عصرآزادی آنلاین/ دکتر قدیر گلکاریان، مدرس روابط بین الملل Near East University
در ساعات اولیه روز چهارشنبه، نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی اسرائیل عملیاتی را در داخل بیمارستان الشفاء، بزرگترین مرکز درمانی در نوار غزه تحت کنترل حماس، آغاز کردند. ارتش اسرائیل در همان روز اعلام کرد که نیروهایش توانسته اند مدارک و سلاح هایی در زیر تونل های بیمارستان الشفاء بیابند که حاکی از حضور نیروهای حماس است. اما با افشاگری شبکه تلویزیونی الجزیره در نبود تونل های مورد ادعا در زیر بیمارستان الشفاء و همچنین عدم وجود مقابله به مثل یا شلیک گلوله ای از سوی بیمارستان، نشان داد که ادعاهای رسانه های صهیونیستی دروغ بوده و حتی خبر مربوطه و فیلم های پخش شده از سوی شبکه 12 رژیم صهیونیستی، به سرعت از سایت آن برداشته شد.
جالب است که خبرگزاری اسرائیلی هاآرتص با استناد به اظهارات خبرنگار محلی به بی بی سی گزارش داد که نیروهای اسرائیل اتاق به اتاق، طبقه به طبقه رفته و از همه – چه کارکنان و چه بیماران – بازجویی کرده اند. اما هیچ تیراندازی در بیمارستان در جریان نبوده و مدارکی دال بر وجود نیروهای مقاومت حماس به دست نیامده است.عملیات در این بیمارستان ساعاتی پس از آن آغاز شد که ایالات متحده روز سه شنبه حماس و جهاد اسلامی فلسطین را به استفاده از بیمارستان های غزه به عنوان مراکز کنترل و فرماندهی متهم کرد.
اسرائیل مدت‌هاست که مستقلاً این ادعا را مطرح کرده است. حتی جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید روز دوشنبه به خبرنگاران گفت که ایالات متحده اطلاعات مستقل دارد که نشان می‌دهد گروه‌های شبه‌نظامی از برخی بیمارستان‌ها در نوار غزه – از جمله الشفا – و تونل‌های احداث شده در زیر آنها استفاده می‌کنند. اما جالب اینجاست که پنتاگون صحت و سقم این ادعاها را تأیید نمی کند.
هر چند حماس در بیانیه‌ای ادعاهای آمریکا و رژیم صهیونیستی را تکذیب کرده و از شورای امنیت سازمان ملل خواسته است که گروهی مستقل برای بررسی و راست آزمایی به غزه اعزام کنند؛ ولی در برابر این واکنش نه ایالات متحده و نه رژیم اشغالگر قدس و نه سازمان ملل پاسخی نداده اند. این نشان می دهد که همه وجدان های جامعه غرب به درد آمده ولی بنابه مصالحی در برابر اقدامات رژیم زیاده خواه و اشغالگر صهیونیستی درمانده هستند.
نکته مهم این است که همه کذب بودن ادعاهای اسرائیل را می دانند ولی برای اینکه ریشه حماس و مقاومت فلسطینی ها را بخشکانند، در برابر نابودی مردم فلسطین سکوت اختیار کرده اند. جالب اینکه اگر آمار لازم از تعداد اعضا حماس داشته باشیم، کمتر از 5 هزار نیروی نظامی دارد. ولی در این جنگ نزدیک به 300 نفر -به ادعای نیروهای نظامی اسرائیل- کشته شده اند و قربانیان این جنگ در مدت 40 و اندی روز از مردم عادی بوده است که آمار کشته شدگان نزدیک به 12000 نفر می رسد. به عبارتی روشن تر، اسرائیل با حماس انگار کاری ندارد و به بهانه حماس، دست به نسل کشی فلسطینی ها زده است. چه بسا هیچ تمایلی به نبرد با حماس ندارد و می خواهد به بهانه ای شمال و سپس منطقه جنوب غزه را به اشغال خود در آورد. چراکه، حمله به بیمارستان نشان دهنده تمایل اسرائیل برای حمله به قلب عملیات نظامی و مراکز قدرت حماس و به دست گیری شمال غزه است.
اما حقیقتی انکار ناپذیر در این میان وجود دارد. اینکه، خود صهیونیست ها هم می دانند که علاوه از صبر کاخ سفید، حس بردباری جهانیان نیز رو به کاهش گذاشته است. به طوری که وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی لب به اعتراف گشوده و گفته است که اگر تا دو هفته آینده کار یکسره نشود، کار اسرائیل در رابطه با حماس مشکل تر خواهد شد.(واقعیت این است که کار با فلسطینی ها مشکل تر خواهد شد.) زیرا از سوی دیگرمجامع مختلف و نهادهای حقوق بشری و جامعه اروپا فشار را بر گشایش روزنه دیپلماتیک وارد می کنند و به تدریج شعار “حل بحران با شکل گیری دو دولت فلسطینی و اسرائیلی” پر رنگ تر می شود.
برای تأیید این سخن، سباستین لکورنو وزیر دفاع فرانسه اواخر هفته گذشته به منطقه سفر کرد و ضمن دیدار با رهبران عربستان، امارات، قطر و حتی اسرائیل با رئیس جمهور مصر هم ملاقات کرد. این سفر اولین عزیمت وزیر دفاع فرانسه به منطقه در یک ربع قرن گذشته بوده است که نشان از نگرانی جامعه فرانسوی دارد.
امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه برای بحث در مورد کمک های جاری به غزه، مبارزه جهانی با تروریسم، و وضعیت گروگان های حماس و جهاد اسلامی در غزه که عمدتاً فرانسوی هستند، سعی در یافتن راه حل و کاهش فشارهای رژیم صهیونیستی دارد. از سوی دیگر، نزدیک به 700 سرباز فرانسوی به عنوان نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در جنوب لبنان مستقر هستند که در صورت افزایش تنش در منطقه و ورود حزب الله لبنان به ماجرا می تواند شرایط ناخواسته ای را برای فرانسه ایجاد نماید. به همین منظور در هفته های اخیر، پاریس به دنبال استفاده از روابط تاریخی خود با لبنان برای اعمال فشار بر حزب الله برای عدم پیوستن به حماس در جنگ علیه اسرائیل بوده است.
درماندگی دوم جهان غرب در برابر رژیم صهیونیستی از آنجا مشهود است که علی رغم مصوبات سازمان ملل و یا خواسته ایالات متحده در برقراری آتش بس -حتی موقت- رژیم صهیونیستی گوشش به هیچ چیزی بدهکار نیست. گرچه گزارش هایی مبنی بر قریب الوقوع بودن تبادل اسرای دو طرف و برقراری آتش بس منتشر می شود ولی نتانیاهو آن را نمی پذیرد و مدعی است که در شرایط فعلی نمی تواند آتش بس را قبول کند. زیرا به عقیده وی شرایط آتش بس موجب تقویت قوای نظامی حماس خواهد شد. اما در برابر این، فشار خانواده گروگان ها در کشورهای مختلف و همچنین خود اسرائیل باعث شده است که جو بایدن مدعی شود که “آنجا بمانید. ما می‌آییم.”
حماس احتمالاً می داند که فشارهای داخلی بر دولت اسرائیل نیز با تشدید شدن فشار خانواده های گروگان ها در حال افزایش است. با بالا گرفتن نبرد، افکار عمومی جهانی علیه اسرائیل شکل می گیرد. به قول لاپید، در طول چهار دهه گذشته تا به حال هیچ گاه چنین ضدیت و روحیه یهودستیزی در دنیا مشهود نبوده است. به همین خاطر وی خواستار استعفای بنامین نتانیاهو شده است.
اگر اهداف جنگی رژیم اسرائیل را مد نظر قرار دهیم، این رژیم اگر فشار جامعه جهانی را نبیند، یقیناً تمام غزه را با خاک یکسان کرده و حتی در سکوت اجباری جامعه غربی خود را برحق در از بین بردن بخش خودگردان فلسطینی نیز می پندارد. اما خوشبختانه علی رغم درماندگی جامعه سیاسی غربی، رژیم صهیونیستی نیک می داند که رفت و آمد دیپلماتیک آغاز شده و اهداف دوگانه اسرائیل برای از بین بردن حماس و نجات تقریباً 239 گروگان در نوار غزه به طور فزاینده‌ای دشوار می‌شود. با این حال اسرائیل این را درک می کند و سعی دارد هر دو جبهه را به طور همزمان مدیریت کند. عملیات زمینی در غزه را با تمام توان ادامه دهد و همزمان برای تسریع در مذاکرات فشار بیاورد.
ترکیه در میان سایر کشورهای مسلمان بیشترین نمایش قدرت مخالفت با رژیم صهیونیستی را به اجرا گذاشته است. علاوه از قطع ارتباط دیپلماتیک، دست به تحریم کالاهای اسرائیلی نیز زده و رجب طیب اردوغان این بار بیش از دوره مربوط به حادثه کشتی مرمره و همچنین ماجرای “وان مینت” صد آتشه به نتانیاهو می تازد و وی را سزاوار محاکمه به خاطر جنایت و نسل کشی می داند. حتی تنش های لفظی علنی میان اسرائیل و ترکیه رخ داده است که این خود نکته الهام برای سایر کشورها در تاخت و فشار بر اسرائیل می تواند برشمرده شود. در کنار این، تحرکات گروه های جبهه مقاومت در سوریه، عراق، یمن و لبنان نیز عرصه را هم برای اسرائیل و هم برای ایالات متحده تنگ تر کرده است. هر چند ایالات متحده پایگاه هایی را مورد هدف قرار داده است. اما فشار تاکتیکی، امنیتی و سیاسی گروه های جبهه مقاومت منجر به آن شده است که نکته الهام ملت های ستمدیده شود.
نتیجه کلام اینکه، دنیای غرب با تمام وجود جنایات و ستم رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم فلسطین را درک می کند ولی بنابه مصالح سیاسی و ترس از تغییر چهره آرایش قدرت در منطقه و جهان باعث شده است که در برابر رژیم اسرائیل به شکل بی اعننایی بگذرد. ولی شرایط به گونه ای پیش می رود که در صورت عدم کنترل لگام رژیم اسرائیل، آتشی که برافروخته دامان کشورهای غربی را نیز خواهد گرفت.
