عصرآزادی آنلاین/ زهره نبی زاده – کارشناس ارشد سینما
سریال «جدا سازی» محصول ایالات متحده آمریکا که در سال 2022 اولین نمایش خود را آغاز کرد به نویسندگی (دن اریکسون) و کارگردانی (بن استیلر) و بازی آدام اسکات (مارک) می باشد.
این سریال در ژانر علمی_تخیلی و به سبک سوررئال که در تیتراژ به وضوح قابل مشاهده می باشد جای دارد. افرادی هستند که هر کدام به دلایلی تصمیم گرفتند ساعات کاری خود را فارغ از مسائل عادی زندگی بدون دغدغه و نوعی فراموشی به توصیه شرکت لومن به کارهایی بپردازند که آن شرکت کارهای بسیار اساسی و مهم و مفید می داند. شرکت لومن شرکتی است که در فن آوری های مربوط به مغز و اعصاب هم فعالیت می کند این شرکت با کار گذاشتن تراشه ای در مغز افراد داوطلب قسمتی از حافظه ی آنها را جدا نموده و با این عمل هیچگونه ارتباط ارادی یا غیرارادی بین قسمت جدا شده با قسمت های دیگر مغز وجود نخواهد داشت. به طوری که هر کدام از قسمت ها شخصیت مستقلی برای یک بدن به وجود می آورند اما امکان بروز همزمان این دو در یک زمان وجود ندارد، خاطرات این شخصیت های جدا شده قابل انتقال به یکدیگر نیستند.
به نظر می رسد سازندگان این سریال و محتوای آن دنباله ای از ترس دخالت علم و تکنولوژی در روند عادی طبیعت، از جمله زندگی انسان را دنبال می کنند به طوری که اگر این دخالت ها نسنجیده باشد و یا مورد سوءاستفاده بداندیشان قرار گیرد ممکن است به فجایع و اتفاق های ناگوار و برگشت ناپذیری بیانجامد که جبران آن ها سخت و یا ناممکن باشد. شاید در ابتدا نیت ها و تلاش ها خیراندیشانه باشد. تصور کنید همین موضوع جداسازی اگر چه منجر به فاجعه در این سریال نمی شود، اما چنانچه برای مثال در جهت اعمال تروریستی و ضد بشری مورد استفاده قرار گیرد در حالی که افراد داوطلب جداسازی مخالف آن اعمال باشند ممکن است که فجایعی را برای خودشان و دیگران ببار آورد.
در هر صورت این یک ترس دائمی برای بشر است که در ادبیات و فیلم ها و سریال های متعدد در زمان ها به اشکال مختلفی به تحریر درآمده و به تصویر کشیده شده است.
