عصرآزادی آنلاین/ سید فرید پیمان، مدیر مسئول
استقلال دانشگاه ها یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که در روند رشد کشور باید به آن توجه شود. دانشگاه همانطوری که می دانیمجایگاه نخبگان و پرورش نخبگان در کشور است از طرفی دیگر دانشگاه محل تضارب آرا است. برخوردی که در سطح دانشگاه انجاممی شود باید از حساسیت بیشتری برخوردار باشد تا موجب خسارت بر جامعه علمی کشور و رشد علمی نگردد.
دخالت هایی که در سطح دانشگاه انجام می شود نباید از خارج دانشگاه ها تاثیر بپذیرد که متاسفانه این امر می تواند به استقلال دانشگاه ها لطمه زده و باعث بروز ناامیدی در سطح جامعه علمی کشور گردد. به طوری که بعضاً عملکرد هیات‌های جذب در دانشگاه‌ها و روندی که در این هیات‌ها جریان دارد باعث حذف و یاخروج نخبگان از دانشگاه‌ها شده است. خروج نخبگان هم از دانشگاه هم به جریان رشد و توسعه علمی کشور لطمه می زند و هم باعث می شود چهره دانشگاه ها در سطح جهانی دچار خدشه جبران ناپذیر گردد. این در حالی است که گفته می شود تنها در طی این دو سال ۶۵ استاد تراز اول دانشگاهی از محیط دانشگاه کنار گذاشته شده اند. اساتیدی که از شهره علمی در عرصه دانشگاهی برخوردارهستند.
از طرفی دیگر روندی که برخی از آن به عنوان خالص سازی نام می برند در دانشگاه ها مخالف روح تضارب آرا و پیشرفت آن می باشدو در اصل برای مجریان آن نتیجه مطلوبی نمی دهد . حتی اگر فرض کنیم استادی نظر مخالف داشته باشد باید زمینه حضور او را دردانشگاه فراهم آورد تا با بحث و تبادل نظر زمینه ارتقا سطح علمی و سیاسی دانشگاه ایجاد گردد. چون اساسا روح دانشگاه بر ایناساس می باشد. اگر در یک دانشگاه نظر موافق و مخالف نباشد رشد و پیشرفتی حاصل نمی شود و در واقع فلسفه وجودی دانشگاهزیر سؤال می رود.
کاری که در حوزه های علمیه به صورت امری متداول جریان دارد و اساتید و طلبه های مخالف با هم بحث طلبگی دارند.
در واقع روند خالص سازی در دانشگاه باعث رکود و سکون آن و عدم پیشرفت و رشد توسعه ای کشور و با خروج نخبگان باعث پایینآمدن سطح علمی آن می گردد و زمانی خطر آن بیشتر می شود که احتمال می رود به سطح دانشجویان نیز برسد.
تحمل نظرات مختلف در دانشگاه نشان از هوشمندی یک دولت است و مخصوصاً در جایی که همه این اساتید از زحمتکشان نظامآموزشی می باشند.
در هر صورت به نظر می رسد حفظ سطح علمی اساتید و دانشجویان باعث رشد عمومی جامعه می گردد. موضوعی که بایستی در سطحوزارت علوم مورد توجه جدی قرار گیرد و بعضاً از تصمیمات سیاسی و جناحی در این سطح برای حفظ توسعه کشور جلوگیری شده وحساسیت زیادتری به خرج داده شود تا موجبات خسارات جدی به رشد و توسعه علمی کشور نگردد و باعث خروج و یا حذف افراد نخبهاز جامعه علمی نگردد.
