یک عکاس کشور آذربایجان از سالهای دوری خانواده خود سخن می گوید؛

عصرآزادی آنلاین، یک زن هنرمند اهل کشور آذربایجان که پس از جنگ اول قره‌باغ به استانبول عزیمت کرده بود در گفتگو با خبرنگاران از شرایط دشوار زندگی خود در آن روزها سخن به میان آورد که گویا این جنگ بین او و فرزندانش فاصله انداخت.

“تازه‌گل اییلمز” که پس از جدایی از خانواده‌اش در جنگ اول قره‌باغ به منطقه اوسکودار ÜSKÜDAR استانبول رفته بود، از تجربیات زندگی‌ خود و حرفه عکاسی ربع قرن خود سخن گفت.

این زن ۶۰ ساله که یک مغازه عکاسی به نام “فوتو گول” در اسکودار دارد با بیان اینکه در سال ۱۹۶۳ در شهر گنجه آذربایجان به دنیا آمده است افزود: دوران کودکی ام در ادارات روسیه سپری شد، به طوری که ۱۲ سال در آنجا تحصیل کرده سپس ازدواج کردم و بچه‌دار شدم، تا شروع جنگ قره‌باغ در دهه ۱۹۹۰ زندگی عادی و آرامی داشتیم اما پس از آن همه چیز عوض شد!

تازه گول با بیان اینکه در طول جنگ با مشکلات زیادی روبرو بوده است اضافه کرد: به دنبال بیکاری، وضعیت مالی سختی داشتم و به همین دلیل تصمیم گرفتم در سال ۱۹۹۴ و در ۳۳ سالگی فرزندانم را در شهر گنجه رها کرده و به تورکیه بروم، لذا برای امرار معاش بچه‌هایم را در زادگاهم گذاشتم زیرا بسیار کوچک بودند و نمی‌توانستم با خود به تورکیه ببرم.

وی ادامه داد: وقتی که تازه به استانبول رسیده بودم نیز شرایط مساعدی نداشتم لذا پس از مدتی در یک رستوران مشغول به کار شده و زمانی که برای گرفتن یک عکس به”فتو بوراک” مراجعه کردم با آنان آشنا شدم زیرا این مرکز عکاسی از ۶۰ سال پیش در اوسکودار وجود داشته و چون آنها هم آذربایجانی بودند رابطه ما نزدیکتر شد و ارتباطمان را حفظ کرده بعد از مدتی با عابیدن بیگ که صاحب عکاسی بود ازدواج کردم.

تازه گول با بیان اینکه پس از ۲۸ فوریه ۱۹۹۷ در همان مغازه شروع به عکاسی از دختران دانشگاهی کردم افزود: به همین ترتیب من عکاسی را شروع کردم اما بعدتر مغازه «فتو بوراک» بسته شد و من مغازه عکاسی خودم را در همان منطقه باز و شروع به فعالیت کردم.

این شهروند اهل کشور آذربایجان با اشاره به اینکه طی این سالها با دختران زیادی از تورکیه آشنا شده و از آنان عکاسی کرده است افزود: اما متاسفانه پس از اینکه در سال ۱۹۹۴ از گنجه آمدم دیگر دختران خود را ندیدم و تنها به صورت تلفنی صحبت می‌کنیم لذا اکنون آنان ازدواج کرده‌اند اما در ذهنم همانگونه که تَرکِشان کرده بودم باقی مانده‌اند زیرا طی این سالها در تورکیه سعی کرده‌ام با کمک به دیگر دختران، این دوری از فرزندانم را تسکین دهم.

قرار است این مادر سرزمین های تازه آزاد شده قره باغ به زودی به شهر زادگاه خود – گنجه – سفر کرده و به اتفاق دو خانواده جدید و قدیم خود، جشن بزرگی به مناسبت حضور خود در آذربایجان ترتیب دهد تا با استفاده از تجارب چندین ساله دوران غیبت خود را به لحظات خوب و خوش تبدیل نماید.