

برخی ها تاکید کرده اند که بابایی اقدم پس از اتفاقات جلسه رای گیری جهت انتخاب شهردار تبریز در صحن علنی شورا نتوانست رفتار اعضای شورا را تحمل کند و با جرات و جسارت تمام عطای عضویت شورا و هم قطاری با شورای تخصص زدا را به لقایق بخشید که این اقدام او از سوی مردم نیز تحسین برانگیز عنوان شده است.

دخالت های خارج از شورا در انتخاب پنجاه و هفتمین شهردار شهر اولین ها، دلیل اصلی استعفای فریدون بابایی اقدم عضو متخصص ادوار پیشین شورای شهر تبریز است که مورد تایید شورا قرار نگرفت اما مقرر گردید که این استعفانامه در جلسه آتی شورا مورد بررسی قرار گیرد.

او در حالی که به طرف بیرون از محوطه عمارت تاریخی ساعت حرکت می کرد تاکید نمود که از جلسه آینده به صحن شورای شهر نخواهد آمد و جلسه دهم را نیز به عشق تبریز و مردم آن حاضر گردید!

بابایی اقدم از حضور مستمر خود در کنار حاشیه نشینان تبریز و درخواست ملتمسانه آنها با الفاظی همچون «سیز الله بیزه بیر چاره قیلین»، «بیز یازیغیخ»، «بیزیم تکجه اومودوموز سیزسیز» و گفتن چشم و جواب های تکراری برای خیل سوالاتی با این مضمون که شما مسئولین برای حاشیه نشینان تبریز چه اقداماتی کردید و چه برنامه هایی دارید اظهار تاسف کرده و می گوید که این وضعیت برخی داستان ها و شخصیت ها همچون پینوکیو و چوپان دروغگو را برایش تداعی می کند!

دخالت دیگران در انتخاب شهردار قطعاً خلاف قانون بوده و نباید صورت پذیرد زیرا وقتی که اشخاص، احزاب و گروهها در انتخاب شهردار یک شهر دخالت کنند نشان دهنده سهم خواهی آنان است!

آن طور که در برخی از شهرها مشاهده شده است اینگونه افراد و گروه ها با دخالت در انتخاب شهردار می خواهند بگویند شورای شهر ضعیف بوده و توان انتخاب شهردار را ندارد و با گستاخی تمام عیار آنها باید شهردار را انتخاب نمایند!

دخالت خارج از شورا در انتخاب شهرداران به نوعی توهین به رای مردم است زیرا مردم اعضای شورای شهر را انتخاب کرده اند و قانون گذار هم این امر را به عهده شورا گذاشته است لذا دخالت در انتخاب شهردار، صحیح نبوده و می تواند عواقب ناگواری را به دنبال داشته باشد.

این امر باعث می شود شهردار وامدار افرادی باشد که از خارج گود شورا به مدیریت شهر می پردازند و در این شرایط شهردار باید گوش به فرمان آنها بوده و دستوراتشان را اجرایی و عملیاتی نماید.

به یاد داریم که سال ۹۶ و در زمان آغاز فعالیت شورای پنجم شهر تبریز نیز وضعیت مشابهی در انتخاب شهردار تبریز بر شورا حکمفرما گردید.

در آن زمان، اعضای شورای شهر تبریز قبل از آغاز به کار رسمی شورا، ۲۷ شاخص و هشت گزینه برای شهرداری تبریز مشخص کردند که بعد از انصراف سه گزینه پیشنهادی، الموسوی، شهین‌باهر، فتح الهی، سلیمانپور و مولوی پنج گزینه باقی مانده شهرداری تبریز بودند.

شورای پنجم شهر تبریز جلسات غیرعلنی زیادی را برای بررسی گزینه‌های شهرداری برگزار کرد و طبق شنیده‌های آن روزها، احتمال داشت که در یک روز خاص رأی گیری شده و شهردار تبریز انتخاب شود که البته این جلسه هم بنا به دلایلی لغو گردید!

با این اوصاف، پس از ۴ سال دیگر بازهم نوبت به انتخاب شهردار تبریز رسیده و این بار پس از حذف ۷ گزینه، تنها ۳ گزینه باقی ماند و به گفته آگاهان امر، بر طیف مطالبه گران شورا توصیه گردید تا با کمی آگاهی، به مسائل و پشت پرده ها توجه داشته و مواظب باشند گزینه مدنظر تیم مافیایی شهرداری، آقای شهردار تبریز نشود!

فریدون بابایی اقدم در اظهاراتی جالب توجه با اشاره به اینکه از روزی که به نیّت انجام رساله دکتری پا در محلات حاشیه نشین گذاشتم همواره آرزو داشتم در جایگاهی باشم که بتوانم دردهای بدون شرح این همشهریان آشناتر از خواهران و برادرانم را با گوش جان شنیده و مرهمی بر زخم هایشان باشم گفت: حضور ۸ ساله ام در شورای شهر، فرصت مغتنمی بود که آرزوی چندین ساله ام را تحقق بخشم، هرچند در حد توانم التیام بخش زخم های این عزیزان بوده ام، لیکن هر روز که می گذرد، تمام آمال و آرزوهایم را در حل معضل بدمسکنی، مظلوم ترین شهروندان تبریزی را نقش بر آب شده می بینم.

وی ادامه داد: از اینکه به‌ عنوان عضو شورای شهر علی‌رغم تلاش شبانه روزی در طی چندین سال اخیر، توان و قدرت لازم را برای درمان تن خسته و رنجور تبریز عزیزمان که غده های سرطانی از جای جای آن بیرون زده است را ندارم و صرفاً تماشاگر ضجّه ها و رنج های بی پایان حاشیه نشینان حاشیه ای و بعضاً حاشیه نشینان ساکن در متن شهر هستم عمیقاً متاثر می شوم و اعتراف می کنم که از رساندن صدای اعتراض و التماس های بغض آلود فراموش شدگان شهر به سیاسیون قدرتمند غرق در تکبر فرعونی و دنیای کوچک سیاه و سفیدشان عاجز مانده ام!

او با اظهار تاسف افزود: می ترسم از روزی که حتی زلزله ای با شدت متوسط فاجعه انسانی حتمی مورد انتظار در این شهر را رقم زند و من نوعی با وقاحت و گستاخی تمام، ضمن شرکت در جلسات به اصطلاح مدیریت بحران که بی شباهت به نوش داروی بعد از مرگ سهراب نیستند، در کوچه پس کوچه های امروز و تل های مملو از آوار و جنازه های آنروز فقرای شهر، خود را مضطرب جلوه داده و عکس های یادگاری بگیرم، با وجود صدها هزار خانه غیراستاندارد و بی دوام در این شهر بی پناه، متولیان امر نبایستی حتی لحظه ای، پلک روی پلک گذارند! می ترسم از آه مظلومانی که به امید اینکه ما بیداریم، جگر گوشه های خود را در بیغوله ها، زاغه ها و آلونک های گور مانند در خواب عمیقی فرو می برند، غافل از آنکه من و دیگر مسئولین این شهر در خوابی بسیار سنگین تر از آنان ولی در قیاسی مع الفارق در خانه های امن و سر بر بالش های نرم فرو رفته و روزهای خود را در درون لایه هایی از حلقه های متعدد چاپلوسان هزار چهره به پایان می بریم.

بابایی اقدم اضافه کرد: از اینکه تنها پاسخم در دادگاه عدل الهی در روز محکمه خون های بیگناه ریخته شده بر زمین، نداشتن قدرت اجرایی و صرفاً فریاد زدن ها و قدم زدن های چندین ساله ام در کوچه پس کوچه های تنگ و باریک پلکانی ۴۲ متری، طرلان دره سی، ایده لی، قربانی، ماللازینال، قوشخانا سیلابی، خلیل آباد، کوثر، مینجو دره سی، تنیکه دره سی، کامران دره سی، اِلاتلار محله سی، اسماعیل بقال، منبع، کوی بهشتی، احمدآباد، یوسف آباد، سعیدآباد، شهدا، صالح آباد، آخماقیه، رواسان، سکگی لر، خلجان، کرگه، آناخاتون، کوی امام رضا، حوسن تویوخچی، امامیه، زنگوله باغ، طالقاتی، زورآباد، ۲۰ متری، زمزم، آخر مارالان، قازان داغی، گورخانا و شمس آباد و دهها خرابه آباد نام دیگر و محلات پر پیچ و خم بافت فرسوده ای همچون محلات منجم و چوخورلار و غیره خواهد بود، برخود می لرزم.

رئیس کمیسیون معماری شورای شهر تبریز تاکید کرد: هر گونه گام برداشتن در جهت حل مشکل بدمَسکنی و مبارزه با جنبه کالبدی فقر شهری، نیازمند اراده ای ملی، استانی و شهری است که متاسفانه در شرایط کنونی، عزمی در این خصوص قابل مشاهده نیست!

بابایی اقدم اظهار کرد: متاسفانه چیزی که باید دغدغه باشد و تقلای روزها و پریشان خاطری شبها، برای اغلب متولیان امر، دغدغه نیست و صرفاً خوراک تبلیغاتی برای سخنرانی و اظهار فضل در برخی مناسبت ها و روزهای بحران های حادث شده در گوشه ای از کشور عزیزمان ایران… صدها هزار نفر از کودکان معصوم، زنان و مردان باشرف و غیرتمند شهر که تنها جرم شان فقیر بودن است، هر لحظه در گزند هجوم قهرآمیز طبیعت و بیداری و حرکت گسل خطرناک شهر هستند.

وی افرود: هرچند، فروردین ۹۸ عاجز ماندن شهر از اسکان چند خانواده که در محله بهشتی بر اثر رانش زمین بی خانمان شدند، زنگ هشدار بسیار بزرگی از فقدان آمادگی و تاب آوری بسیار پایین شهر در قبال مخاطرات طبیعی را به صدا درآورد، لیکن یا شنیده نشد و یا خیلی زود به فراموشی سپرده شد!

بابایی اقدم بیان کرد: دولت و شهرداری هر کدام عهده دار وظایف متعدد قانونی در این راستا هستند که هیچکدام عزم و جدیت لازم را ندارند و با این شرایط که یکی بر طبل ندارم می کوبد و با بی خیالی تمام مشغول گفتار درمانی و تشکیل جلسات به اصطلاح بازآفرینی صدمن یک غاز است و دیگری درگیر اولویت اول و آخر خود دال بر تامین حقوق چند صد میلیاردی کارکنان خویش از جنس پول زور و غافل از هرج و مرج های شهری اعم از ساخت و سازهای غیر ضابطه مند و قلدر مآبی و یکه تازی برخی مدیران دسیسه چین که به جای فکر کردن به شهر و شهروندان برای برگزاری جلسات محفلی، حقوق آخر برج دریافت می کنند و معدود مدیران و کارکنان دلسوز و توانمند و کارگران اغلب زحمتکش، حاشیه نشینی و پرداختن به آن و هزینه برای حل یا کاستن از بار مشکلات آن خاصه بدمسکنی، محلی از اعراب ندارد.

وی یادآور شد: وقتی هنوز اراده و مکانیسمی بر تثبیت حاشیه نشینی و ساخت و سازهای غیرمجاز در شهر وجود ندارد و اولین گام عملی برای حل معضل این محلات که همانا به رسمیت شناختن حق مالکیت تصریح شده در سند توانمندسازی و قانون بازآفرینی، صدای اعتراض متولیان زمین های شهری خاصه سازمان های راه و شهرسازی را که حاشیه نشینان را غاصب زمین های خود معرفی می کنند، درآورده و محکوم به شکست می شود، امیدی به برداشتن گام های بعدی نیست.

عضو متخصص ادوار شورای شهر تبریز اضافه کرد: ایمان راسخ داشتم که بعد از سال ها کسب علم و انجام پژوهش در دانشگاه و ۸ سال نمایندگی مردم در شورای شهر، بتوانم در حوزه اجرا و کسوت شهرداری تبریز، گام های اساسی را برای ساختن آینده ای بهتر برای تبریز عزیزمان بردارم، لیکن حال که به هر دلیلی این موضوع محقق نگردید ضمن تشکر و سپاس از تمامی عزیزانی که طی دو ماه اخیر حامی و مشوق اینجانب برای تدوین و ارائه برنامه های کاندیداتوری ام برای سمت شهرداری بودند، به استحضار می رساند همچنانکه در ایام تبلیغات انتخاباتی متعهد شده بودم در صورت عدم برداشتن گام های اساسی در حوزه حاشیه نشینی تا خرداد ۱۴۰۱ از سمت خود استعفا نمایم اینک با توجه به فضای پیش آمده و دخالت های نا به جای خارج از شورای شهر در فرآیند تصمیم گیری های مهم، ضمن آرزوی توفیق برای شهردار منتخب و همکاران شورای شهر، به جای اِشغال صندلی شورا تا یکسال دیگر و تبدیل به یک عضو بی خاصیت و خنثی و عدم امکان تحقق اهداف و انگیزه های حضورم در شورای شهر مبنی بر اثرگذاری در زندگی تهیدستان شهر و ناتوانی در همراه کردن همکاران شورا، شهرداری و مجموعه های استانی، ضمن عذرخواهی مجدد از همه همشهریان خاصه بزرگوارانی که نام حقیر را در طی سه دوره انتخابات شورای شهر بر برگه های رای شان نوشته اند، دلیلی بر ادامه حضورم در این مسئولیت خطیر و تماشاگر صرف دردها و آلام فقرای شهر نمی بینم و ترجیح می دهم به عنوان فعال اجتماعی در کسوت معلمی دانشگاه تا تحقق شرایط مساعد برای نقش آفرینی مجدد در خصوص اهداف والای خود در قبال همنوعان خویش، فعالیت نمایم!