همه ما در پیام رسانی دوران کرونا مسئولیم؛/ مسئولیتی به نام رعایت اخلاق مداری کرونایی!
✍ شهرام صادق زاده/ عصر آزادی آنلاین
مسئله مهمی که در مهار بحران کرونا وجود دارد، توجه به مسائل اخلاقی و رعایت آن‌هاست که همه روزه در سطح شهرمان با آنها مواجه هستیم و باید مسئولیت خود را درک نماییم تا به عبور موفقیت آمیز از شرایط بحرانی ختم گردد.
این موضوع هم برای مسئولین و کادر درمان، هم برای مردم جامعه اهمیت فراوانی دارد، چرا که در صورت نادیده گرفته شدن اخلاقیات، نه تنها بیماری مهار نمی‌شود بلکه قربانیان بیشتری توسط بی اخلاقی‌های عمومی به جا گذاشته می‌شوند.
ارتباطات و پیام رسانی در هنگام اپیدمی یکی از مهم‌ترین ارکان مهار بحران کروناست، لذا کمپین‌های ارتباطی باید به گونه ای طراحی شوند که پیام‌های هشدار دهنده به همه افراد جامعه و کسانی که در معرض خطر هستند با زبان و فرمی که برای آنها قابل درک باشد، برسد.
همچنین باید پیام‌ها صادق، شفاف و به درستی به مردم ارائه شده و به طور منظم در بستر رسانه ای گسترده و با قابلیت دسترسی برای همگان به روز رسانی شوند یعنی باید از طریق رسانه‌های فراگیر، با شایعات مقابله و اشتباه بودن آنها برای مردم اطلاع رسانی گردد.
مسئولیت اخلاقی دیگری که در زمان اپیدمی مطرح می‌شود، برقراری ملاحظات ویژه برای جداسازی و فاصله اجتماعی است، به طوری که جداسازی به معنای قطع تماس افراد آلوده به ویروس با کسانی باشد که آلوده نشده اند.
اقدامات اینچنینی در جهت کنترل شیوع بیماری بسیار موثر است و باید به دقت انجام بگیرد تا از آلوده شدن افراد دیگر جلوگیری به عمل آید زیرا قرنطینه افراد توسط کادر درمان باید به صورت عادلانه انجام شود، به نحوی که فرد در شرایط روحی بحرانی قرار نگیرد!
افرادی که نشانه‌های بیماری را در خود می‌بینند، در این وضعیت بحرانی دارای مسئولیت اجتماعی بوده و باید در سریع‌ترین زمان ممکن خود را از اطرافیانشان جدا کنند تا زنجیره ارتباطی قطع شده و سرایت آلودگی محدودتر گردد.
مسئولان نیز باید توجه داشته باشند که حمایت از افراد مبتلا در این شرایط بسیار ضروری بوده و باید آنها را از تنش و استرس دور نگه دارند، همچنین حفظ سلامت روان کادر درمان در شرایط بحرانی کرونا از مسئولیت‌های اخلاقی است که باید در نظر گرفته شود.
در یک نگاه معقولانه می توان دریافت که مسئولان موظف اند از کسانی که در شرایط بحران ارائه خدمت کرده و مردم به آنها احتیاج دارند، حمایت کنند و نباید به هیچوجه آنها را در شرایط خطرناکی قرار دهند که به سود جامعه نخواهد بود.
کادر درمان نباید در طول اپیدمی کمک به افراد مبتلا را دریغ کنند و باید بدانند که مسئولیت بزرگی در این دوران روی شانه‌های آنها است زیرا کادر درمان در زمان حساس کرونایی، خط مقدم مقابله با بیماری بوده و باید این مسئولیت اجتماعی را بپذیرند تا به مهار هر چه سریع‌تر بیماری برسند.
در واقع، با کنترل بحران کرونا حمایت از بازماندگان و افرادی که در این دوران آسیب دیده اند از دیگر مسئولیت‌های اخلاقی است که در دوران اپیدمی باید رعایت شود، لذا پس از پایان این شرایط سخت آسیب‌های روحی در افراد طبیعی بوده و با یک همدلی اجتماعی می‌توان افراد جامعه را به ترمیم سلامت جسمی و روحی رساند.
