•طراحی شاهکارانه‌ی دکور صحنه‌ی نمایشگاه بین المللی قرآنی جهان اسلام از یادگارهای اوست.
✍? محمد فرج‌پور باسمنجی/ عصرآزادی آنلاین
هنر توانایی اندیشیدن، ایده پردازی، پرورش و مهارت آفریدن زیبایی است.
در واقع هنر بیان احساس و عاطفه هنرمند و برداشت او از زندگی، خانواده، محیط و به طور کلی جهان هستی است.
در این میان هنر برای مردم، هنر برای اجتماع و یا هنر برای مخاطب از نگاه جامعه شناسان و متخصصان علوم ارتباطات اهمیت بیشتری دارد.
یکی از این هنرمندان خود ساخته، فرهیخته و ادب و هنر آموخته شادروان سیدغلامرضا شاهمیر بود که از توده های مردم برخاست به جهاد سازندگی پیوست و هنر و آثار او در خیابان های تبریز نمایان شد و دهان به دهان گشت تا اینکه مدیران وقت وی را از جهاد سازندگی به صدا و سیما منتقل کردند و برنامه های گذشته‌ی هنری رادیو تبریز و تلویزیون محلی با آثار بدیع وی رونق یافت.
نویسنده این سطور که در اواخر دهه ۷۰ مدیریت روابط عمومی و انتشار ماهنامه‌ی ۲۹ بهمن را در صداوسیمای وقت تبریز عهده‌دار بودم و همزمان تدارک راه‌اندازی دیرهنگام شبکه استانی را داشتیم زنده یاد شاهمیر پای ثابت دفتر روابط عمومی مرکز بود و از همان جا با فراخوان آرم شبکه استانی و با بررسی آثار آماتور رسیده ایشان دست به طراحی آرم ماندگار با الهام از مقبره الشعرا و مسجد جامع تبریز یادگار سلجوقیان هزار سال پیش و از شاهکار های تمدن جهان اسلام کرد و در کمیته راه‌اندازی شبکه استانی در معیت خوشنویس خطاط نیا و با راهنمایی اکبر رفیعی به طراحی دکور های جدید برنامه های تولیدی و همچنین هنرنمایی در ساخت دکور تالار پتروشیمی تبریز برای مراسم راه اندازی شبکه استانی سنگ تمام گذاشتند.
گرافیک هنری را به سبک های سنتی و اسلیمی می‌پسندید و دوستدار بیشتر سبک های فانتزی نبود.
آثار هنری شاهمیر علاوه بر زیبایی در فرم و تکنیک، در مفهوم و محتوا نیز قابل توجه بود و از نشانه ها و فولکلور و فرهنگ و هنر دیار خود الهام می‌گرفت.
زنده یاد شاهمیر در سطح ملی نیز دست به کارهای بزرگ هنری زد و با طراحی صحنه مسابقات بین المللی قرآن کریم تهران که اثر هنری ماندگاری بود در رسانه‌ی ملی شهرت عام یافت و بعد از آن دکور اکثر جشنواره های مختلف صدا و سیما را در تهران و استان ها ماهرانه انجام می‌داد.
در راه‌اندازی رشته روابط عمومی برای اولین بار در آذربایجان در سازمان مدیریت صنعتی تبریز تدریس هنر در روابط عمومی را عهده دار شد و کلاس های او از جنب و جوش زیادی برخوردار می‌شد.
به قول جناب فتح آبادی مدیرکل تلاشگر دهه ۶۰ که در رثای شاهمیر نوشتند:
«ما که مانده ایم
گمان نمی کردم که روزی به شاهمیر برسم که از میانمان رفته باشد. او را در عرصه های مختلف با هنر های مختلف دیدیم و شناختیم. در طراحی و دکور و گریم و انیمیشن یار و یاور برنامه سازان بود. هر کار دیگری را نیز که فرصت می کرد انجام می داد. در تک تک برنامه های سیمایی، به نوعی و به گونه ای، نام و نشانی از خود به جا گذاشته است. اما نشانه ی اصلی او، در دل های ما باقی مانده است. با تبسمی همیشگی. به چهره ای که سند مهربانی اش بود. در ساختمان دو اتاقه ی مختصری در پشت ساختمان جام جم، که همواره بوی چوب و رنگ می داد، او و همکاران واحد دکور مشغول آراستن کار برنامه سازان بودند. این سازه بعد ها توسط واحد تاسیسات مرکز بزرگتر شد، اما به بزرگی قلب او و هنر او نبود»
و به قول جناب علی نواداد مدیر کل پیشین صداو سیمای استان که میگوید؛ داشتن ذهن خلاق و سیال و به روز بودن اطلاعاتش در حوزه تخصصی کارش از مهمترین ویژگی های هنری مرحوم شاهمیر بود.
و چه زیبا استاد علیزاده پروین محقق و پژوهشگر نوشت: مرحوم شاهمیر صاحب نظر واقعی در هنرهای مورد نیاز رسانه از جمله گریمور، دکور به‌ویژه در طراحی دکور بر اساس موضوع و محتوا چیره دست بود و در طراحی صحنه و لباس در بین استان های کشور رتبه ممتازی را داشت و احمد کفایتمند کارگردان پیشکسوت تلویزیون نیز معتقد است؛
فوت مرحوم شاهمیر
خیلی غیرمنتظره بود.بسیار
متاثر شدم.
انسانی باوقار ، آرام ومتین
متخصص،متعهد،کاربلد
فوق العاده خوش ذوق
اعتمادبنفس بالا
باحوصله ، صبور
خلاق
و مسئولیت پذیر از ویژگی های این هنرمند عزیز سفرکرده بود و استاد عباسخانی از شاهمیر به عنوان هنرمندی که یادگار های زیادی را در رادیو و تلویزیون تبریز از خود به یادگار گذاشت و الگوی هنرمندان نسل فعلی و آینده گردید.
و سید معینی فرد که سال‌ها در مرکز تبریز با مرحوم شاهمیر برنامه های تولیدی رادیو و تلویزیون را پیش می‌برد در رثای این هنرمند نام آور نوشت: مرحوم سیدغلامرضاشاهمیر، فردی خوش فکر، خوش اخلاق، باحیا، متواضع، پرکاروخستگی ناپذیر، بی ادعا… و باوقار بود. ایشان در تمامی زمینه های هنری خصوصا طراحی، گریم ،گرافیک، نقاشی و کاریکاتور ید طولانی داشت. او آرشتکتی ماهر، طراح صحنه ای قابل و طراح دکوری کم نظیر بود. آن مرحوم کار انیمیشین را با علاقه وپشتکار بی نظیری انجام می داد. برنامه های مختلف تولیدی سیمای مرکز آذربایجان شرقی (کودک، جنگ های شبانه، خانواده و… داستانی و تله فیلم ها) گواه روشنی برای توانمندیهای هنری این عزیز ازدست رفته می باشد. در نهایت سخن گفتن از شخصیتی که جامع تمامی صفات انسانی و هنری بود سخت است ودراین مجال نمی گنجد. خداوند متعال ایشان را با اجداد طاهرینش محشور کند.
با این وصف آذربایجان یکی از فرزندان متعهد و هنرمند واقعی خود را از دست داد و جامعه هنری و دوستداران فرهنگ و رسانه را در غم و ماتم فرو برد و شهر کهن و هنرخیز و فرهنگ پرور تبریز امروز چهارشنبه پنجم آبان بعداز ظهر شاهد تشییع پیکر آن عزیز سفر کرده و به خاک سپاری در قطعه هنرمندان در وادی رحمت خواهد بود.
