عصرآزادی آنلاین/ دکتر قدیر گلکاریان، مدرس روابط بین الملل Near East University
بعد از هفت ماه و ورود به هشتمین ماه از نبرد میان حماس و رژیم صهیونیستی، هنوز چشم انداز مثبتی از پایان یافتن خونریزی ها دیده نمی‌شود. بدون تردید سرآغاز چنین مدت طولانی از مظلوم کشی از هفتم اکتبر سال گذشته بوده است. اما چرایی اقدامات نیروهای حماس خود جای بحث علیحده‌ای دارد. بعد از مدت ها جنگ و خونریزی و عدم موفقیت رژیم صهیونیستی در اثبات ادعاهای خود مبنی بر نیروهای مخفی و یا پناهگاه های رزمندگان فلسطینی، متأسفانه هنوز هم تنها مردم بیگناه و معصوم و بی دفاع هستند که در معرض آماج گلوله‌های یهودیان صهیونیست قرار گرفته‌اند و هر روز که می‌گذرد بر تعداد قربانیان افزوده می‌شود.
دنیا روز چهارشنبه گذشته شاهد پاسداشت روز 15 ماه مه سال 1948 توسط مردم مظلوم فلسطین بود که به روز نکبت معروف است. روزی که با تولد رژیم صهیونیستی هزاران نفر از خانه و کاشانه خود رانده شده و صدها هزار نفر در نقطه سیبل سلاح های اعطایی از سوی بریتانیا به صهیونیست های نژادپرست قرار گرفتند. روز نکبت بیش از ۷۵ سال است که یکی از تجربیات تعیین کننده برای فلسطینی‌ها بوده است و به شکل‌گیری هویت ملی آنها کمک کرده و سایه خود را بر روابط متضادشان با رژیم اشغالگر قدس در دهه‌های پس از آن انداخته است.
مراسم پاسداشت چنین روزی در سالجاری تحت تأثیر وضعیت رقت‌بار حدود دو میلیون فلسطینی در غزه قرار دارد که اکثر آنها پس از آواره شدن از خانه‌هایشان توسط کمپین نظامی رژیم منحوس اسرائیل که در پی حمله حماس در اکتبر سال پیش آغاز شد، در پناهگاه‌های موقت زندگی می‌کنند. با مشاهده مصاحبه‌هایی که از شبکه‌های خبری بین‌المللی در این روز پخش می‌شد، یکی از آنها که از یورونیوز پخش می‌شد، بسیار رقت انگیز و سوزناک بود.
ام محمد ۸۰ ساله که قبل از آمدن به غزه یکی از شاهدان فاجعه روز نکبت در سال 1948 است. به قول خودش ساکن شهر جنوبی فلسطین بنام بئر شبع بود که توانسته جان سالم به در برد. او تا چند ماه پیش ساکن غزه بوده و حالا در چادری در شهر جنوبی رفح زندگی می کند و در بیان شرایط کنونی فلسطینیان می گوید که “هیچ فاجعه‌ای بدتر از فاجعه‌ای نیست که در مدت هفت ماه گذشته آن را تجربه کرده‌ام… دیگر زندگی برای ما معنایی ندارد. هیچ چیزی نداریم. تعلقات معنوی و مادی و عاطفی خود را هر روز از دست داده‌ایم و از این رو چیزی نداریم که برای آن گریه کنیم. اما تنها این را داریم که روحیه شرف مبارزه و فداکاری در فرزندانمان هست و به پای سرزمین خود جانفشانی می‌کنند.”
به راستی در طول تاریخ چنین روحیه مبارزه و مقاومتی در هیچ جای دنیا دیده نشده و یا نادر است. همین روحیه است که زمینه‌ساز شکاف عمیق در هسته و پایگاه ظلم صهیونیست ها شده است. به طوری که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی روز چهارشنبه به طور علنی درباره طرح‌های پس از جنگ برای نوار غزه صحبت می‌کرد که از سوی وزیر دفاع کابینه خود مورد انتقاد شدید قرار گرفت. نتانیاهو که خود را متعهد به ادامه تجاوزات و نسل کشی می‌دانست از سوی یوآو گالانت وزیر دفاع خود به چالش کشیده شد.
یوآو گالانت، وزیر دفاع رژیم صهیونیستی که از ابتدای جنگ و خونریزی به عنوان تندروترین فرماندهان صهیونیستی شناخته شده بود، در روز نکبت با درک شرایط دشوار پیش روی نیروهای نظامی و اعلام اینکه نظامیان رژیم صهیونیستی دچار آشفتگی روحی و روانی شده و اراده لازم را برای ادامه جنگ ندارند، در تلویزیون اسرائیل و به طور زنده بیانیه مکتوب خود را قرائت کرد. او اعتقاد دارد که ادامه جنگ و خونریزی فایده‌ای ندارد و ادامه این جنگ موجب بروز شکاف در داخل کشور و همچنین اختلاف در میان دوستان و متحدان خارجی شده است. محتوای بیانیه وی نشان دهنده پر سر و صداترین مخالفت از داخل پایگاه ظلم رژیم اشغالگر اسرائیل علیه نتانیاهو در طی درگیری هفت ماهه و چند جبهه‌ای است که به آشکار بروز کرده است.
نتانیاهو یک روز بعد در واکنش به این برخورد هرچند نام گالانت را بیان نکرد ولی اشاره نمود که دریاسالار بازنشسته به خاطر عدم موفقیت در جبهه‌های درگیری در ماه هشتم و نابودی حماس دنبال بهانه‌جویی است.
اما به نظر می‌رسد که نخست‌وزیر محافظه‌کار کهنه‌کار به زودی از کابینه جنگی خود دور رانده خواهد شد و پیکره پوچ و توخالی رژیم صهیونیستی بیش از هر زمان دیگر از درون خواهد پوسید. زیرا ژنرال میانه‌روی سابق، بنی گانتز نیز که تنها عضو رأی‌دهنده مجمع به غیر از نتانیاهو و گالانت محسوب می‌گردد، از نکته نظرات وزیر دفاع پشتیبانی کرده و گفته است که گالانت حقیقت را بیان کرده است.
گالانت ضمن تکرار اهداف دولت نتانیاهو برای شکست حماس و لزوم معامله با حماس جهت آزادسازی گروگان‌های باقی مانده از 7 اکتبر در دست حماس، معتقد است که اهداف باید با ایجاد زمینه برای حاکمیت جایگزین فلسطین تکمیل شود و بدون برنامه‌ریزی و تداوم جنگ چیزی جز محکومیت اسرائیل نزد افکار عمومی جهان نخواهد داشت. وی با بیان اینکه در طول این مدت نتوانسته‌اند توانایی‌های حکومتی حماس در غزه را از بین ببرند؛ کلید خاتمه جنگ و ایجاد شرایط مناسب و مطلوب به نفع رژیم صهیونیستی را نه اقدام نظامی که معامله و معاهده آتش بس ایجاد می‌کند. این در حالی باید عملی شود که یک جایگزین حکومتی در غزه در نظر گرفته شود. او در واقع به صراحت با این جمله اعتراف می کند که مردم بیگناه غزه را به دلیل اینکه چند سال پیش با رأی خود به عنوان نماینده انتخاب کرده و مشروعیت بخشیده‌اند، محکوم به مرگ هستند و قادر به مبارزه با اراده راسخ مردم نبوده و برای اینکه از حماس خلاص شوند، لازم است شکافی میان فلسطینیان بیندازند و حکومتی منطبق و متمایل به سیاست های خودشان را روی کار بیاورند.
از سوی دیگر می توان از روی جمله وی چنین استنباط کرد که نیروهای نظامی پایگاه ظلم به همراه ملت رژیم اشغالگر به ستوه آمده‌اند و چاره‌ای جز این ندارند که غزه را به حماس بسپارند و یا خود در غزه باشند تا جایگزینی پیدا شود. جایگزین هم حکومتی باید باشد که غیر خصمانه با رژیم اسرائیل کنار بیاید.
البته گالانت در ماه مارس 2024 و اوایل عید نوروز هم یادآوری کرد که دامن زدن به حملات گسترده که توسط نتانیاهو دنبال می شود، انسجام نظامی را تهدید می‌کند. در آن زمان، نتانیاهو اعلام کرد که گالانت اخراج خواهد شد – اما در میان سیل تظاهرات خیابانی از آن عقب نشینی کرد.- برخی از تحلیلگران دفاعی معتقدند که پیش بینی گالانت با توانایی حماس در کور کردن نیروهای اسرائیلی چند ماه بعد تأیید شد.
انتقاد گالانت از غزه و حماس و ترجیح بر انتخاب حکومتی غیر خصمانه، ذهن انسان را به ابتکار عمل ایالات متحده سوق می‌دهد که چندین سال پیش نقشی برای تشکیلات خودگردان فلسطینی ایفاء کرد که امروزه این تشکیلات از حمایت بین‌المللی برخوردار است. طبیعتاً نتانیاهو همانگونه که تشکیلات خودگردان را یک نهاد متخاصم توصیف می‌کند، هیچ رغبت و تمایلی به حل بحران غزه نخواهد داشت و همین رفتار وی پاشنه آشیل وی خواهد شد. زیرا هر روز که می‌گذرد حقانیت مردم فلسطین اثبات شده و تلاشی عمده در به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین در سطح بین‌المللی دیده می‌شود و همچنین ابتکار عمل آفریقای جنوبی و چند کشور آمریکای لاتین هم در تشکیل پرونده جزایی و کیفری در دادگاه بین‌المللی لاهه علیه نتانیاهو و دیگر جنایتکاران می رود تا شکاف موجود در پایگاه ظلم را به طلیعه امید از نابودی رژیم صهیونیستی را به مردم بی گناه و در عین حال مقاوم فلسطین بشارت دهد.
ائتلاف حاکم در دولت رژیم صهیونیستی علی رغم اینکه در برخی عملکردهای نتانیاهو مخالفت نشان می‌دهند ولی متشکل از شرکای ملی‌گرای افراطی است. هرچند همه آنها خواهان برچیده شدن تشکیلات خودگردان و حتی توسعه شهرک‌های جدید یهودیان در نوار غزه هستند، اما اساس واهمه آنها از این است که در سایه تحریم های اقتصادی که شدیداً دچار رکود شده و تحریم های تسلیحاتی نیز از سوی 5 کشور که در رأس آن آمریکا قرار دارد، اعمال گردیده است؛ می رود تا جایگاه مظلوم نمایی و حقانیت جعلی را در نزد افکار جهانیان از دست بدهند. این به معنای سرآغاز حاکمیت ابرهای سیاه بر سپهر سیاسی آینده رژیم صهیونیستی است.
