کارگران در حال انتظارند!

?عصرآزادی آنلاین/ شهرام صادق زاده

وقتی اول ماه May هر سال به عنوان روز جهانی کارگر از راه می رسد مراسم گرامیداشت مختلفی جهت یاد کارگرانی که برای دستیابی به حقوق و مزایای خود تلاش کرده اند برگزار می شود که حالت روتین داشته و بدون نتیجه خاص تمام می شود و این، کارگران هستند که همیشه در مضیقه هستند!

آنهایی که در کارخانجات صنعتی مناطق مختلف آذربایجان شرقی همانند سایر استانها تلاش می کنند تا بخش تولید به طرز قابل توجهی رشد کرده و این دیار در تولید محصولات داخلی همچنان مقتدرانه در صدر مناطق کشور باقی بماند و یا پاکبانانی که برای تمیزی شهرهای ما شب و روز نمی شناسند و تبریز را مانند دسته گُل نگه می دارند.

تصمیمات اقتصادی انقباضی دولتها طی سالهای گذشته بیش از همه گلوی کارگران را فشار داده و شرایط اقتصادی آن سالها به طرز بی سابقه ای معیشت این قشر زحمتکش را دشوار ساخته است اما متناسب با این فشارها که حتی طبقه متوسط را نیز تحت تاثیر منفی خود قرار داده اقدامات حداقلی نیز صورت نگرفته و امروزه کارگران با این پرسش بی جواب روبرو هستند که علیرغم این همه تمجید و تحسین های شعاری درباره نقش کارگران در اقتصاد استانهای کشور دقیقاً چه کسانی و در کجا باید به این مشکلات روز به روز فزآینده توجه کنند زیرا آنها حداقل ها را مطالبه می کنند و معلوم نیست چرا صدایشان شنیده نمی شود…

▪️قانون اول

هفته جاری که از اول ماه مِی یا همان ۱۱ اردیبهشت شروع می شود به نام کار و کارگر نامگذاری شده است بهانه‌ای برای تجلیل از خدمات و نقش قشر کارگر در رشد و توسعه صنعتی و اقتصادی یک جامعه به شمار می‌رود چرا که با توجه به اهمیت جایگاه کارگران در عرصه اقتصاد و تولید، این قشر می‌توانند نقش بسزایی در تحقق اهداف جهش تولید داشته باشند.

استان آذربایجان شرقی نیز با بیش از ۴ هزار واحد تولیدی و صنعتی به عنوان یکی از قطب های اصلی اقتصادی کشور محسوب می شود و حدود ۷۰۰ هزار کارگر مشمول قانون کار و بیمه اجباری در این استان مشغول به کار هستند که می توان به ظرفیت و پتانسیل بالای جامعه کارگری پی برد.

این جمعیت بزرگ همواره با چالش‌های بسیاری از جمله افزایش ناچیز دستمزد، پرداخت دیرهنگام حقوق و نداشتن امنیت شغلی رو به رو هستند ولی می توانند بازوی حرکت و توسعه واحدهای تولیدی و صنعتی مطقه بوده و در تحقق جهش تولید نقش ویژه ای ایفا کنند.

آذربایجان شرقی با داشتن صنایع مادر همچون مجموعه های تراکتورسازی، ماشین سازی، پالایشگاه، پتروشیمی و کارخانه های تولید شکلات و لبنیات و غیره در کنار کارگران فعال و سختکوش خود می تواند حرف های زیادی برای گفتن در صنعت کشور داشته باشد به شرطی که مسئولان استانی از خواب بیدار شوند.

چرخ سازندگی و بالندگی آذربایجان با دست های پر توان این کارگران که به عنوان نیروی کار خلاق و به تعبیر خاص، سربازان اقتصاد و رشد تولید هستند، محقق می شود و در این بین نقش کارگر به‌ عنوان محرک و راهبر تولید در تحقق جهش تولید یک نقش کلیدی است.

با تمام این اوصاف، یکی از اقشاری که کمتر به آنها پرداخته شده کارگران هستند و با اینکه اقتصاد و صنعت به عنوان پایه توسعه مطرح بوده و کارگران نیز به عنوان بخش مهم و اساسی این پایه مطرح هستند لذا سلامت و رفاه آنها نقش زیادی دارد و باید مشکلات و دغدغه‌های آنها مرتفع گردد.

▪️قانون دوم

یک فعال حوزه کارگری در تبریز، عمده مشکل تشکل‌های کارگری را نداشتن امنیت شغلی دانست و گفت: تشکل‌های کارگری نه تنها خود امنیت شغلی ندارند بلکه موکلان آنها هم قراردادها را به یک ماه کاهش داده اند که این امر به ضرر نظام کار است.

کریم صادق زاده با اشاره به اینکه روز کارگر مختص یک روز نیست و باید هر روز برای رفع دغدغه این قشر زحمتکش اقدام شود افزود: کارگر قلب تپنده جامعه صنعت، تولید و توسعه است و نخستین کسی که به زیبایی از قشر کارگر حمایت کرد رسول اکرم (ص) بود که به دست کارگر بوسه زد و ما هنوز اندرخم یک کوچه ایم!

وی با اشاره به اینکه باید مهار تورم توسط سه عنصر در کشور به شایستگی پیاده شود اضافه کرد: آیا رشد تولید، افزایش بهره وری، قطع وابستگی، عدالت و اجرای صحیح قانون و حمایت از تولید ملی جز با کار به وجود می‌آید که به کارگران اینگونه بی توجهی می‌شود!؟

صادق زاده تاکید کرد: بعضی می‌گویند افزایش تولید و دستمزد، تورم زا است در حالی که همه اقتصاددانان معتقدند نقش دستمزد در قیمت تمام شده کمتر از ۸ درصد است در حالی که مشکل ما قانون هدفمندکردن یارانه هاست که قانون ۴۰ درصد برای بودجه تولید اجرا نشد!

وی اظهار کرد: در شان نظام نیست که کارگر مسلمان، باحجاب، از خانواده شهدا و در انقلاب زحمت کشیده، امنیت شغلی نداشته باشد زیرا این نداشتن امنیت شغلی و اخراج کارگران، سبب بسیاری از ناهنجاری ها در سطح مناطق شهری و روستایی شده است.

این فعال حوزه کارگری و بازنشستگی با بیان اینکه بازنشسته های کارگر ما حداقل بگیر هستند خاطرنشان کرد: پایه گذار درمان رایگان و الزام آن، شخص رهبر انقلاب بود و امروز بیمه شدگان کارگر حق درمان پرداخت می‌کنند و این در شان سازمان تامین اجتماعی نیست لذا امیدواریم افزایش دستمزد، درمان رایگان و امنیت شغلی در سال ۱۴۰۲ محقق گردد.

▪️قانون آخر

اگرچه هر سال با بهانه هایی همچون افزایش قیمت نهایی محصولات تولیدی، نداشتن صرفه اقتصادی برای کار فرمایان، افزایش بیکاری و تعدیل نیروهای کار، افزایش چندانی در حقوق کارگران اتفاق نمی افتد اما باید به یاد داشته باشیم که با توجه به افزایش تورم حقوق کارگران کفاف مایحتاج زندگی آنها را نمی دهد و اگر چه که امسال افزایش حقوق کارگران رشد خوبی داشته ولی با وجود تورم روزافزون هنوز هم نمی توانند همه امکانات یک زندگی عهدی را داشته باشند.

در این بین هستند کار فرمایانی که با گرفتن قرارداد سفید امضا از کارگران، این امکان را به خود می‌دهند که علاوه بر بیمه نکردن آنها هر زمان که خواستند آنان را اخراج کنند و با توجه به فراوانی نیروی کار و همخوانی نداشتن بین عرضه و تقاضای نیروی کار و عدم ثبات شغلی بسیاری از کارگران به دلیل تأمین حداقل نیازهای معیشتی خود و پیدا کردن شغل به دریافت حداقل حقوق بدون بیمه و مزایا نیز از کارفرمایان راضی هستند!

از مشکلات مهم کارگران آذربایجان شرقی همانند سایر استانها می توان به حقوق ناچیز در قبال ساعت کاری بیش از ساعت کار قانونی اشاره کرد که قطعاً این ساعت های کاری مازاد مورد پسند هیچ کارگری نیست ولی بنا به شرایط کار، مجبور هستند که این ساعات را سرکار باشند.

موضوع ایمنی کارگاه های صنعتی هم از جمله مواردی است که در سال های اخیر شاهد آن بوده ایم به طوری که حوادث مختلفی در فضای واحدهای صنعتی و تولیدی رُخ می دهد که بسیاری از آنها به این دلیل است که ایمنی فضای کار رعایت نمی شود و کارگران درفضای نا ایمن فعالیت می کنند.

بدین ترتیب یک سوال به ذهن می رسد که آیا فقط با تحت فشارگذاشتن کارفرما مشکلات کارگری حل می شود؟! آگاهان حوزه کارگری پاسخ می دهند “قطعاً خیر” زیرا کارفرما هم یا قیمت ها را افزایش می دهد تا در صورت عدم وجود مشکل، به کار ادامه دهد و یا کار را معلق می کند بنابراین همین دو نتیجه ساده نشان می دهد که کار از این حرف ها گذشته است و تنها باید قانون کار اجرا گردد!