روان شناس مرکز مشاوره امروز در گفتگو با عصر آزادی عنوان نمود: سلامت جسمانی و سلامت روانی، دو عامل مهم زندگی بهتر در سالمندی
عصر آزادی آنلاین/ حامد پورمند
عضو سازمان نظام روان شناسی و مشاوره ایران در رابطه با استرس، اضطراب و ترس دوران پیری، توضیحاتی ارائه نمود.
به گزارش خبرنگار عصر آزادی، عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران در رابطه با استرس، اضطراب و ترس از دوران پیری اظهار کرد: ترس یکی از حس‌هایی است که ممکن است در هر برهه‌ای از زمان همراه انسان باشد از جمله ترس‌های کودکانه ای که مبادا روزی در بازار شلوغی دستمان از دست مادرمان جدا شود و یا دوران نوجوانی، جوانی و ترس از آینده مبهمی که معلوم نیست چگونه رقم خواهد خورد.
گلناز گلشن ادامه داد: دوران میانسالی و ترس از پیر شدن که گاه و بی‌گاه با دیدن افراد سالخورده به سراغمان می آید و ترس این مقطع از زندگی، مختص زنان یا مردان نیست. وی با بیان این نکته که به جرات می‌توان گفت: ترس تقریبا هر دو طیف را دربر می‌گیرد و البته هستند افرادی که نه تنها از پیری واهمه ندارند بلکه برای این دوران، برنامه‌ریزی هم دارند.
وی بیان نمود: اما تعداد این افراد زیاد قابل توجه نیست و گاه پیری آن قدر برای برخی زجرآور می‌شود که این افراد برای فرار از آن به سمت جراحی پلاستیک روی می‌آورند، کاری که به پنهان کردن پیرشدن آنها می‌انجامد و يا براي انكار پيري ارتباط خود با سالمندان را كاهش مي دهند و از این‌رو هرچه افراد بیشتر به دنبال این قبیل مسائل باشند، بیشتر درگیر ترس از پیر شدن می‌شوند.
روان شناس مرکز مشاوره امروز ذکر نمود: امروزه شرایط، ما را به سمتی سوق می‌دهد که خیلی‌ها دغدغه جوان و زیبا بودن را دارند و برخی از افراد سالخورده ممکن است امروزه در روبه‌رو شدن با جوانان در جامعه احساس ترس، تنهایی و نااميدي کنند.
عضوء سازمان نظام روانشناسی ایران خاطر نشان کرد: ارزش دادن بيشتر به جوانان و ويژگي هاي مرتبط با آنان باعث ايجاد تبعيض سنّي و نگرش منفي به پيري و سالمندي مي شود و از طرفي نحوه نگرش به پیری و مرگ، سلامت روان و كيفيت زندگي را نيز تحت تاثير قرار مي دهد.
گلناز گلشن مطرح نمود: تفكر در مورد پيري، مرگ و متعاقب آن، تجربه اضطراب به درجات متفاوت از جمله چالش هاي دوره ميانسالي در قلمرو روان شناختي محسوب می شود. وی گفت: افزايش سن و يا پيري به عنوان يك فرآيند بيولوژيكي ذاتا مي تواند ترس و اضطراب را شامل شود و تحقیقات نشان داده است كه اضطراب پيري در بزرگسالان جوان، ممكن است به صورت ترس از عوامل ناشناخته منعكس شود و در بزرگسالان مسن تر به صورت ترس از سلامتي و امور مالي مي باشد.
وی با بیان این که پيري جمعيت، وضعيت اقتصادي و عواقب مربوط به آن احتمال درك پيري توسط هر دو گروه جوانان و سالمندان را تحت تاثير قرار مي دهد و يك زمينه منفي براي درك از پيري ايجاد مي كند ابراز نمود: اضطراب پيري به عنوان تركيبي از نگراني و يا ترس از افزايش سن و يا پير شدن تعريف می شود و آن توسط چند شاخص كه منعكس كننده نگراني هاي كليدي مربوط به تجربه پيري است اندازه گيري مي گردد و این شاخص ها شامل نگراني هاي مداوم در مورد كاهش سلامت و عملكرد جسماني، رفاه مالي، توانايي شناختي، تغييرات در ظاهر فيزيكي و فقدان هاي اجتماعي مي باشد .
وی یادآور شد: اضطراب پيري جمعیّت بايد بيشتر مورد توجه قرار گيرد و همه كشورهاي دنيا در حال سالخورده شدن هستند و هيچ استثنايي در آينده وجود نخواهد داشت. گلناز گلشن عنوان نمود: براي داشتن زندگي بهتر در سالمندي دو عامل سلامت جسماني و سلامت رواني بايد مورد توجه قرار گيرد و براي تقويت پايه هاي اين دو عامل بايد از دوران جواني و ميان سالي به فكر پيشگيري و درمان بود.
