عصرآزادی آنلاین/ سید فرید پیمان – مدیر مسئول
گردشگری ترکیبی از صنایع مختلف است و تنها در اقامت و حملونقل خلاصه نمی‌شود. صنایع غذایی، صنایع خدماتی مختلف و حتیبدنه‌های تجاری مختلف (مثل بازارهای سنتی) همگی از گردشگری بهره می‌برند و گردشگری می‌تواند موتوری قابل‌اتکا و پایدار برایاقتصاد یک کشور باشد. در نظر سنجی جهانی وضعیت گردشگری، این صنعت در رتبه سوم صنایع بزرگ بر پایه صادرات قرار دارد.
اما صنعت گردشگری در ایران حکایتی جدا گانه دارد، گردشگری ایران نیازمند تغییری شگرف است. توسعه GDP از طریق گردشگرییکی از ایده‌های نوین در اقتصاد می باشد که ایران نیز درصدد استفاده از آن است. کشور ایران طبق نظر سازمان جهانی گردشگری،ازنظر جاذبه‌های گردشگری جزء ده کشور اول دنیا بوده ولی ازنظر جذب گردشگر جایگاهی به‌مراتب پایین‌تر از استعدادها و قابلیت‌هایذاتی و خدادادی خود دارد.
در چهارمین نشست از دوره دهم هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در مشهد، اصغر نبیل، عضو هیاتنمایندگان اتاق ایران در سخنان پیش از دستور با اشاره به موانع رشد صنعت گردشگری کشور، گفت: «مجمع جهانی اقتصاد درگزارش اخیر خود جایگاه ایران در زمینه در اولویت قراردادن گردشگری در اقتصاد را 130 از میان 140 کشور اعلام کرده است.»
این فعال صنعت گردشگری با اشاره به اینکه رتبه ایران در شاخص بازاریابی گردشگری، 120 است، افزود: «جابگاه نامساعد ایران درشاخص بازاریابی گردشگری در حالی است که کشورمان در شاخص قیمت رقابتی، دارای رتبه اول است؛ یعنی ایران ارزان‌ترین مقصدگردشگری محسوب می‌شود و بر همین اساس باید برای تحول این صنعت برنامه‌ریزی شود.»
با این تفاسیر وضعیت صنعت گردشگری در ایران از لحاظ پتانسیل موجود در کشور جایگاه مطلوبی دارد ولی از نظر استفاده و معرفیاین پتانسیل در وضعیت بدی قرار دارد.
در اینجاست که وقتی دولت می خواهد از صنعت گردشگری به عنوان یک منبع درآمد ارزی با کسب رتبه های بالاتر جهانی استفاده نمایدباید موانع و عواملی که جلوی رشد گردشگری در ایران را می گیرد شناسایی و برطرف نماید.
در واقع کشور ایران ظرفیت‌های بی‌نظیری برای رونق و توسعه گردشگری دارد به‌شرط اینکه این ظرفیت‌های بالقوه به بالفعل تبدیل شود. برای رسیدن ایران در صنعت توریسم به جایگاهی که شایسته آن را دارد باید یک برنامه جامع و دارای استراتژی و زمان‌بندی دقیق وقابل‌اجرا تهیه و تدوین و اجرا شود و از رویکردهای سلیقه‌ای و تغییر قوانین دائم خودداری شود. همچنین مشارکت بخش خصوصی وفرهنگ‌سازی برای مشارکت همه مردم امری لازم و ضروری به حساب می آید.در کنار آن توجه ویژه به روستاها به‌عنوان بزرگ‌ترینسرمایه فرهنگی – اقتصادی و گردشگری ایران و ساماندهی اقامت گاه‌های بومگردی روستایی موضوعی است که کمتر به آن توجه شدهاست.
علاوه بر موارد ذکر شده توسعه زیرساخت‌ها مانند فرودگاه، راه‌آهن، راه‌های بین‌شهری، بازارها، خیابان‌ها پارکینگ‌ها و… و همچنیناصلاح قوانین به نفع رشد سریع گردشگری می تواند به بهبود گردشگری و جذب گردشگر کمک نماید.
از امور دیگر می توان به ساماندهی و شفافیت آمارهای اماکن و جاذبه‌ها و سهولت دسترسی، استفاده از رسانه ها با زبان‌های خارجیحداقل سه زبان عربی و انگلیسی و اردو، استفاده حداکثری از فضای مجازی برای تبلیغات و جذب گردشگری و آموزش همه نیروهایدخیل در بخش گردشگری از فرودگاه‌ها، هتل‌ها، حملونقل و خدمات و … و فعال شدن سفارت خانه‌های کشورمان در جذب گردشگرانبین‌المللی اشاره کرد.
بنابراین اگر درصدد استفاده از پتانسیل های این صنعت عظیم در کشور هستیم بایستی از تجربه های مشابه در کشورهای منطقه وجهان الگو برداشته و بتوانیم آنها را از قوه به فعل درییاوریم.
