عصر آزادی آنلاین/ محمد فرج‌پور باسمنجی
اسناد منتشره پلیس راه کشور درباره‌ی حجم تردد وسایط نقلیه سبک و سنگین نشان می‌دهد جاده‌ی آذرشهر-تبریز بعد از اتوبان تهران-کرج با تردد روزانه ۱۳۰ هزار وسیله نقلیه، دومین شریان حیاتی و ارتباطی ایران است که متاسفانه با این حجم تردد به عنوان مبادی ورودی و خروجی کردستان و غرب آذربایجان به تبریز بزرگ ترین شهر شمالغرب و برعکس، همچنان از نبود زیرساخت یک راه اصلی چون اتوبان یا بزرگراه مناسب رنج می‌برد و ترافیک سنگین روزانه‌ی آن و تصادفات ناگوار ایجاب می‌کند که وزارت راه و شهرسازی چاره‌ای بیاندیشد.
کارشناسان می‌گویند: نبود مسیرهای دسترسی استاندارد و ضابطه مند به مناطق جمعیتی، صنعتی و ویلایی، نبود شانه های خاکی در دو طرف جاده، زهکشی قدیمی و کم عرض بودن و آسفالت کهنه و نبود روشنایی و شکل گیری ساخت و سازهای غیرمجاز در حریم، همه و همه ایجاب می‌کند که این جاده‌ی مهم و پرتردد به اتوبان یا بزرگراه تبدیل شود و قابل قبول نیست این جاده مهم و حیاتی به حال خود رها شود و سهم آذربایجان شرقی از ایجاد زیرساخت های راه‌سازی ۴ درصد کشوری و اصفهان ۳۳ درصد کشوری باشد؛
این چه کشوری است که جاده‌ای با این حجم تردد به عنوان دومین شاهراه مواصلاتی و ارتباطی کشور با ۱۳۰ هزار تردد نقلیه روزانه در آذربایجان شرقی بزرگراه یا اتوبان نمی‌شود ولی جاده‌ای با ۲۰ هزار تردد نقلیه در اصفهان اتوبان می‌شود؟
چرا ۳۳ درصد اتوبان ها و شاهراه های حیاتی در اصفهان و تنها ۴ درصد در اذربایجان شرقی قرار دارد؟
نمایندگان آذربایجان در مجلس به مردم توضیح دهند!
