هر کفش چرم کفش تبریز نیست
“عصرآزادی” به بهانه برپایی نمایشگاه شوبینکس ۲۰۲۲ تبریز از مشکلات پایتخت کفش چرم ایران گزارش می دهد؛
📌 عصرآزادی آنلاین/ شهرام صادق زاده
رئیس اتحادیه کفش تبریز می گوید در حالی که ۶۰ درصد تولید کفش چرم کشور در تبریز صورت می گیرد اما تنها ۵ درصد صادرات این صنعت به نام تبریز است!
بیست و سومین نمايشگاه تخصصي صنعت کیف و کفش ايران در تبریز موسوم به Tabriz SHOBINEX 2022 روز ۲۵ تیر ماه در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تبریز به کار خود پایان داد.
در این نمایشگاه ۱۸۰ غرفه در قالب ۲۰۲ تولیدکننده چرم، کیف، کفش و ماشین آلات و مواد اولیه از سراسر کشور با ارائه جدیدترین محصولات و تکنولوژی های خود شرکت نموده و به هم اندیشی مشکلات صنف خود پرداختند.
معرفی دستاوردها، ظرفیت‌ها و توانمندی‌های کارخانه‌ها، شرکت‌ها و کارگاه‌های داخلی، توسعه صادرات و یافتن بازارهای جدید صادراتی از اهداف نمایشگاه تخصصی کفش تبریز بود اما معلوم شد که برخی استانها با سوءاستفاده از عنوان تبریز، صادرات کفش دست دوز را به نام خود تمام می کنند!
به گفته کارشناسان علاوه بر رقبای جهانی، مشکلات مختلفی همچون افزایش قیمت مواد اولیه و نبود تسهیلات بانکی کم بهره دست در دست هم داده‌اند تا پایتخت کیف و کفش چرم ایران حال و روز خوشی نداشته باشد!
در واقع، صنعت چرم و کیف و کفش جزو صنایع مهم و اشتغال زا شناخته شده است اما مشکلات آن نیز باید با در اختیار نهادن تسهیلات بانکی کم بهره، پرداخت کمک دولتی و از همه مهم‌تر ایجاد شهرک اختصاصی در شهر اولین ها رفع گردد تا نام تبریز همچنان بر تارَک کفش چرم اصل ایران بدرخشد…
▪️تحریم ها ضربه مُهلکی بر صادرات صنعت کفش تبریز وارد کرده است
یک فعال حوزه کفش تبریز با اشاره به اینکه جایگاه تبریز در تولید کفش های باکیفیت در سطح ایران بر کسی پوشیده نیست گفت: این شهر از دیرباز در زمینه تولید و تامین کفش دست دوز، تزریقی و ماشینی سابقه درخشانی داشته و در بحث کمیت و کیفیت محصولات شهره عام و خاص بوده است.
ناصرالدین مُخبر تعداد واحدهای تولیدی و تیراژ تولیدات و اشتغالزایی آن را بسیار قابل توجه دانست و افزود: خانوارهایی که از این کالا ارتزاق می‌کنند نیز زیاد است که جایگاه کفش تبریز را درخشان کرده است.
وی اضافه کرد: هر کالا به سبب ویژگی‌های خاص خود خریداران و مشتریان خود را دارد و وجود شهرک چرمشهر تبریز باعث شده تا علاوه بر اینکه از قدیم الایام این صنعت هنر در اکثر خانواده ها ریشه دوانده است متخصصان این کالا نیز متناسب با صنعت رشد کرده و به تولید محصولات بپردازند.
مخبر تاکید کرد: تحریم ها ضربه مُهلکی بر صنایع وارد کرده و صنعت کفش نیز به دلیل این وضعیت دچار صدمه گردیده است اما محدودیت واردات ماشین آلات مکانیزه و مواد اولیه به روز، کار تولید کفش مرغوب را مشکل کرده است.
این فعال حوزه کفش تاکید کرد: دولت نوپای سیزدهم باید درد عمومی صنعت کفش را دریافته و در سنوات مختلف که همراه با شعارهای تولید محور بوده رفع موانع آن نیز برای رفع موانع آن نیز باید گام‌های ملی برداشته شود تا با حمایت های مستقیم از تولیدکنندگان جایگاه رفیع کفش تبریز باز گردد زیرا پتانسیل بسیار خوبی برای صادرات محصولات دست دوز تبریز وجود دارد و بازار کشورهای همسایه، روسیه و آفریقایی مشتری پر و پا قرص تولیدات تبریز هستند!
▪️کفش تبریز باید از لحاظ قیمت و کیفیت بتواند با رُقبای جهانی رقابت کند
یک تولیدکننده کفش تبریز که در نمایشگاه حضور داشت گفت: تولیداتی که در تبریز وجود دارد در رقابت با کفش های خارجی حرفی برای گفتن دارند زیرا ۹۰ درصد کفش چرم و ۷۰ درصد کفش صنعتی کشور در این شهر تولید می شوند.
ن.منیرزاده مشکلات تامین مواد اولیه و عدم نقدینگی در بازار را از دلایل دشواری صادرات محصولات چرمی تبریز دانست و افزود: با وجود رقبای قَدَر جهانی، تولیدکنندگان داخلی قادر به صادرات محصولات خود نیستند لذا کمبود مواد اولیه درجه یک و یا مشکل در تامین آنها از دیگر مشکلات این حوزه به شمار می‌رود!
وی اضافه کرد: فرسودگی دستگاه های تولیدی، کمبود نیروی جوان و متخصص، تامین ارز از خارج کشور و تداوم تحریم‌ها موجب شده تا صادرات کفش تبریز به صورت کامل انجام نشود!
منیرزاده یادآور شد: کفش تبریز در سطح جهان معروف است اما باید برای حل مشکلات آن تدابیر ویژه‌ای اندیشیده شود و راه حل در این است که اگر دولت بخواهد بخش سرمایه گذاری را در صنعت کفش از طریق بانک‌ها با سود کمتر و ارائه تسهیلات آسان ارائه نماید دستگاههای مدرن تولید کفش به داخل کشور انجام گرفته و با استفاده از نیروی کار جوان و مجرب این صنعت می‌تواند نفس راحتی کشیده و صادرات را افزایش داد.
وی تاکید کرد: حل مشکلات صنعت کفش به همین راحتی ممکن نیست زیرا مهم، ارزآوری است که می تواند از آن سوی مرز انجام گرفته و بازار کفش را دگرگون سازد لذا باید رقبای کفش تبریز از جمله چین و ترکیه نیز مدنظر قرار گیرد تا از لحاظ قیمت و کیفیت بتواند رقابت کرده و مشتریان جهانی کفش تبریز کما فی سابق برای خرید محصولات شهر اولین ها اشتیاق داشته باشند!
▪️تنها ۵ درصد از صادرات تولید ۶۰ درصدی کفشهای ایران به نام تبریز است!
رئیس اتحادیه کفش تبریز در خصوص اقدامات صورت گرفته برای توسعه صنعت کفش تبریز گفت: مدرسه عالی کیف و چرم با همکاری دانشگاه آزاد واحد تبریز راه‌اندازی شده و علاوه بر دوره‌های متعددی که در این مرکز اجرا می‌کنیم با توجه به استقبال زنان در دو حوزه طراحی کیف، کفش و لباس چرم قرار است از مهرماه سه رشته پودمانی مرتبط با این حوزه‌ها نیز ارائه شود و هر کس در این مدرسه آموزش ببیند، در قبال آنها تعهد استخدامی در واحدهای تولیدی به عمل آید.
علیرضا جباریان فام با اشاره به ممنوعیت واردات کفش از سال ۹۷ و امکان واردات مواد و ماشین‌آلات افزود: در صنعت کفش تبریز ۶۰ هزار نفر به صورت مستقیم مشغول به کار هستند و ۱۱۰ هزار نفر از این صنعت ارتزاق مستقیم دارند و ۶۰ درصد تولید کفش چرم کشور در تبریز صورت می گیرد اما تنها ۵ درصد صادرات این حوزه به نام تبریز است، در حالی که استان های کردستان و خراسان شمالی که تولید کفش چندانی در آنها صورت نمی‌گیرد، ۳۵ درصد آمار صادرات را دارند!
وی اضافه کرد: واحدهای تولیدی کفش تبریز عموماً کوچک و متوسط هستند و به دلیل مشکلات مالیات ارزش افزوده قادر به دریافت کارت بازرگانی و صادرات محصولات خود نیستند و در نتیجه این کار را از طریق استان‌های مرزی انجام می‌دهند که بر همین اساس تلاش می‌کنیم با استقرار شرکت‌های توسعه صادراتی در تبریز این موضوع را حل کنیم اما از لحاظ هزینه‌های بیمه و گمرک در تبریز با مشکلی روبه‌رو نیستیم و ادارات مربوطه بیشترین همکاری در این بخش‌ها را دارند.
رئیس اتحادیه کفاشان تبریز تاکید کرد: کیفیت چرم تبریز در کشور بی‌نظیر است و حتی از کشورهای همسایه نیز مشتری داریم اما در بحث طراحی و تنوع مشکل داریم و بر همین اساس اواسط دهه ۹۰ با به کارگیری استادی دانشگاهی در حد پروفسور از ایتالیا ۶۰ واحد را آموزش دادیم و اکنون تأثیر آن را در تنوع محصول در بازار شاهدیم و در امتداد این رویکرد امسال اگر کرونا اجازه دهد این آموزش ها را با استفاده از اساتیدی از ترکیه و ایتالیا توسعه خواهیم داد.
▪️کفش چرم به کالای لوکس تبدیل شده که هر کس قادر به خرید آنها نیست!
تقلیل بازار و کاهش تقاضا، تولید را بی‌رمق کرده و کاهش تیراژ تولید با توجه به افزایش قیمت‌ها، تهدید جدی در آینده‌ای نه‌چندان دور صنعت خواهد بود به طوری که این دغدغه از سوی تمام تولیدکنندگان اعم از صنایع بزرگ مانند خودروسازی تا صنایع خُرد مانند صنف کفش و کیف مطرح می‌شود.
مهرماه سال گذشته با کمبود پوست، قیمت چرم افزایش پیدا کرد و بر اساس گزارش‌های رسمی، صنعت چرم و کفش و پوشاک بیشترین افزایش قیمت را در حوزه مواد اولیه داشته و این امر، قیمت تمام شده محصولات نهایی چرمی مانند کیف و کفش را افزایش داده است.
کاهش ارزش پایه پولی کشور و افزایش نرخ ارز سبب شده بخشی از کالاهای معمولی برای مردم تبدیل به کالای لوکس شود، همانگونه که خودرو از یک محصول مصرفی به کالایی سرمایه‌ای تبدیل شده، کیف و کفش چرم هم کالایی لوکس محسوب شده که هر کس قادر به خرید آنها نیست.
در این میان، برخی ها برای هزینه‌کرد کمتر اما تهیه کالایی بادوام‌تر ترجیح می‌دهند کفشهای کارکرده قاچاق شده از پاکستان را با مبالغ بالاتری خریداری کرده و دست‌کم برای ۲ تا ۳ سال نیاز به خرید دوباره کفش نداشته باشند و در این حالت، کفش های تولید داخل قربانی کیفیت می شود!
بیش از ۴۰ هزار نفر در بخش اقتصادی صنعت کفش و چرم مشغول به فعالیت هستند و خریدارانی از کشورهای عراق، آذربایجان، پاکستان، افغانستان و غیره برای خرید محصولات تولیدی در بازار تبریز حضور می‌یابند که باید با استفاده از تجربیات گذشته از این فرصت پیش‌آمده برای تثبیت بازارهای جدید از هیچ کوششی دریغ نشود.
بزرگ‌ترین مشکل واحدهای تولیدی در این زمینه کمبود نقدینگی برای تأمین مواد مورد نیاز بوده و از آنجایی‌که بازگشت ارز حاصل از صادرات کفش، حداقل ۴ ماه به طول می‌انجامد فعالان این حوزه با مشکل نقدینگی مواجه هستند که باید دولت سیزدهم در این زمینه تدابیر ویژه ای بیندیشد.
