یک مادر تبریزی می گوید درصد کمی از والدین به ایرانی یا خارجی بودن لوازم التحریر حساسیت نشان می‌دهند و اکثراً به دنبال کیفیت خوب با قیمت مناسب هستند که خارجی ها پیشروترند
در آستانه بازگشایی مدارس برای سال تحصیلی ۱۴۰۳ قرار داریم و در چند روز منتهی به پایان ماه شهریور، خانواده های بسیاری زانوی غم بغل گرفته اند و نمی دانند با هزینه های گزاف تحصیل فرزندان خود چه کنند.
جالب اینکه دغدغه والدین برای تحصیل فرزندانشان یکی دو تا نیست؛ از سرویس مدرسه بگیر تا شهریه سنگین تحصیل و از قیمت میلیونی کیف و کفش و پوشاک که این نگرانی را به وجود می آورد مبادا با نخریدن وسایل تحصیل به علت گرانی، پیش دلبندان خود شرمنده شوند.
واقعیت این است که در این اوضاع نامناسب اقتصادی ناشی از تورم، تامین هزینه تحصیل برای خانواده هایی که چند فرزند دانش آموز و حتی دانشجو دارند بسیار دشوار است و پول هنگفتی بر دوش والدین تحمیل می کند؛ بودجه ای که اگر در توان سرپرست خانوار نباشد واویلا می شود و شاید روزگار خانواده سیاه شود زیرا دانش آموزان نمی خواهند نزد همکلاسان مدرسه سنگ روی یخ شوند.
طبق یک حساب سرانگشتی توسط گزارشگر “عصرآزادی”، برای تامین حداقل وسایل تحصیل هر دانش آموزی مابین ۳ الی ۵ میلیون تومان بر خانواده هزینه دارد؛ آنهم به شرطی که از لوازم التحریر ارزان قیمت داخلی خریداری شود و دور برندهای خارجی یک قلم قرمز رنگ بکشند…
دور اول
اغلب خانواده‌ها از گرانی لوازم التحریر گلایه دارند و بیان می کنند که هرچه بخواهند در بازار یافت می‌شود اما قدرت خرید وجود ندارد.
مادر دو فرزند دانش آموز مقطع ابتدایی با بیان اینکه یک کوله پشتی با لوازم التحریر در این شرایط اقتصادی در دو سطح مختلف عرضه می‌شود گفت: سطح فانتزی با قیمت های کذایی و رنگ و لعاب زیاد و سطح دیگر معمول جامعه که ساده و با کیفیت پایین و قیمت نامناسب نسبت به کیفیت اقلام موجود است و گران تمام می شود.
آزیتا علیزاده در تیمچه گرجیلر بازار بزرگ تبریز افزود: به نظرم امسال نسبت به سال گذشته قدرت خرید کمتر شده و نسبتاً استقبال خانواده‌ها از خرید لوازم التحریر نیز کاهش یافته است زیرا اغلب خانواده‌ها به خرید ضروریات اکتفا می کنند و به جز درصد کمی از افراد که غالباً مرفهین جامعه را شامل می‌شوند مابقی توانایی خرید فانتزی‌های مدنظر فرزندانشان را نداشته و چشم پوشی می‌کنند.
وی با بیان اینکه متاسفانه خلاف باور والدین که فکر می‌کنند دست فروشان نسبت به واحدهای صنفی قیمت مناسب‌تری دارند اضافه کرد: در سالهای اخیر اکثراً اقلام بی کیفیت توسط دست فروشان اطراف بازار تبریز عرضه می‌شود و کیفیت پایین محصولات باعث هزینه دوباره برای خانواده‌ها می شود زیرا وسایل مورد دلخواه فرزندان را شامل نمی شود.
این مادر تبریزی با اشاره به اینکه لوازم التحریر موجود در بازار دارای کیفیت متفاوتی است تاکید کرد: اما برای به دست آوردن کیفیت خوب، باید هزینه گزاف پرداخت شود ولو اینکه درصد کمی از والدین به ایرانی یا خارجی بودن لوازم التحریر حساسیت نشان می‌دهند و اکثراً به دنبال کیفیت خوب با قیمت مناسب هستند که خارجی ها پیشروترند.
دور دوم
به گفته فروشندگان لوازم التحریر در آذربایجان شرقی، بخش عمده ای از بازار لوازم التحریر سطح بازار، وارداتی است و محصولات چین، مالزی، هند، ژاپن و برخی از کشور‌های شرق آسیا بازار داخل را قبضه کرده اند و در مقایسه با تولیدات داخلی به دلیل کیفیت بهتر و طرح‌های متنوع تر و زیباتر از مشتریان بیشتری برخوردارند.
از سوی دیگر هم برخی ها نیز معتقدند بسیاری از لوازم التحریر وارداتی فقط ظاهر زیبایی دارند و به لحاظ کیفیت از تولیدات داخلی پایین‌تر هستند اما گفته می شود که بخشی قابل توجهی از واردات لوازم التحریر به صورت غیر رسمی و قاچاق وارد می‌شود که البته آمار دقیقی از آن در دسترس نیست!
یک فعال حوزه فروش و توزیع لوازم التحریر در تبریز معتقد است برخی از اقلام همچون انواع مداد و مدادرنگی ها با افزایش قیمت روبرو بوده ولی قیمت انواع دفتر تقریباً ثابت مانده است.
ص.امین پور افزود: نسبت به شهریور سال قبل، قیمت لوازم التحریر ایرانی حدود ۳۵ درصد افزایش داشته که آنهم به واسطه افزایش دستمزدهاست ولی قیمت اقلام خارجی هیچ تغییری نکرده است.
وی با اشاره به بهبود وضعیت لوازم التحریر ایرانی اضافه کرد: در سالهای اخیر کیفیت و طراحی بسیاری از لوازم التحریر تولید داخل کشور از جمله دفتر بسیار بهبود پیدا کرده و استانداردهای لازم مدنظر دانش‌آموزان و والدین را دارند.
امین پور با بیان اینکه بازار لوازم التحریر یک بازار فصلی است تأکید کرد: در این حوزه با مشکل فروش اینترنتی و دست فروش‌ها مواجه هستیم که منجر به متضرر شدن چرخه فعالیت صنفی می‌شود لذا والدین به سبب باید از سلامت محور بودن اقلام، از فروشگاه های معتبر اقدام به تهیه لوازم التحریر موردنیاز خود کنند.
دور آخر
مشاهدات میدانی خبرنگار “عصرآزادی” از بازار بزرگ تبریز حاکی از جنب و جوش خانواده ها جهت خرید لوازم التحریر و کیف و کفش موردنیاز فرزندان خود در چند روز باقی مانده شهریور ماه حکایت دارد اما این جنب و جوش صرفاً برای بازارگردی و عمدتاً بررسی قیمت هاست زیرا قیمت ها بالاست و قدرت خرید مردم پایین آمده است.
از قرار معلوم، مشکل اکثر خانواده‌ها این است که پولی برای تهیه وسایل فرزندان خود ندارند و این بازار که با نزدیک شدن به مهر ماه، باید داغ و پر رونق شود تعریف چندانی ندارد.
جهت اطلاع مخاطبان عزیز به عنوان مثال، کف قیمت کیف مدرسه بین ۴۰۰ الی ۸۰۰ هزار تومان و حتی بالاتر در نوسان است و بستگی به کیفیت کیف قیمت آن تا ۳ یا ۴ میلیون تومان هم وجود دارد و قیمت کفش نوجوانان نیز به همین ترتیب است.
به هر حال، فرزندان دارا و ندار هر کدام در مسیر زندگی تحصیلی شان گام برمی دارند و خانواده هایی که دارند و دست شان در جیب شان می رود برای فرزندان می خرند و با بهترین امکانات تحصیلی در مدارس نمونه و غیرانتفاعی ثبت نام می کنند تا فرزندانشان بی دغدغه درس بخوانند و روزگار خوش بگذرانند اما آنها که ندارند، مجبورند با نداری تا کنند تا با اندک توان مالی بتوانند حداقل ها را برای فرزندان تامین کنند.
بدین ترتیب، شکاف طبقاتی در سطح استانهای کشور به شکاف آموزشی هم منجر شده و پول و تامین امکانات آموزشی، مسیر تحصیل فرزندان را معین می کند در حالی که فرزندان طبقات فرودست جامعه خوب می دانند که بابا می تواند از عهده آب و نان شان برآید اما خرج تحصیل شان را به سختی تامین می نماید و معلوم نیست در این میان، عدالت آموزشی کجاست!؟
