تابلو: اثر زنده یاد آیناز احمدزاده
نویسنده: سهراب مهدی پور
دانه دانه فرو می چکند
لبریخته های بهار
هر بار
از چارپایه های فصول
امّا کدام شان؟
هیچکدام شان مثلِ سرشکِ درخت ها نمی شوند
که می غلتند چون مروارید
از جام های بلورین
آنچه می ریزد؛
داغِ دلِ درخت است
آهِ فروخورده ی باغ
فریادِ درگلو شکسته ی باغبان . . .
