اهمیت جایگاه معنوی پدر در نزد خانواده های کشور به مناسبت میلاد فرخنده حضرت علی (ع) از نگاه "عصرآزادی"
پدر نماد رادمَردی علی
جایگاه دوم
یک کارشناس اجتماعی معتقد است متأسفانه در جامعه امروزی نقش پدران در تربیت فرزندان تقریباً کم رنگ شده است در حالی که در فرهنگ و آموزه‌های دینی، پدر به عنوان یک الگوی اخلاقی و عملی برای پسران و منبع عاطفی و ابراز محبت به دختران محسوب می‌شود اما این روزها به پدران در چشم غالباً تأمین گر مالی خانواده نگریسته می شود.
اسماعیل وحیدی افزود: یکی از علل کم توجهی در این است که همواره نقش تربیت به مادران در جامعه معطوف شده و حتی بزرگان، علما و رسانه ها نیز همه مسئولیت‌های داخل خانواده را متوجه مادر دانسته و این موضوع باعث شده تا نتوان به پسران القا کرد که آنها هم در خانواده وظایفی غیر از نان آوری دارند و در واقع به میزانی که بر وظیفه تأمین مالی خانواده توسط مَرد تاکید شده، بر مسئولیت وی در تربیت فرزندان تاکید نشده است!
وی اضاعه کرد: متأسفانه نهادهای فرهنگی نیز به درستی به تبیین مسئولیت های پدر در بطن کانون خانواده نپرداخته اند، در حالی که پدر از جهات مختلف باید الگویی برای پسر و مرکز سیراب کردن دختر از محبت و عاطفه باشد اما در جامعه امروزی درگیر شدن افراد با مسائل خارج از خانه باعث شده تا پدران تصور کنند پول درآوردن و تأمین هزینه های فرزندان تنها مسئولیت های آنهاست.
این کارشناس حوزه اجتماعی، ضعف رسانه و سینما را یکی از علل کم رنگ شدن نقش معنوی پدران در کانون خانواده خواند و اظهار داشت: متأسفانه رسانه‌ها، تلویزیون، سینما و فیلم و سریال‌های ما نتوانسته اند نسبت به ترسیم نقش پدر به عنوان یکی از ارکان تربیت فرزندان و منبع ارتباط عاطفی و اخلاقی با آنها موفق عمل کنند و اغلب پدران، افرادی درگیر شغل و نان آوری نشان داده است که هیچ احساسی هم ندارند!
وحیدی خاطرنشان کرد: در واقع، تاکنون برنامه مفید و چشمگیری در تلویزیون نداشته ایم که در آن حتی کارشناسان خانواده و کارشناسان دینی با توجه به مسائل علمی، روانشناسی و آموزه‌های دینی بر تأثیر جایگاه پدر در تربیت فرزندان و الگو بودن وی برای دیگر اعضای خانواده تاکید کنند و این امر باید تقویت شده و علی وار بودن مَردان ما در خانواده ها تبیین گردد.
جایگاه آخر
نباید فراموش کرد که روز پدر، روزی برای مردان بی ادعای مناطق مختلف کشورمان است که همه وجود خود را صرف آرامش خانواده می کنند و تکیه گاه همسر و فرزندانشان هستند بدون اینکه انتظار چندانی در مورد این روز داشته باشند، کمااینکه بین مردم به شوخی مصطلح شده که با یک جفت جوراب هم می شود روز پدر را سپری نمود!
البته بی مناسبت نیست تا علاوه بر اینکه سالروز ولادت امام همام اول در تقویم رسمی کشور به عنوان روز مرد نامگذاری شد تا فرصتی مناسب برای تجلیل از پدران رادمردی باشد که با تاسی از شیوه رفتاری مولای متقیان در همسرداری و تربیت فرزند، در داشتن خانواده ای سعادتمند بیش از پیش اهتمام داشته باشند.
در ایران، وجود بی ادعا و مردانه پدران بدون چشمداشت در زندگی ما جریان دارد و در پس این دست های پینه بسته و زمخت و پیشانی پُر چین و چروک که شب ها وقتی خسته به خانه می آیند و معمولاً حرفی برای گفتن ندارند اما دلی مهربان دارند که همه دغدغه هایشان، فقط آرامش خانواده است.
در اسلام، پدر دارای مقامی ارجمند و چهره ای برجسته و مورد احترام است؛ همچنین که شأن والدین، پس از شأن خداوند ذکر شده است؛ مسئله پدری و عهده داری سرپرستی فرزندان، مسئولیتی خطیر محسوب می‌شود که موفقیت در آن مستلزم آگاهی، فداکاری، اخلاق و اعتقاد است.
کارشناسان اجتماعی معتقدند پدر، در جایگاه رهبری و مادر در مقام مدیریت داخلی خانواده به ایفای نقش می پردازند و نباید هیچکدام به دیگری ارجحیت داده شود زیرا مَرد خانواده همچون مغز و زن خانواده همانند قلب و فرزندان نیز اعضای آن هستند.
بدین ترتیب و به دور از عقاید فمینیستی، پدر به عنوان عنصر مغز خانواده، جایگاه فرماندهی را دارد و همه اعضای بدن از او تبعیت می‌کنند چنانچه قلب نیز منبع تغذیه همه جوارح را برعهده دارد و در واقع، باید میان مغز و قلب هماهنگی وجود داشته باشد تا فرد سالم بماند، برای همین باید دست پدرانمان را بوسید و قدرشان را دانست.
