“عصرآزادی” به مناسبت ۱۵ اکتبر از دغدغه‌های چندین ساله نابینایان آذربایجان شرقی گزارش می دهد؛ تبریز چشم بینا ندارد
بهزاد زاده علی اصغر ورزشکار نابینای آذربایجانی: بزرگترین دغدغه همنوعان نابینای من اشتغال است که راه ازدواج آنان را نیز دشوار کرده است اما نباید این مطالبات پس از ۲۳ مهر فراموش شود!
📌 عصر آزادی آنلاین/ شهرام صادق زاده
۱۵ اکتبر مصادف با ۲۳ مهر ماه به عنوان روز جهانی نابینایان موسوم به “عصای سفید” نامگذاری شده و صفحات تاریخ پُر از نابینایان و کم‌بینایانی است که جوامع انسانی از ثمره وجود آنان بهره‌ها برده که هلن کلر، بتهوون، خزائلی، فرزاد طیباتی و رودکی از جمله آنهاست.
نابینایان و کم بینایان، قشری از افراد دارای معلولیت و عضوی از جمعیت جامعه هستند که همچون سایر افراد، حق زندگی بدون دغدغه را دارند اما با وجود گذشت چندین سال از تصویب قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، شاهد تداوم دغدغه‌های این قشر در تبریز به عنوان شهر اولین‌ها و سایر مناطق آذربایجان شرقی هستیم.
برای درک شرایط معابر برای معلولان به ویژه نابینایان در شهری مانند تبریز کافی است چند دقیقه چشمانمان را ببندیم و از یک خیابان یا معبر در محدوده بازار، میدان ساعت، آبرسان، نصف راه و راه آهن بگذریم یا منتظر اتوبوس های بی.آر.تی بمانیم تا بدانیم چقدر تردد دشواری خواهیم داشت!
گره کور مناسب سازی شهری تبریز هم به این آسانی‌ها باز نمی‌شود؛ از معابر گرفته تا ساختمان های اداری و سیستم حمل و نقل هنوز برای استفاده جامعه افراد دارای معلولیت، آماده نیست و در حقیقت، خود شهر تبریز معلول است!
▪️پس از روز جهانی نابینایان، همه موارد در آذربایجان شرقی فراموش می شود!
عدم مناسب سازی محیط شهری برای افراد معلول به خصوص نابینایان یکی از مشکلات چندین ساله کلانشهر تبریز و سایر شهرهای آذربایجان شرقی است که با وجود مطرح کردن همیشگی این موضوع، متأسفانه تاکنون اقدام قابل توجهی از سوی مسئولین ذی ربط انجام نگرفته و در حد تشکیل جلسات و اظهارنظرهای گوناگون باقی مانده است!
این افراد نیز در این شهر زندگی می‌کنند، نفس می‌کشند و همانند سایر افراد دوست دارند در جامعه مطرح شوند و معلولیت عاملی برای کنار گذاشته شدن از جامعه نباشد اما همین بودن‌ها و مطرح شدن‌ها نیازمند رسیدگی به مشکلات این قشر و مناسب سازی محیط شهری برای آسان‌تر شدن تردد آنان است.
مناسب سازی محیط شهری هم موضوعی نیست که فقط از سازمان بهزیستی مطالبه کرد چرا که تمامی ارگان‌ها و دستگاه‌های دولتی و غیردولتی باید برای مناسب سازی اقدام نمایند.
ورزشکار نابینای آذربایجانی که به مسی ایران معروف است درباره روز جهانی نابینایان گفت: متاسفانه وقتی روز ۲۳ مهر تمام می شود مشکلات نابینایان هم فراموش می گردد.
بهزاد زاده علی اصغر افزود: مسئولی که پس از ۲۳ مهر نسبت به پیگیری و حل مشکلات همنوعان نابینای من بی تفاوت باشد در پیشگاه خداوند متعال پاسخگو خواهد بود زیرا بزرگترین دغدغه نابینایان اشتغال است که راه ازدواج آنان را نیز دشوار کرده است.
وی که نزدیک ۶ سال است که در یکی از باشگاه‌های اروپایی به عنوان لژیونر حضور دارد اضافه کرد: در آنجا نیز همانند شهرم تبریز، موسسه خیریه ای برای حمایت از نابینایان وجود دارد تا یاری‌گر مشکلات و مسائل آنها باشد اما مسئولان آنها در تمام طول سال پیگیر مشکلات نابینایان هستند اما در کشور ما اینگونه نیست و پس از روز جهانی نابینایان، همه چیز فراموش می شود!
▪️تیتراژ پایانی سریال ستایش موجب آزردگی خاطر جامعه نابینایان کشور گردید
شعار امسال روز جهانی نابینایان “دنیای بهتر با آگاهی فراگیر، با مشارکت نابینایان، با رفع موانع و قوانین” نامگذاری شده است که از چند وجهی بودن مشکلات نابینایان جامعه حکایت دارد.
اما به گفته اکثر شهروندان نابینایا، تیتراژ پایانی سریال ستایش، موجب آزردگی خاطر معلولان و به ویژه نابینایان گردید که نشان می دهد که صدا و سیما به جایگاه اجتماعی نابینایان بی تفاوت بوده است!
یک روانشناس اجتماعی با اشاره به اینکه نوع رفتار با نابینایان در جامعه می‌تواند در سرنوشت آنها و حالات روحی و روانی شان تأثیرات متفاوتی بگذارد گفت: زیرا برای رفتار و تعامل با نابینایان، باید از یک سری نکات غافل نبود از جمله این که واقع بین باشیم و به آنها بفهمانیم که با دیگران هیچ گونه تفاوتی ندارند.
سمیرا خالدی افزود: باید آنها را با نام خودشان صدا بزنیم و وقتی به آنها نزدیک می‌شویم به نحوی آنها را از حضور خود آگاه کنیم و اگر احتمال می‌دهیم ما را نشناسد، بهتر است خود را دقیق به آنها معرفی کنیم کمااینکه از کمک‌هایی که به استقلال و خودکفایی آنها لطمه می‌زند، جداً بپرهیزیم!
وی اضافه کرد: نباید با ترحم‌های بی خود و یا مهر و علاقه و احساس بی مورد، باعث رنجش آنها شد؛ برای راهنمایی آن ها، از کلمه‌هایی مثل آن جا، این جا، کمی آن طرف‌تر و غیره استفاده نکنیم، بلکه باید از کلمات دقیق و با معنای روشن استفاده کرد.
به گفته خالدی، هنگام صحبت با آنها باید رو به رویشان بنشینیم، از جا به جایی وسایل آنها بدون اجازه شان بپرهیزیم، از او بخواهیم در فعالیت‌های مختلف شرکت کنند و والدین، اطرافیان و مربیان را باید از طریق آموزشهای لازم و برنامه‌های مشاوره، با مسائل نابینایان آشنا ساخت.
▪️قانون دسترس پذیرتر شدن خدمات شهری برای نابینایان به عهده شهرداری است
استعدادیابی و مهارت آموزی نابینایان، وضعیت نامناسب محیط معلولان تبریز در مقایسه سایر کلانشهرها، دنیایی بهتر برای نابینایان با آگاهی سازی و اجرای قوانین، عدم تشکیل فراکسیون معلولان در مجلس شورای اسلامی و توجه به روشندلان فقط در روز عصای سفید از جمله گلایه هایی است که از سوی نابینایان مطرح می گردد.
مدیرعامل جامعه نابینایان آذربایجان شرقی گفت: بر اساس قانون دسترس پذیرتر شدن خدمات شهری برای نابینایان به عهده شهرداری است.
فرهاد عبدوی با بیان اینکه در آذربایجان شرقی بیش از ۸ هزار نابینا و کم بینا زندگی می کنند افزود: بیش از پنج هزار نفر از این تعداد شغل ندارند و این امر بزرگترین مشکل جامعه نابینایان است.
او با اشاره به قانون جامع حمایت از نابینایان اضافه کرد: اگر هر مسئول طبق قانون ۳ درصد بتواند در سال برای یک معلول بیکار کار ایجاد کند مشکل بیکاری آنان حل می‌شود.
مدیرعامل جامعه نابینایان استان تلاش در جهت حل مشکلات نابینایان در سطح شهر را اقدامی قابل تحقق در شهرداری دانست و افزود: بر اساس قانون دسترس پذیرتر شدن خدمات شهری برای نابینایان به عهده شهرداری است.
عبدوی تاکید کرد: ما درخواست داریم با ارائه کارت منزلت به نابینایان آنان بتوانند از اتوبوسرانی شهری رایگان و بین شهری با ۵٠ درصد تخفیف استفاده کنند که البته خواسته بسیار ناچیزی است.
▪️ایجاد فراکسیون معلولین برخلاف سایر فراکسیون ها تاکنون محقق نشده است!
مدیرعامل موسسه نابینایان بصیر تبریز – که تنها موسسه فرهنگی هنری و یکی از NGOهای فعال نابینایان شمالغرب کشور است – با اشاره به اینکه نابینایان صرفاً یک نقص بینایی دارند وگرنه تمام استعدادهای یک فرد عادی را دارا هستند گفت: برای احقاق حقوق نابینایان همه آحاد جامعه باید تلاش نمایند به طوری که آموزش، کمک‌های توانبخشی و تأمین زندگی مستقل برای نابینایان در جهت خودکفایی آنها از مهمترین آیتم هاست.
مهدی رفعتی درباره جایگاه اجتماعی نابینایان نیز افزود: نابینایان از لحاظ حقوق شهروندی مهجور مانده اند و ارگان های متولی گاهاً به بهانه‌های مختلف از مسئولیت ها و وظایف خود طفره می روند کما اینکه نهادهای نظارتی هم باید در این عرصه گام هایی در راستای حمایت از حقوق معلولان به ویژه نابینایان و کم بینایان انجام می دادند که متاسفانه اینگونه نبوده است!
وی با ذکر این نکته که افراد معلوم هم می‌توانند برای جامعه مفید باشند اضافه کرد: باید با گذشت حدود یک و نیم سال از تشکیل مجلس جدید، ایجاد فراکسیون معلولین برخلاف سایر فراکسیون ها عملیاتی می شد که تاکنون محقق نشده است!
رفعتی از دیدار فعالان حوزه معلولان با نمایندگان مردم آذربایجان شرقی در مجلس شورای اسلامی خبر داد و تاکید کرد: هدف از این دیدارها، پیگیری حل مشکلات معلولان به ویژه نابینایان از طریق اختصاص بودجه ویژه بود تا در اجرایی شدن آن ها تلاش گردد.
این فعال حوزه نابینایان شمالغرب کشور ادامه داد: تشکیل کمیته اجرایی نظام نامه آموزشهای فنی و حرفه‌ای برای افراد معلول که دو سال از ابلاغ آن سپری می‌شود نیز در هاله‌ای از ابهام مانده است زیرا بر اساس ماده ۱۴ قانون حمایت از حقوق معلولان این امر در جهت رفع بیکاری و استقلال مالی معلولان به ویژه نابینایان با اهمیت تلقی می گردد!
رفعتی، مناسب سازی محیط های شهری را از جمله مواردی دانست که تاکنون نادیده گرفته شده است یادآور شد: بیش از ۱۰ درصد افراد جامعه را معلولان تشکیل می‌دهند اما متاسفانه به دلیل عدم مناسب بودن پیاده‌روها، خیابان ها، ایستگاه های اتوبوس، داخل اتوبوس و غیره، معلولان و به ویژه نابینایان به ندرت در خیابان‌ها به رفت و آمد می پردازند زیرا شرایط مناسبی برای تردد آنها وجود ندارد!
وی با ذکر این نکته که در دوران فراگیری ویروس کرونا سعی بر آن شد تا حدالامکان نابینایان از حضور در جامعه و اماکن عمومی به دلیل ابتلا به ویروس پرهیز نمایند تاکید کرد: هزینه های زیادی هم برای ایاب و ذهاب آنها صورت گرفت که خوشبختانه به جز یک نفر که آن هم به خیر گذشت هیچ شخص نابینایی در منطقه شمال غرب کشور و به خصوص آذربایجان شرقی به کرونا مبتلا نشد!
