عصرآزادی آنلاین/ محمد فرج‌پور باسمنجی
عبدالله قاجار عکاس باشی یکی از عکاسان مشهور در دوره قاجار در تبریز و تهران است. پدر او جهانگیر میرزا نوه فتحعلی شاه قاجار بود. عبدالله قاجار ابتدا در دارالفنون امیر کبیر فن عکاسی را آموخت و چون در این زمینه استعداد و علاقه زیادی بروز داد از طرف دربار برای تکمیل عملی آموزش عکاسی به اروپا اعزام شد.
او مدتی در پاریس و وین تحصیل کرد و نزد《 لوکارد》عکاس مشهور امپراطوری اتریش کار عملی انجام داد و درپاریس نیز در نزد چند عکاس به یادگیری فنون این هنر پرداخت و پس از بازگشت به تبریز حدود ۱۵۰ سال پیش، به خدمت در دربار ناصرالدین شاه قاجار گماشته شد و لقب «عکاس مخصوص همایونی» گرفت.
نورپردازی خوب و تعادل میان سوژه ها و صبر و حوصله زیاد توأم با ذوق و علاقه در آثار این عکاس همایونی دوره ناصری و مظفری دیده می شود.
وی مدتی هم ریاست چاپخانه دربار را بر عهده داشت و در دو سفر اروپایی مظفرالدین شاه در شمار همراهان شاه بود.
عکس های زیادی از مناطق تاریخی تبریز، مشهد، تهران، قم، کاشان، ری و شمال کشور دارد.
همچنین آثار زیادی از پرتره مفاخر و بزرگان، عکس های زیبا از معماری بناها و آثار تاریخی، و مناظر طبیعی و فرش در کارنامه هنری او دیده می‌شود.
علاوه بر آن وی چند سفر به مشهد داشته و عکاس های خوب و مستندی از بارگاه امام رضا (ع) از خود به یادگار گذاشته است.
