شهرام صادق زاده/ خبرنگار :چه بخواهیم و چه نخواهیم روز به روز بر شدت جولان کروناویروس در کشورمان افزوده می‌شود بی آنکه درمان قطعی برای آن پیدا شود و به قول برخی از شهروندان، به مهمان ناخوانده زندگی ما تبدیل شده است.
البته طبق اخبار واصله ظاهرا در کنار و گوشه جهان در پی کشف واکسن و داروی ضدکووید-۱۹ هستند که علاوه بر اینکه قطعیت ندارد حتی در صورت تایید، تولید انبوه آن زمانبر خواهد بود.
از سوی دیگر طرح اینگونه موضوعات ضد و نقیض باعث شده است کار و فعالیت مردم از رونق بیفتد و اکثریت اصناف در سایه ترس بحران کرونا باشند که باید ساز و کار اصولی در جهت حمایت از کسب و کارهای ضعیف اندیشیده شود.
در واقع، این موجود ذره‌بینی سلامت مردم سراسر دنیا را تحت تاثیر قرار داده و حتی در مواردی، نظام سلامت در اقصی نقاط دنیا را به زانو درآورده است.
جولان کروناویروس در کشورمان از اواخر اسفند با ۱۵۷ فوتی به اوج خود رسید و میزان ابتلا و مرگ و میرها چنان تشویشی در جامعه به پا کرده بود که قرنطینه خانگی و محدودیت‌ها با وجود قرار گرفتن در آغازین روز‌های سال جدید از سوی جامعه پذیرفته شد.
پس از آن خوشبختانه روند ابتلا به این بیماری سنگین به تدریج شیب نزولی پیدا کرد تا آنکه حدود یک ماه پیش بازهم ورق برگشت و شیب نزولی ابتلا و فوتی‌ها جایش را به پیک دوم کرونا داد.
در شرایط فعلی و در ایام تابستان آنچنان تب شیوع بیماری بار دیگر بالا رفته است که ناخودآگاه التهابی را در جامعه ایجاد کرد و کرونا بار دیگر چنان می‌تازد که رکورد جدید فوتی‌ها با ۱۶۳ نفر در یک روز ثبت شد.
اوضاع کاهش ابتلا به بیماری و فعالیت کووید۱۹ این روز‌ها نه‌تنها بهتر نشده بلکه وضعیت بدتری هم به خود گرفته و نظام سلامت را زمین‌گیر کرده است، ویروسی که بی‌محابا در هر جایی ضریب نفوذ دارد.
البته که عادی‌سازی اوضاع، گرمای هوا و کسالت‌آور بودن سبک زندگی در ایام کرونا به عواملی تبدیل شده تا این ویروس عجیب روز‌به‌روز بیشتر بتازد و مردم را بترساند.
روند مدیریت بیماری و نه شکست آن، صراحتاً و ضمنی بار‌ها از سوی مسئولان بهداشتی مطرح شده است ولی گویی در جامعه بازتابی دیگر داشت و شکست بیماری تلقی گردید و همین عامل موجب شد تا آنقدر شیوع کرونا اوج بگیرد که در آمار مرگ‌ومیر بیماری جزو پنج کشور اول دنیا باشیم.
به اذعان تصاویر منتشرشده از بیمارستان‌ها و اظهارات کادر درمان، بازهم بیمارستان‌ها بر اثر بستری بیماران کرونایی پر شده‌اند که دیگر برای بستری بیماران جایی نمانده است.
حتی تصاویری از بیمارستان امام رضا(ع) تبریز در فضای مجازی منتشر شده است که مهر تاییدی بر این مدعاست زیرا کادر بیمارستان معتقدند که با افزایش تعداد بیماران، تعداد تخت‌های بیمارستان کفاف نمی‌دهد.
پیک دوم بیماری که ابتدای مسیر آن گویی یک شوخی بود و توجهی به آن نمی‌شد حالا به یک معضل جدی تبدیل شده و حداقل در برخی از استانها مانند آذربایجان شرقی و غربی از وضعیت اسفند هم بغرنج‌تر شده است.
سهل‌انگاری‌ها و فراموش کردن پروتکل‌های بهداشتی که انجام آن چندان هم دشوار نیست موجب شده تا به جای شکست کرونا، کادر درمان آسیب ببینند، نظام سلامت بار دیگر تحت فشار قرار گیرد و محدودیت‌هایی در پذیرش بیماران بدحال و نیاز به بستری در بیمارستان‌ها ایجاد شود، یعنی همان موقعیتی که مشابه‌اش در کشور‌های دیگر اتفاق افتاده بود و از آن عبرت گرفته نشد.
درمان فعلی این بحران بزرگ، رعایت پروتکل‌های بهداشتی کووید-۱۹ یا همان ویروس کروناست که بیماری ناشناخته‌ای بوده و چندین ماه است که در سراسر دنیا جولان می دهد.
نگرانی اصلی این است که در نیمه دوم سال و با وجود شیوع آنفلوانزا، چطور باید به مدیریت کرونا مدیریت پرداخت البته که کورسوی امیدی برای کشف داروی این بیماری وجود دارد، اما هنوز زمان قطعی مشخص نیست و نمی توان برنامه ریزی خاصی بر روی آن انجام داد.
در واقع ناگفته نماند که خستگی کادر درمان و فشار کاری بالا بر آنها را هم نباید نادیده گرفت، کادر درمانی که با پوششی خاص و سخت از همان روز‌های اول کرونا پا به پای مردم با این ویروس جنگیده اند.
این تلاش‌ها در حالی بود که در میانه راه برخی از اعضای جامعه این تلاش‌ها را فراموش کردند و رعایت بهداشت و استفاده از ماسک را جدی نگرفتند تا آنکه این روز‌ها به اجبار ناگزیرند ماسک بزنند و با رعایت فاصله گذاری، پیک دوم این بیماری بی رحم فروکش کند.
براساس قوانین جدید استفاده از ماسک که به زعم کارشناسان امر، تا ۸۵ درصد از احتمال ابتلا می‌کاهد، از نیمه تیر در اماکن عمومی اجباری شد و باید دید این قوانین سخت‌گیرانه که ضرورت آن به وضوح احساس می‌شود تا چند هفته آینده چه مقدار بر کاهش آمار بیماری تاثیر خواهد داشت که نقش مردم در مقابله با این ویروس منحوس را نشان خواهد داد!
