عصرآزادی آنلاین/ جواد نیکبخت
پژوهشگر و کنشگر توسعه آذربایجان
آن چه در 15 فروردین در استادیوم سهند (یادگار تبریز) اتفاق افتاد قطعا یک حماسه مردمی با انعکاس وسیع در رسانه های جهانی و منطقه بود. 120 هزار نفر مردم عاشق آذربایجان از داخل و خارج کشور، از تمام شهرهای آذربایجان غربی و شرقی و اردبیل و زنجان، همدان قزوین، کرج، تهران، شیراز، گیلان، خراسان و ترکمن صحرا حتی کرکوک عراق به عشق سمبل آذربایجان تیم تراختور در استادیوم حضور پیدا کردند. تمام مشقات را آگاهانه به جان خریدند تا اعلام عشق و حمایت کنند تیم نیز سه امتیاز معمول اما مهم را از این بازی حساس صید کرد اما در زیر پوست این حماسه غرورانگیز دو دمل دردناک به چشم می خورد وضعیت فاجعه بار و خطرناک برای مردمی که از روی عشق جفای برخی مسئولین بی مسئولیت را به جان می خرند و استفاده تبلیغاتی بی مسئولیت و بی زحمت این عده قلیل از آن.
طراحی اولیه استادیوم که موفق به اخذ جایزه AFC نیزگردیده و بعد استادیومی با همان طرح مشابه در هیروشیمای ژاپن نیز احداث گردید با همت مدیر برجسته و غیرجایگزین ورزش استان، زنده یاد گهرخانی در 1368 در داخل دهکده المپیک آذربایجان به ظرفیت 100 هزار نفر صورت گرفت که فاز اول آن در سال 1375 با نواقص موجود در طبقه اول و دوم برای امکان استفاده 70 هزار نفر افتتاح شد
از همان صعود مجدد تراختور به لیگ برتر و اقبال عمومی ترک های کشور، همواره محدودیت ظرفیت و امکانات محسوس بود اما تحمل هوادار به علت عشق بی مثال و هدف والایشان خیال برخی از مسئولین بی تدبیر و بی توجه را راحت نمود تا مشقت و زجر مردم را عادی سازی کنند. چه مردمی، در سرما و گرما، برف و باران ساعت ها برای رسیدن به استادیوم، رانندگی و بعد پیاده روی می کنند علی رغم خرید بلیط150 هزار تومانی حاضرند روی نرده ها و پشت بام نشسته و یا به علت نبودن جا برگشته و یا از روی تپه ها نگاه کنند!!! من به عنوان یک تبریزی از همه هواداران حاضر در استادیوم به جای این مسئولین بی کفایت و بی مسئولیت احساس شرم کرده و پوزش می طلبم.
حتما باید افرادی در زیر دست و پا جان دهند و یا از بالای نرده ها بیفتند یا اعتراض هنجار شکن رخ دهد تا مسئولیت اجرائی و مسئولیت نظارتی برخی از این مسئولان بی کفایت به غلیان بیاید؟
– می شود برخی از این مسئولان ازحس فرا زمینی و فرا مردمی پائین آمده به جای بازدیدکمی مسئولیت پذیر و متقبل زحمت باشند.
– می شود با تکمیل بخش ناقص شمال شرقی طبقه اول و بخش شمالی و جنوبی طبقه دوم استادیوم و رساندن استادیوم به ظرفیت اسمی مشکل کمبود ظرفیتی که هر دو هفته یک باردر قریب به هفتاد درصد بازی ها مردم را درگیر می کند به راحتی حل کرد.
– می شود با استقرار تعداد مناسب عوامل و از ساعات زودتر از فشردگی جلوی گیت ها و اتفاقات احتمالی جلوگیری کرد.
– می شود مثل تمام دنیا و تجربه قبلی باغشمال، استادیوم سهند را با قیمت های متفاوت بخش بندی کرد. جایگاه و جلوی آن، اضلاع شمالی و جنوبی طبقه اول و طبقه دوم در نتیجه با طرح هر بلیط یک شماره و صندلی اختصاصی ضمن اجرای عدالت، حتی امکانی برای انسان هائی که امکان تهیه بلیط یکصد پنجاه هزار تومانی را ندارند فراهم ساخت.
– می شود با شکستن انحصار بوفه مرکزی و احداث بوفه در بخش های شمالی و کریدورهای شرقی و غربی طبقه اول و دوم امکان رفع نیاز نوشیدنی و تغذیه مناسب تر و سهل تر را برای هوادار فراهم کرد.
– می شود آب خوری و توالت های مجزائی در هر یک از اضلاع احداث و رفاه نسبی هوادار را فراهم ساخت.
– می شود مسیر ریلی برای انتقال هوادار از جلوی استادیوم تا اتوبان شهید کسائی در نظر گرفت.
– می شود تعداد اتوبوس ها را برای انتقال هوادار افزایش داد.
– می شود به راحتی افزایش گنجایش پارکینگ ها و امنیت خودروها را فراهم ساخت.
– می شود مسیری از اتوبان کسائی و ضلع غربی استادیوم برای اتصال به اتوبان سهند تعریف و اجراء نمود تا تردد سهل تر گردد.
– می شود به جای وعده های خالی و بیهوده ساخت استادیوم بزرگ و مدرن و ساخت استادیوم های متعدد کوچک در شهر، دهکده المپیک و استادیوم سهند به شهرداری و یا مالک باشگاه تراختور واگذار گردد تا بدون اتلاف منابع و سریع ترشرایط را بهبود داده و حتی پیست دوچرخه سواری و سایر موارد ناقص را برای بهره برداری منطقه قرار داد.
– می شود راهنمائی رانندگی کارش را در بستن چند معبر با خودرو و ایستادن و اتلاف وقت خلاصه ننماید و کمی با انصاف و مهربانی خودروها را بر اساس مقصدشان به مسیرهای سهل تر راهنمائی نماید.
– می شود با توجه به حضور حداکثر 50 الی 100 نفر هوادار تیم های تهرانی و یا اصفهانی درتمام فصول گذشته در سهند، محل اختصاصی امن محدود برای آنها تعبیه شود که در نتیجه برای 54 هوادار استقلال هزاران خانم هوادار بلیط دار از جلوی در رانده نشود.
خلاصه:
– می شود با توجه به تجمع 120 هزار نفری در ایام بازی با حضور نماینده مشخص شهردار، فرماندار، سازمان تربیت بدنی، راهنمائی رانندگی، نیروی انتظامی، اوژانس و با ریاست نماینده فرماندار مدیریت یکپارچه و عقلانی و تدابیر آنی برای مسائل، شرایط امن و با آرامشی محترمانه ای را برای هوادار فراهم کرد؟
به امید آن روز
