عصرآزادی آنلاین/ سید فرید پیمان – مدیر مسئول
کندوان یکی از روستاهای آذربایجان شرقی در مجاورت شهرستان اسکو و در پای کوه سهند قرار دارد. این روستای تاریخی یکی از جاذبه های گردشگری ایران به حساب می آید.
روستای کندوان در ارتفاع ۲٬۲۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و روستایی ییلاقی، کوهستانی و سردسیر با آب و هوایی مطبوع درتابستان است. در فصل‌های پاییز و زمستان روستای کندوان آب و هوای سردی دارد؛ به‌گونه‌ای که مردمان آن ۱۸۰ روز از سال را درشرایط یخبندان می‌گذرانند.همچنین به خاطر یخبندان در این دو فصل تعداد گردشگران کمتر می شود.
بر اساس برخی شواهد و مستنداتی که از گذشته بر جای مانده‌اند، کندوان را در قرن هفتم هجری ساکنین روستایی به نام “حیله ور” بهوجود آوردند. این مردم که برای در امان ماندن از هجوم مغول‌ها به دنبال سر پناهی امن بودند، به دشتی در نزدیکی کندوان مهاجرت کردهو پس از گذشت سال‌ها با حفاری کوه‌های کله قندی کندوان درون آنها سکنی گزیدند. روستاهای عنصرود، آمقان و کهنمو در همسایگیاین روستا قرار دارند.
معماری کله قندی روستای کندوان در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۵۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. با توجه به سنگی بودن خانه‌ها، در زمان‌های قدیم نام این مکان تاریخی «کندجان» بود که در حال حاضر نیز در شناسنامه برخی ازمتولدین کندوان از واژه کندجانی استفاده شده‌است.
هفته پیش روستای کندوان در فهرست بهترین دهکده های گردشگری در سازمان جهانی گردشگری ثبت شد. وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی هشت روستا را برای این منظور معرفی کرده بود که کندوان در میان آنها انتخاب شد.
اهمیت و ارزش این انتخاب زمانی روشن می شود که به اسامی این روستاها نگاهی می اندازیم. بیشه لرستان، میمند کرمان، سهیلیقشم، پالنگان کردستان، قاسم آیاد گیلان، کندلوس مازندران و ابیانه اصفهان. کندوان در میان این دهکده های گردشگری حائز تمامیشاخصه های یک دهکده گردشگری جهانی شده است.
۹ شاخصه از جمله دارا بودن منابع فرهنگی، ترویج و حفاظت از آن، پایداری اقتصادی، محیطی، اجتماعی، پتانسیل گردشگری و توسعهو یکپارچگی زنجیره ارزش، حاکمیت و اولویت بندی گردشگری و امور بهداشت و ایمنی و امنیت می باشد که کندوان نمره قبولی ایناستانداردها را گرفته است.
این انتخاب مسئولیت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را در قبال افزایش استانداردهای این دهکده برای جذب گردشگرهای جهانی دوچندان می کند. استانداردهایی از قبیل شناسایی جهانی آن، ایجاد با بهبود زیرساخت های لازمه از جمله راههای دسترسی آسان و هتلداری در سطح بین المللی و آموزش و جذب پرسنل و مسایلی از این قبیل با همکاری سایر نهادهای ذیربط برخی از مواردی است که بایستی رعایت و به آن عمل شود.
