عصر آزادی آنلاین/ رعنا زارع پور،
غم زمانه به پایان نمی رسد برخیز
به شوق یک نفس تازه در هوای بهار « فریدون مشیری»
وقتی آسمان شهر را غباری خاکستری پوشانده باشد و زمین خسته را خاکی سیاه که چراگاه جرثقیل است، نفس های تو هم، خس خس دود، می شود و ذهنت پر از تشویش فلز … در جستجوی فضایی هستی که گوش هایت را از هیاهوی آشفته شهر به آرامش سکوت، برسانی و وقتی سر را بالا بردی شاهد بازی ابرهای سپید پای آن آبی آرام بلند باشی و وقتی آن را پایین انداختی، خاک سخاوتمندی را که صبورانه رستنی ها را سبز می کند نظاره کنی، شاید یادت بیاید که طبع تو با این طبیعت، قریب است اما سطح سیمانی قرن از یادت برده که این چنین با او غریب شده ای!
راه دوری نیست تا رسیدن به کوهی نزدیک و مهربان که در گوشه ای از بلندای شهر تبریز قرار دارد در آنجا بی شک، گوشه ای دنج را برای قرار یافتن از بی قراری های شهر خواهی یافت. اگر کوهنورد یا دوچرخه سوار باشی از مسیرهای متعدد کوهستانی بکر و زیبا، اگرعلاقمند به پیاده روی باشی 4کیلومتر راه پر از رز و اطلسی و ناز، اگر به دنبال هیجان باشی، تله کابین و اگر مشکل کهولت سن داشته باشی یا کودکی همراهت باشد ایستگاه های ون، تو را به قله خواهند رساند و در نهایت، برای نرفتن و نرسیدن به این بلندی که تو را در ارتفاع 1700متری از سطح دریا، قرار می دهد بهانه ای نخواهی داشت. «شمس الله فیروزیان»، مدیر عامل «سازمان عون ابن علی» که خوشبختانه خود، کوهنورد خوبی هم هست و دوستدار طبیعت، بام تبریز را فراتر از یک تفرجگاه می داند و رسالت خود را در این مجموعه بیش از مدیریت. او معتقد است: «بام تبریز این امکان را به مردم می دهد که وقتی برای اوقاتی بر آن بلندی باشند از بسیاری ازمشغله ها و مشکلات مختصات زندگی شهری، رهایی یابند و با امید و انگیزه بیشتر برای ادامه زندگی به سمت شهر بازگردند. از این بلندی، فقط خیابان ها و خانه ها نیستند که کوچک می شوند بخشی از کوه مشکلات و موانع آدم ها هم شاید خرد و قابل حل شود…»
قراردادهای پیچیده و جلسات طولانی و طاقت فرسا و دیگر مسائل سازمان، مانع از این نمی شود که «فیروزیان» هر روز بازدید از مجموعه را متوقف کند بنابراین خوب میداند که در کدام قسمت از حاشیه دریاچه بیشترین، رزماری و شمعدانی ها کاشته شده اند در کدام مسیر، درختان سنجدی هستند که عطر شکوفه هایشان تو را سرمست میکند و کهنسال ترین درختان بلوط کجا ریشه دارند… در پاسخ به این سوال که در راستای توسعه مجموعه، بیشترین تمرکز و توجه مربوط به کدام حوزه است گفت: «از اتفاقات اخیر تاثیرگذار مجموعه، میتوان به ساخت دهکده توریستی در اطراف کوه، احداث پارکینگ به لحاظ نیاز ایجاد ایستگاه امداد و نجات، آسفالت مسیر شش و نیم کیلومتری از ایستگاه دوم تله کابین به طرف پارک پیوند، پل اختصاصی عینالی و اتصال به ضلع جنوبی اتوبان پاسداران، تاسیس آمفی تاتر، احداث باغ پرندگان و …اشاره نمود اما اینکه به لطف خدا، توانسته ایم با تاسیس سه گلخانه مجهز، نیاز گل و نهال را از خارج مجموعه به حداقل رسانده و همگام با بهره برداری ازاین پروژه های نوین، درختکاری را در بام تبریز توسعه داده و در حال حاضر سیصد هزار، اصله درخت را در این منطقه داشته باشیم، موفقیت بسیار بزرگی است، که طراوت و سبزی را به شهر و شهروندان میبخشد…»
مدیر مجموعه، وقتی از درختان سخن میگوید احترام و اعتقاد به روح طبیعت را عمیقا”به شنونده اش منتقل میکند و معتقد است: «درختان روشن ترین آیت الهی هستند، ریشه هایشان تا عمق خاک و سرشاخه هایشان تا آسمان، امتداد دارد». بینش او برایم تداعی بخش این چکامه از « سهراب سپهری» است که:
« من به آغاز زمین نزدیکم
نبض گل ها را میگیرم
آشنا هستم با سرنوشت تر آب ، عادت سبز درخت
هر کجا برگی هست، شور من میشکفد
مثل یک گلدان، میدهم گوش به موسیقی روییدن…»
