عصرآزادی آنلاین/ سید فرید پیمان، مدیر مسئول
نشست مشترک مقامات اقتصادی در هفته گذشته با خبرنگاران برای عملکرد اقتصادی ۲ ساله دولت و ارائه آمارهای مختلف در کاهشرشد نقدینگی، شروع به کاهش نرخ تورم، رشد بودجه عمرانی ، افزایش مودیان مالیاتی و جلوگیری از فرار مالیاتی، توجیه نداشتنافزایش نرخ ارز، کسری نقدینگی بانک ها و نه ورشکستگی آنها خبر از خیز دولت سیزدهم برای ارائه عملکرد خوب اقتصادی در این ۲سال می دهد.
تمامی این آمارها مورد قبول ولی سؤالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا این اقدامات تاثیری در زندگی روزمره و وضعیت معیشت مردم داشته است یا نه؟ تورمافسار گسیخته و کاهش قدرت خرید مردم، ناتوانی جوانان در تهیه مسکن و هزاران مورد دیگر درست خلاف آن چیزی را نشان می دهدکه تیم اقتصادی دولت خبر از آن می دهند. رشد اقتصادی زمانی مطلوب است که مردم تاثیر کوتاه مدت و دراز مدت آن را در وضعیتمعیشت خود احساس کنند.
در اینجا قصد سیاه نمایی نیست بلکه ارائه واقعیت است. واقعیت های اقتصادی را بایستی در میان گذاشت. مردم تا چه زمانی بایستی نظاره گر مقایسه آمارهای دولت حاکم با دولت های قبلباشند و هر روز شاهد کوچکتر شدن سفره معیشت خود باشند؟ در دو دهه گذشته هر دولتی سرکار آمده سعی در توجیه تحویل گرفتنوضعیت بد اقتصادی از دولت قبلی بوده است. نتیجه چه بوده کاهش سطح رفاه عمومی و قدرت خرید مردم!
وضعیت معیشت مردم نه مورد تایید مقام رهبری است نه نمایندگان مجلس، نه کارشناسان اقتصادی و نه دلسوزان این مرز و بوم. طرح این مشکل منکر اقدامات اقتصادیدولت سیزدهم در حل مشکلات اقتصادی نیست ولی آن چیزی که مشاهده می شود با آن‌چیزی که آمار داده می شود همخوانی ندارد. نگاهی به نرخ کالاهای اساسی بیندازید. نرخ مواد اولیه تولیدکنندگان داخلی، نرخ خودروهای بی کیفیت داخلی و هزاران مواردی که میشود نام برد. نرخ افزایش قیمت در همه موارد بالاتر از ۲ سال گذشته است.
حال می توان گفت این افزایش قیمت ها ناشی از حذف ارز ترجیحی، تحریم و عملکرد نادرست اقتصادی قبلی است. بله این موارد تاحدودی قابل پذیرش است ولی روند فعلی حداقل در این ۲ سال . این نوع رفتار اقتصادی دولت باعث فشار مضاعف بر مردم شده است نه حداقل فشار کهسخنگوی محترم اقتصادی دولت ادعا می کند.
بایستی اذعان داشت که اگر وضعیت اقتصادی به همان میزانی که آمارهای ارائه شده تیم اقتصادی دولت نشان می دهد می باشد پساین بایستی حداقل با ثابت ماندن قیمت ها مشهود باشد نه با افزایش آن و نتبجه آن را باید در وضعیت زندگی مردم دید.
بنابراین مردم تاثیر این آمارها را به صورت عملی می خواهند در زندگی روزمره خود احساس نمایند. اما نه تنها چنین احساسی نمی نمایند بلکه به صورت عینی وضعیت اقتصادی خود را روزبروز آشفته تر می بینند و چنانچهتغییرات اساسی در سیستم اقتصادی ایران منطبق یر اصول بنیادین علم اقتصاد صورت نگیرد وضعیت به همین منوال خواهد بود کهبحث در مورد این تغییرات مجال دیگری را می طلبد. بنابراین تیم اقتصادی دولت به جای آمارپردازی بهتر است به حرف اقتصاددانان مستقل غیر دولتی گوش جان بسپارند. قدر مسلم آزمودن خطاهای اقتصادی ۴ دهه گذشته هیچ نتیجه ای در بهبود وضعیت اقتصادیکشور نخواهد داشت و مردم به دنبال جراحی اساسی اقتصاد ایران هستند. آیا دولت سیزدهم تن به چنین جراحی اقتصادی خواهد داد پرسشی است که پاسخ آن در آینده داده خواهد شد.
